Psalmen 79

God, vreemden zijn uw land binnengevallen,

zij hebben uw heilige tempel ontwijd

en Jeruzalem in een puinhoop veranderd.

₂De lijken van uw getrouwen bleven liggen

als voedsel voor de vogels,

als aas voor de wilde dieren.

₃Rond Jeruzalem stroomde het bloed als water

en niemand die de lijken begroef.

₄De buurlanden honen en bespotten ons,

we worden met schande overladen.

₅Heer, hoelang moet dit nog duren?

Bent u voor altijd kwaad,

blijft uw woede branden?

₆Koel uw woede op die veroveraars,

op de volken die u niet erkennen,

die u niet vereren.

₇Ze hebben ons uitgeplunderd,

ons, het volk van Jakob,

heel het land hebben ze verwoest.

₈Reken ons niet aan

wat onze voorouders misdeden.

Stort uw medelijden over ons uit,

wacht niet langer,

want wij zijn er ellendig aan toe.

₉God, help ons,

u bent onze redding;

help ons,

uw eer staat op het spel,

red ons,

vergeef ons onze zonden,

dat bent u aan uw naam verplicht.

₁₀Nu kunnen die volken zeggen:

‘Waar is hij nu, jullie God?’

Laat hun weten

dat u de moord op uw dienaren wreekt,

en laat ons er getuige van zijn.

₁₁Hoor toch, Heer,

hoe wij in gevangenschap zuchten,

wij zijn ten dode opgeschreven.

Houd ons in leven,

toon ons uw grote macht!

₁₂Die vreemde volken, Heer,

schandelijk hebben ze u beledigd,

zet het hun zevenvoudig betaald!

₁₃Dan zullen wij u altijd danken,

wij die uw volk zijn,

de kudde, door u geleid.

Wij zullen uw roem verkondigen,

van geslacht op geslacht.