Rechters 10

₁Na Abimeleks dood bracht Tola, de zoon van Pua en kleinzoon van Dodo, bevrijding voor Israël. Hij behoorde tot de stam Issakar, maar woonde in Samir, in het bergland van Efraïm. ₂Drieëntwintig jaar gaf hij Israël leiding. Toen stierf hij en werd begraven in Samir.

₃Na hem kwam Jaïr, iemand uit Gilead. Tweeëntwintig jaar gaf hij leiding. ₄Hij had dertig zonen. Alle dertig reden ze op een ezel en zij hadden dertig steden. Tot op vandaag worden die plaatsen aangeduid als de Dorpen van Jaïr; ze liggen in Gilead. ₅Jaïr stierf en werd begraven in de stad Kamon.

₆Opnieuw deden de Israëlieten wat in strijd is met de wil van de Heer. Niet alleen Baäl en Astarte gingen ze dienen, maar ook de goden van Aram, van Sidon, van Moab, de goden van de Ammonieten en van de Filistijnen; de Heer keerden zij de rug toe, hem dienden zij niet langer. ₇Daarom ontstak de Heer in woede tegen de Israëlieten en leverde hen over aan de Filistijnen en de Ammonieten. ₈Nog in datzelfde jaar begonnen zij de Israëlieten te onderdrukken en te terroriseren; achttien jaar lang moesten met name de Israëlieten in Gilead het ontgelden, aan de oostkant van de Jordaan, waar de Amorieten hadden gewoond. ₉De Ammonieten kwamen zelfs de Jordaan over om de strijd aan te binden met de stammen Juda, Benjamin en Efraïm; zo raakte Israël in grote moeilijkheden.

₁₀Toen schreeuwden de Israëlieten het uit tot de Heer en zeiden: ‘We hebben tegen u gezondigd, we hebben u, onze God, de rug toegekeerd en Baäl gediend.’ ₁₁Maar de Heer gaf hun als antwoord: ‘Hoe vaak hebben jullie al niet tot mij om bevrijding geschreeuwd? Was het niet toen jullie verdrukt werden door de Egyptenaren, door de Amorieten, door de Ammonieten, door de Filistijnen, ₁₂door de Sidoniërs, door de Amalekieten, door de Maonieten? En al die keren heb ik jullie uit hun greep bevrijd. ₁₃Toch keren jullie mij steeds weer de rug toe en gaan jullie andere goden dienen. Daarom bevrijd ik jullie niet nog eens! ₁₄Schreeuw het maar uit tot de goden van jullie keus; laten die jullie maar bevrijden, nu jullie in moeilijkheden zitten.’ ₁₅‘Nee, wij hebben gezondigd,’ zeiden de Israëlieten tot de Heer, ‘doe maar met ons wat u wilt, maar bevrijd ons nog deze ene keer.’ ₁₆Zij deden alle vreemde goden weg en dienden de Heer. Toen kon de Heer de ellende van Israël niet langer aanzien.

₁₇De Ammonieten brachten hun hele leger op de been en sloegen in Gilead hun kamp op. Ook de Israëlieten verzamelden hun troepen en zetten hun kamp op bij Mispa. ₁₈Het volk en de leiders van Gilead vroegen zich af: ‘Wie neemt de leiding op zich bij de strijd tegen de Ammonieten? Wie dat durft, komt aan het hoofd te staan van alle bewoners van Gilead.’