Psalmen 73

Hoe goed is God voor Israël,

voor wie hem onverdeeld toebehoren!

₂Toch was ik bijna misgestapt,

het scheelde maar weinig

of ik was uitgegleden.

₃Want ik raakte afgunstig

op mensen zonder God of gebod,

toen ik zag hoe goed het hun ging.

₄Ze zijn kerngezond,

kwalen blijven hun bespaard.

₅Zij worden niet door zorgen gekweld,

hun gaat het leed voorbij.

₆Daarom zijn ze hoogmoedig,

daarom gebruiken ze geweld;

ze pronken ermee

als met een halssnoer,

als met dure kleren.

₇Hun ogen puilen uit van het vet,

hooghartig zijn ze.

₈Ze spotten en lasteren,

ze slaan een hoge toon aan

en dreigen met verdrukking.

₉Tegen God in de hemel

zetten ze een grote mond op

en de mensen op aarde

halen zij over de tong.

₁₀Zelfs onder Gods volk vinden ze aanhang,

hun woorden worden gedronken als water.

₁₁Ze zeggen: ‘God in de hoge hemel?

Die merkt niets! Hoe zou hij?’

₁₂Zo zijn ze, ten voeten uit,

de mensen zonder God of gebod.

Ze hebben geen zorgen

en worden almaar rijker.

₁₃Voor niets heb ik eerlijk geleefd,

voor niets mijn handen schoongehouden.

₁₄Elke dag brengt nieuwe ellende,

veel moet ik verduren.

₁₅Maar zou ik spreken zoals zij,

ik zou mijn volk verraden,

de kinderen van u, mijn God.

₁₆Ik bleef erover denken,

ik wilde het begrijpen!

Het was een kwellende bezigheid,

₁₇tot ik mij terugtrok in uw tempel.

Toen begreep ik hoe het hun zou vergaan.

₁₈Want u zet hen op een glibberig pad,

ze glijden weg in een afgrond.

₁₉Ontzettend is hun lot,

vreselijk is hun einde;

in een oogwenk verdwijnen zij.

₂₀U veracht hen, Heer;

als u ingrijpt,

verdwijnen ze als dromen bij het ontwaken.

₂₁Toen ik zo verbitterd was,

gekrenkt tot in mijn ziel,

₂₂was ik een grote dwaas,

iemand zonder verstand.

Ik gedroeg mij tegenover u

zo redeloos als een dier.

₂₃Toch ben ik steeds bij u,

want u neemt mijn hand

₂₄en leidt mij volgens uw plan;

en dan ontvangt u mij

met alle eer.

₂₅Wie heb ik in de hemel behalve u?

Behalve u verlang ik ook niets op aarde.

₂₆Al zou mijn lichaam bezwijken,

al zou mijn hart het opgeven,

u bent de rots waarop ik bouw,

u bent mijn hele bezit, o God,

voor altijd.

₂₇Wie u verlaat,

gaat zijn ondergang tegemoet;

u vernietigt

wie u ontrouw is.

₂₈Dicht bij u te zijn,

dat is mij het liefst.

Bij u, Heer God,

zoek ik mijn toevlucht.

Vertellen zal ik

alles wat u voor mij deed.