Jeremia 43

₁Nauwelijks had ik hun Gods boodschap nauwkeurig overgebracht ₂of Azarja, Jochanan en enkele andere mannen zeiden brutaalweg tegen mij: ‘U liegt! De Heer, onze God, heeft u nooit opgedragen ons te verbieden in Egypte te gaan wonen. ₃Baruch heeft u tegen ons opgezet. Hij wil ons overleveren aan de Chaldeeërs om ons te doden of gevangen mee naar Babel te nemen.’ ₄Jochanan met alle andere officieren en al het volk dat nog in Juda was overgebleven, luisterden niet naar mij; zij wilden niet in Juda blijven. ₅Zij namen niet alleen de mensen mee die in Juda waren overgebleven, maar ook alle ballingen die van her en der naar Juda waren teruggekeerd: ₆mannen, vrouwen, kinderen en de dochters van de koning, kortom iedereen die door Nebuzaradan, de commandant van de lijfwacht, was toevertrouwd aan de zorg van Gedalja. Ikzelf en Baruch werden ook meegenomen. ₇Niemand wilde luisteren naar wat de Heer had gezegd en ze gingen op weg naar Egypte. Zo kwamen we ten slotte in Tachpanches aan.

_8-9Daar richtte de Heer zich tot mij: ‘Neem een paar grote stenen en metsel die in de lemen vloer van het plein voor de ingang van het regeringsgebouw, hier in Tachpanches, in het bijzijn van de Judeeërs. ₁₀Je moet tegen hen zeggen: Dit zegt de almachtige Heer, de God van Israël: Ik roep mijn dienaar Nebukadnessar op; hier op de stenen die je hebt ingemetseld, zal hij zijn troon zetten en hij zal er zijn koninklijke tent opslaan. ₁₁Hij zal Egypte vernietigen.

₁₂De tempels van de goden van Egypte zal ik in brand steken en Nebukadnessar zal de godenbeelden verbranden of ze meenemen; iedereen haalt hij uit Egypte, zoals een herder uit zijn mantel de luizen haalt. Hij zal als overwinnaar Egypte verlaten. ₁₃Hij zal de obelisken in Heliopolis aan stukken slaan en de tempels van de Egyptische goden platbranden.’