1 Tessalonicenzen 2

₁Broeders en zusters, u weet zelf wel, dat ons bezoek aan u niet voor niets is geweest. ₂Integendeel! Na de mishandelingen en beledigingen in Filippi – u weet ervan – hebben we met de hulp van onze God de moed gevonden om u zijn boodschap te brengen, ondanks zware tegenstand. ₃Onze verkondiging komt niet voort uit dwaling of onoprechtheid. We hebben er ook geen bijbedoelingen mee. ₄Nee, we spreken alleen omdat God ons geschikt heeft bevonden en ons het evangelie heeft toevertrouwd. We zoeken niet de gunst van mensen; we willen alleen maar God behagen, die onze beweegredenen doorziet.

₅Met vleierij hadden onze woorden niets van doen, dat weet u. Ook waren ze geen dekmantel voor hebzucht, daarvan is God getuige. ₆We waren niet uit op eer van mensen, van u niet en van anderen niet. ₇Toch hadden we ons als apostelen van Christus kunnen laten gelden. Maar we zijn met u omgegaan zonder pretenties, als een moeder die haar kinderen voedt en verzorgt. ₈We waren zo op u gesteld, dat we u behalve het evangelie van God ook graag ons eigen leven hadden geschonken; zo na lag u ons aan het hart. ₉U herinnert zich wel, broeders en zusters, hoe we hebben gezwoegd en geploeterd. Dag en nacht hebben we gewerkt om in ons onderhoud te voorzien, zodat we bij de verkondiging van Gods boodschap niemand van u ten laste hoefden te zijn. ₁₀Met God kunt u getuigen hoe toegewijd, hoe eerlijk en hoe onberispelijk wij ons hebben gedragen tegenover u, die gelooft. ₁₁Hebben we u niet ieder persoonlijk aangespoord en bemoedigd zoals een vader zijn kinderen? ₁₂En hebben we u niet op het hart gedrukt, een leven te leiden dat de goedkeuring heeft van God, die u roept om zijn glorievolle koninkrijk binnen te gaan?

₁₃Wij danken God dan ook zonder ophouden. Want de boodschap die u van ons te horen kreeg, hebt u aanvaard in de overtuiging dat het hier niet ging om een boodschap van mensen maar om het woord van God. Dat het dit inderdaad is, bewijst wel de uitwerking die het heeft op u, die gelooft. ₁₄Want u, broeders en zusters, bent in het voetspoor getreden van Gods gemeenten in Judea, die verbonden zijn met Christus Jezus. U hebt immers van uw eigen landgenoten hetzelfde te lijden gehad als zij van de Joden, ₁₅die de Heer Jezus en de profeten hebben gedood en ons hebben verjaagd, die God niet behagen en alle mensen vijandig zijn ₁₆door ons te verhinderen aan de heidenvolken bekend te maken hoe ze gered kunnen worden. Zo zijn ze voortdurend bezig de maat van hun zonden vol te maken. Maar God heeft voorgoed over hen geoordeeld.

₁₇We hebben u een tijdlang moeten missen, broeders en zusters. U was uit het oog, maar niet uit het hart. We hebben ons uiterste best gedaan om u weer te zien, zo vurig verlangden we naar u terug. ₁₈Wij, of liever ik, Paulus, stond tot twee keer toe op het punt naar u toe te gaan, maar Satan heeft het ons belet. ₁₉Wie anders dan u is onze hoop en onze vreugde, de roemrijke kroon op ons werk wanneer we voor onze Heer Jezus moeten verschijnen bij zijn komst? ₂₀Ja, onze eer en vreugde, dat bent u.