Zacharia 11

₄De Heer, mijn God, zei tegen mij: ‘Treed op als een herder die schapen weidt die voor de slacht bestemd zijn. ₅De kopers van de schapen slachten ze zonder zich schuldig te voelen. De verkopers zeggen: Goddank! Wij hebben goede zaken gedaan! En ook de herders aan wie de kudde was toevertrouwd, sparen de schapen niet. ₆Zo zal ik, de Heer, de bewoners van de aarde niet langer sparen. Ze zullen te lijden hebben van onderlinge strijd. Ik lever hen uit aan de macht van hun koningen. Die zullen de aarde verwoesten. Ik zal hen niet uit hun greep bevrijden.’

₇Ik ben toen bij veehandelaars gaan werken als herder van de slachtschapen. Ik nam twee stokken, de één noemde ik Vriendelijkheid, de ander Eenheid. Zo weidde ik de schapen. ₈Drie herders heb ik in één maand uit de weg geruimd. Ik verloor mijn geduld met de schapen; zij hadden een hekel aan mij. ₉Ik zei: ‘Ik weiger nog langer jullie herder te zijn. Laat maar doodgaan wat wil doodgaan. Laat maar verdwijnen wat verdwijnen wil. En laten de overblijvenden elkaar maar opeten.’ ₁₀Toen brak ik mijn stok Vriendelijkheid doormidden, om zo het verbond te verbreken dat de Heer met alle volken had gesloten. ₁₁Diezelfde dag nog werd het verbond verbroken. De veehandelaars, die mij in de gaten hielden, begrepen wat de Heer hun onder ogen wilde brengen. ₁₂Ik zei tegen hen: ‘Als u wilt, geef mij dan mijn loon. Zo niet, laat het dan.’ Zij betaalden mij het loon uit, dertig zilverstukken. ₁₃De Heer zei tegen me: ‘Dat fraaie bedrag vinden zij mij dus waard. Gooi dat maar in de smeltoven.’ Ik bracht de dertig zilverstukken naar de tempel en wierp ze de smelter toe. ₁₄Daarna brak ik mijn andere stok, Eenheid, doormidden. Zo verbrak ik de eenheid tussen Juda en Israël.

₁₅Toen zei de Heer: ‘Treed nog een keer op als herder, maar speel nu de rol van waardeloze herder. ₁₆Want ik laat in het land een herder optreden die niet naar de schapen omkijkt als ze dreigen om te komen, die de verdwaalde schapen niet opzoekt, de gewonde niet verzorgt en niet probeert de uitgeputte dieren in leven te houden. Integendeel, hij eet het vlees van de vette dieren en hakt hun de hoeven af. ₁₇Vervloekt is die nietswaardige herder, want hij heeft zijn schapen in de steek gelaten. Het zwaard zal hem zo verwonden dat zijn arm verlamd raakt en hij blind wordt aan zijn rechteroog.’