1 Korintiërs 2

₁Broeders en zusters, toen ik bij u kwam om u het geheim van God te verkondigen, heb ik dat toch ook niet gedaan met hoogdravende of geleerde woorden. ₂De enige kennis die ik u heb willen brengen, was Jezus Christus, de gekruisigde Jezus Christus. ₃Ik voelde mij zwak tegenover u, bang en onzeker. ₄De boodschap die ik u verkondigde, overtuigde niet door mijn geleerdheid, maar bewees haar kracht door de Geest. ₅Uw geloof moest niet steunen op menselijke wijsheid maar op de kracht van God.

₆Toch is wat wij verkondigen wijsheid, maar alleen voor wie er rijp voor zijn. Het is niet de wijsheid van deze wereld of van de machtigen van deze wereld – zij worden trouwens vernietigd. ₇Nee, wat wij verkondigen is het geheim van Gods verborgen wijsheid, een wijsheid waarvan God vóór alle tijden besloten had dat zij zou dienen tot ons heil. ₈De machtigen van deze wereld hebben van die wijsheid niets begrepen. Hadden ze die wel begrepen, dan zouden ze de Heer, van wie ons heil komt, niet hebben gekruisigd. ₉Met de woorden van de Schrift gezegd:

₁₀Maar ons heeft God het onthuld door de Geest. Want de Geest doorgrondt alles, ook de diepste geheimen van God. ₁₁Wie weet wat er in een mens omgaat? Dat weet alleen zijn eigen geest. Zo weet ook niemand wat er in God omgaat dan alleen Gods eigen Geest. ₁₂Nu hebben wij niet de geest van de wereld ontvangen maar de Geest die van God komt, en daardoor weten wij wat God ons in zijn goedgunstigheid gegeven heeft. ₁₃Daarover spreken we dan ook met woorden die niet ontleend zijn aan menselijke wijsheid, maar ons geleerd zijn door de Geest. Wij verklaren dus de dingen van de Geest aan mensen die zich door de Geest laten leiden. ₁₄Maar iemand die opgaat in deze wereld, weigert wat van de Geest van God komt. Voor hem is het dwaasheid, hij kan het niet begrijpen, want het kan alleen beoordeeld worden in het licht van de Geest. ₁₅Want hij die de Geest ontvangen heeft, is in staat alles te beoordelen; maar niemand kan over hem oordelen. ₁₆Want:

Welnu, wij denken als Christus.