Numeri 30

₁Dit alles deelde Mozes de Israëlieten mee in opdracht van de Heer.

₂Mozes zei tegen de leiders van de stammen: ‘Dit heeft de Heer bevolen: ₃Als een man voor mij een gelofte aflegt of zich door een eed tot iets verplicht, dan moet hij zich daaraan houden; wat hij beloofd heeft, moet hij doen.

₄Maar stel dat een meisje dat nog thuis woont een gelofte aflegt en zich daardoor tot iets verplicht. ₅Merkt haar vader het maar zegt hij er niets van, dan is die gelofte geldig en moet ze haar verplichtingen nakomen. ₆Maakt haar vader bezwaar als hij haar de gelofte hoort uitspreken, dan is die gelofte ongeldig en is het meisje niet meer gebonden. Ik ontsla haar ervan, omdat haar vader bezwaar heeft gemaakt.

₇Stel dat een jonge vrouw die gaat trouwen, gebonden is door een gelofte of zich onbezonnen tot iets heeft verplicht. ₈Trouwt zij en vertelt ze haar man over haar verplichtingen, dan is die gelofte geldig als hij er niets van zegt. Dan moet ze haar verplichtingen nakomen. ₉Maakt haar man bezwaar, dan is de gelofte ongeldig en is de vrouw niet meer gebonden. Ik ontsla haar ervan. ₁₀Een weduwe of een gescheiden vrouw moet elke gelofte en verplichting nakomen.

₁₁Maar stel dat een getrouwde vrouw een gelofte aflegt of zich door een eed tot iets verplicht. ₁₂Als haar man het hoort maar er niets van zegt, dan blijft die gelofte van kracht en moet ze haar verplichtingen nakomen. ₁₃Maar als hij het hoort en de gelofte ongeldig maakt, dan is ze niet meer gebonden. Ik ontsla haar ervan. ₁₄Haar man kan iedere gelofte goedkeuren of ongeldig verklaren. ₁₅Maar als hij de dag nadat hij haar de gelofte heeft horen uitspreken, nog geen bezwaar heeft gemaakt, dan is die gelofte geldig en moet de vrouw haar verplichtingen nakomen. Door te zwijgen heeft hij de gelofte bevestigd. ₁₆Maakt hij de gelofte later ongeldig, dan draagt hij daarvoor de verantwoordelijkheid.’

₁₇Dit zijn de wetten die de Heer aan Mozes gaf over de geloften van getrouwde en ongetrouwde vrouwen.