Openbaring 8

₁Toen het Lam het zevende zegel verbrak, viel er een stilte in de hemel, wel een half uur lang.

₂En ik zag de zeven engelen die voor God stonden, zij kregen zeven bazuinen. ₃Een andere engel ging met een gouden wierookvat bij het altaar staan. Hij kreeg veel reukwerk, om het God aan te bieden op het gouden altaar voor de troon, met de gebeden van allen die God toebehoren. ₄De rook van het reukwerk steeg met de gebeden uit de hand van de engel omhoog voor God. ₅De engel nam het wierookvat, deed het vol met vuur van het altaar en gooide het op aarde. Toen volgden er donderslagen en gerommel, bliksemflitsen en een aardbeving.

₆En de zeven engelen met de zeven bazuinen maakten zich op om de bazuin te blazen. ₇En de eerste engel blies op zijn bazuin, en er kwam hagel en vuur, gemengd met bloed, en het werd op de aarde geworpen. Een derde deel van de aarde en een derde deel van de bomen gingen in vlammen op, en ook al het groene gras.

₈En de tweede engel blies op zijn bazuin, en iets als een grote berg waar de vlammen uitsloegen, werd in zee gegooid. Een derde deel van de zee veranderde in bloed, ₉een derde deel van alle zeedieren ging dood, en een derde deel van de schepen verging.

₁₀En de derde engel blies op zijn bazuin, en uit de hemel viel een grote ster die brandde als een fakkel. Zij kwam neer op een derde deel van de rivieren en op de waterbronnen. ₁₁De naam van de ster is: Alsem. Een derde deel van het water veranderde in bittere alsem, en veel mensen gingen dood doordat het water bitter was geworden.

₁₂De vierde engel blies op zijn bazuin, en een derde deel van de zon, een derde deel van de maan en een derde deel van de sterren werden getroffen. Zij verloren een derde deel van hun glans zodat een derde deel van de dag geen licht had, en ook een derde deel van de nacht.

₁₃En ik zag en hoorde een arend vliegen, hoog in de hemel, en hij riep luid: ‘Wee, wee! Wee de bewoners van de aarde als de bazuinen klinken van de drie engelen die nog moeten komen!’