Psalmen 17

Ik vraag uw aandacht, Heer,

hoor hoe ik roep,

ik ben onschuldig.

Luister naar mijn gebed,

geen leugen komt over mijn lippen.

₂Verschaf mij toch recht,

vel een eerlijk oordeel.

₃Beproef mij,

ondervraag mij,

toets mij,

desnoods in de nacht:

u zult niets vinden.

Mijn woorden stroken met mijn gedachten.

₄Ik gedraag mij zoals u beveelt:

van misdaad houd ik mij ver,

₅steeds volg ik uw wegen,

geen voetbreed wijk ik af.

₆Ik roep tot u, o God,

want u geeft antwoord.

Schenk aandacht aan mijn woorden,

luister naar wat ik te zeggen heb.

₇Laat zien hoe trouw u bent,

u bevrijdt toch

wie bij u bescherming zoekt.

₈Bewaar mij als uw liefste bezit,

verberg mij onder uw veilige vleugels.

₉Want schurken overvallen mij,

door doodsvijanden ben ik omringd.

₁₀Ze zijn gevoelloos, hardvochtig,

en slaan een hoge toon aan.

₁₁Ze omsingelen mij,

ik kan geen kant meer uit.

Ze loeren op hun kans.

₁₂Als leeuwen liggen ze in hinderlaag,

ze willen mij bespringen en verscheuren.

₁₃Kom, Heer,

ga op hen af.

Dwing hen op de knieën!

Trek uw zwaard,

bevrijd mij van die schurken,

₁₄red mij uit hun greep.

Geef ze hun verdiende loon,

bedelf ze onder uw straffen,

stort die uit over hun kinderen,

laat hun kleinkinderen er nog onder lijden.

₁₅Maar ik, onschuldige,

ik zal u aanschouwen.

Als ik opsta,

zal ik verrukt zijn

bij het zien van uw gestalte.