Prediker 3

₉Wat bereik je met tobben en zwoegen? ₁₀Ik heb gemerkt dat God de mensen een zware en vermoeiende taak heeft opgelegd. ₁₁God heeft voor alles het juiste moment bepaald; wel heeft hij de mensen besef van tijd gegeven, maar ze zijn niet in staat om Gods doen en laten van het begin tot het eind te volgen. ₁₂Daarom lijkt het me het beste dat de mens vrolijk is en geniet van het leven. ₁₃Want als hij eet en drinkt en plezier heeft van zijn werk, is dat een geschenk van God.

₁₄Ik heb ingezien dat alles wat God doet, onveranderlijk is: er valt niets aan toe te voegen en er gaat ook niets vanaf. God maakt alles zo, dat de mens zich klein voelt. ₁₅Wat er nu is, was er vroeger ook al, en wat er straks komt, is er ook al geweest. God laat steeds weer opnieuw hetzelfde gebeuren.

₁₆Ook dit heb ik nog ontdekt: hier op aarde gaat onrecht door voor recht, rechters veroordelen onschuldigen. ₁₇Maar ik zei bij mezelf: ‘God spreekt recht over wie rechtvaardig en wie onrechtvaardig is. Voor alles, voor wat dan ook, is er een tijd.’ ₁₈Ik dacht bij mezelf: ‘God wil de mensen alleen maar laten beseffen dat ze eigenlijk niet meer zijn dan de dieren.’ ₁₉Want de mensen overkomt hetzelfde als de dieren: beiden sterven ze. Ze ademen dezelfde lucht in; de mens heeft niets voor op het dier, want alles is toch zinloos. ₂₀Zij worden beiden begraven in het stof waaruit ze gemaakt zijn en beiden vergaan ten slotte weer tot stof. ₂₁Wie weet eigenlijk of de levensadem van de mens tot God terugkeert en die van het dier niet? ₂₂Ik heb in ieder geval begrepen dat de mens maar beter kan genieten van wat hij allemaal doet. Het is het enige wat hij heeft. Want wie laat hem genieten na zijn dood?