1 Korintus 10

₁Karepku, para sedulur, supaya kowé pada mengertèni, yèn para leluhur kita pada dipayungi karo mendung, lan kabèh wis pada mlaku liwat segara. ₂Supaya sing mèlu Moses, kabèh wis pada dibaptis karo mendung lan karo segara. ₃Wong kabèh mangan pangan kasukman sing pada, ₄lan wong kabèh ngombé ombèn-ombèn kasukman sing pada uga, awit pada ngombé sangka puntuk watu kasukman sing ngetutké mlakuné; nanging watu mau ya kuwi Kristus. ₅Nanging okèh sangka tunggalé sing pada ora ndadèkké senengé Gusti Allah, kuwi pada dientèkké ing ara-ara samun.

₆Kabèh iki mau wis kelakon kanggo tulada lan pepéling kanggo kita kabèh, supaya kita kabèh aja nganti pada kepéngin marang sing ala, kaya sing wis ditindakké karo wong-wong mau, ₇lan kita kabèh aja nganti pada dadi wong nyembah brahala kaya sakwijiné wong-wong kuwi, kaya sing ketulis, tembungé: “Wong sak bangsa kuwi pada lungguh, mangan lan ngombé; terus pada ngadek lan seneng-seneng jogètan.” ₈Kita aja pada mlaku bédang, kaya sing pada ditindakké karo sakwijiné wong-wong kuwi, banjur ana wong 23.000 wong sing pada mati sedina. ₉Karo menèh kita aja pada njajal marang Kristus, kaya sing pada ditindakké karo sakwijiné wong-wong kuwi, terus pada mati dityokot ula. ₁₀Lan aja pada grundelan kaya sakwijiné wong-wong kuwi, terus pada dientèkké karo mulékaté pati.

₁₁Kabèh iki mau wis nibani marang wong-wong mau kanggo tyonto, lan ketulis supaya dadi pepéling kanggo kita sing pada urip ing pungkasané jaman sing wis wiwit kelakon. ₁₂Mulané sapa sing rumangsa ngadek jejek, sing ati-ati aja nganti tiba! ₁₃Sing pada kok alami kuwi pantyoba-pantyoba sing lumrah, sing ora ngungkuli kekuwatané manungsa. Awit Gusti Allah kuwi setia tuhu, mulané ora bakal négakké kowé dityoba ngungkuli sangka kekuwatanmu. Yèn kowé kena pantyoba, Panjenengané bakal ngekèki dalané pangluwaran, terus kowé pada bisa tahan.

₁₄Mulané para sedulurku sing ditrésnani, pada nyingkirana nyembah brahala. ₁₅Aku ngomong marang kowé kuwi kaya marang wong sing pada nduwé pangertèn. Pada timbangen déwé apa sing tak omongké! ₁₆Tuwung sing kita enggo maturkesuwun kuwi, apa ora dadi wujudé kita dadi siji karo getihé Kristus? Apa roti sing kita tyuwil-tyuwil kuwi ora dadi wujudé kita dadi siji karo Panjenengané Kristus? ₁₇Awit rotiné kuwi mung siji, mulané kita sing okèh, dadi awak siji; awit kabèh pada olèh panduman sangka roti siji kuwi.

₁₈Pada titènana bangsa Israèl sak tyara daging: Wong sing pada mangan kurban kuwi apa ora pada mèlu ing peladènané mesbèh, ta? ₁₉Apa ta sing tak karepké ngomong mengkono kuwi? Apa sesajèné brahala kuwi ana tegesé? Utawa, apa brahala kuwi ana tegesé? ₂₀Ora! Nanging sing tak karepké, sajèné wong-wong kapir tumuju marang demit, ora marang Gusti Allah. Lan ora dadi karepku yèn kowé pada dadi siji karo para demit.

₂₁Kowé ora bisa pada ngombé tuwungé Gusti lan ya sangka tuwungé para roh ala. Kowé ora bisa pada nampa panduman ing méjané Gusti lan ya ing méjané para roh ala. ₂₂Utawa apa kita arep nangèkké panasé atiné Gusti? Apa ya karosan kita ngungkuli Panjenengané?

₂₃Samubarang éntuk dilakoni, nanging ora samubarang kuwi maédahi. Samubarang éntuk dilakoni, nanging ora samubarang mbangun. ₂₄Aja nganti ana wong sing mung golèk kepénaké déwé, nanging saben wong ngubera kabetyikan kanggo liyané.

₂₅Kowé pada kena mangan apa waé sing didol ing pasar daging, aja nganggo takon apa-apa awit sangka kabotané pikirané ati. ₂₆Awit, bumi sak isiné kabèh kuwi duwèké Gusti.

₂₇Yèn kowé pada diulemi karo wong sing ora pertyaya, lan uleman kuwi kok tampani, pada mangana apa waé sing disuguhké marang kowé, aja nganggo takon apa-apa awit sangka pikirané ati. ₂₈Nanging yèn ana wong sing ngomongi kowé: “Kuwi sesajèné brahala!” aja kok pangan, awit sangka sing diomongi mau lan ya awit sangka pikirané ati. ₂₉Sing tak karepké pikirané ati kuwi duduk pikirané atimu déwé, nanging pikirané atiné wong liyané kuwi. Mbok menawa ana wong omong: “Kenèng apa ta, nanging kamardikanku kok ditemtokké karo pikirané atiné wong liyané? ₃₀Yèn aku mèlu mangan apa-apa karo maturkesuwun, kenèng apa aku kok dityatyat awit sangka panganan sing aku maturkesuwun kuwi mau?” ₃₁Mulané, dadia kowé mangan, dadia kowé ngombé, dadia nglakoni apa waé liyané, kabèh kuwi mau lakonana kanggo kaluhurané Gusti Allah. ₃₂Kowé aja nganti pada nggawé sandungan, dadia marang wong Ju, dadia marang wong Yunani, uga marang pasamuané Gusti Allah. ₃₃Kaya aku iki ya ngarah nglegakké atiné wong kabèh ing bab apa waé, ora kanggo keperluanku déwé, nanging kanggo kebutuhané wong okèh, supaya pada dislametké.