Jozua 14

₁Nu volgt een overzicht van de gebieden die de Israëlieten in Kanaän in bezit gekregen hebben. De priester Eleazar en Jozua, de zoon van Nun, wezen samen met de familiehoofden van de verschillende stammen de gebieden aan. ₂Zoals de Heer het Mozes bevolen had, moest het lot beslissen over de verdeling van het land onder de negen en een halve stam. _3-4Aan de andere twee en een halve stam had Mozes reeds het land aan de oostkant van de Jordaan gegeven. De nakomelingen van Jozef vormden twee stammen: Manasse en Efraïm. Maar aan de Levieten had Mozes geen land toegewezen. Wel kregen zij steden waarin ze konden wonen, met weidegrond voor hun vee. ₅De Israëlieten verdeelden het land zoals de Heer het aan Mozes bevolen had.

₆In Gilgal kwamen enige mannen uit de stam Juda bij Jozua. Een van hen, Kaleb, de zoon van Jefunne, de Kenizziet, zei tegen hem: ‘U weet nog wel wat de Heer in Kades-Barnea over mij en over u tegen de profeet Mozes heeft gezegd. ₇Ik was toen veertig jaar en Mozes, de dienaar van de Heer, had mij opdracht gegeven om vanuit Kades-Barnea het land te verkennen. En ik heb hem naar mijn beste weten verslag uitgebracht. ₈Mijn metgezellen joegen het volk de schrik op het lijf. Ik bleef echter vertrouwen op de Heer, mijn God. ₉Mozes heeft mij toen onder ede beloofd: Het land waar jij doorheengetrokken bent, zal voorgoed in bezit komen van jou en je nakomelingen, omdat je bleef vertrouwen op de Heer, mijn God. ₁₀Het is nu al weer vijfenveertig jaar geleden dat de Heer dit tegen Mozes zei. Israël trok toen nog door de woestijn. En de Heer heeft mijn leven gespaard, zoals hij had beloofd. Ik ben nu vijfentachtig jaar, ₁₁en nog even sterk als toen Mozes mij eropuit stuurde. Nog beschik ik over dezelfde kracht, ik ben nog altijd in staat om te strijden of welke opdracht ook uit te voeren. ₁₂Geef mij daarom het bergland dat de Heer mij indertijd heeft beloofd. U hebt toen zelf gehoord dat daar de Enakieten wonen in grote, versterkte steden. Misschien zal ik hen met hulp van de Heer kunnen verdrijven; dat heeft hij me beloofd.’ ₁₃Jozua zegende hem en gaf hem de stad Hebron in bezit. ₁₄Omdat Kaleb bleef vertrouwen op de Heer, de God van Israël, is deze stad tot op de dag van vandaag in bezit van zijn nakomelingen. ₁₅Hebron heette vroeger Kirjat-Arba, naar Arba, een van de grootste Enakieten.

Er was nu vrede in het land.