1 Yohanes 2

₁Anak-anakku, perkara iki tak tulis marang kowé supaya kowé aja pada gawé dosa. Nanging yèn ana sing gawé dosa, kita pada nduwé sing mbelani ing ngarepé Bapak, ya kuwi: Yésus Kristus sing adil. ₂Ya Panjenengané kuwi sing dadi pangrukunan kanggo sak kabèhé dosa kita lan ora mung kanggo dosa kita waé, nanging uga kanggo dosané wong sak jagat kabèh.

₃Nanging tandané yèn kita pada kenal marang Gusti Allah ya kuwi yèn kita pada netepi pepakon-Né. ₄Sapa sing ngomong: “Aku kenal Panjenengané,” nanging ora netepi pepakon-Né, kuwi wong goroh lan ora kanggonan kabeneran. ₅Nanging sapa waé sing netepi pituturé, kuwi sing tenan kanggonan katrésnané Gusti Allah sing sampurna; ya kuwi jalarané enggon kita pada weruh, yèn kita pada manggon ing Panjenengané. ₆Sapa sing ngomong yèn nunggal karo Panjenengané, uripé wajip kaya Kristus.

₇Para sedulur sing ditrésnani, sing tak tulis marang kowé iki duduk pepakon anyar, nanging pepakon lawas sing wis ing kowé kawit wiwitan. Pepakon sing lawas kuwi ya kuwi tembungé sing wis pada kok rungokké. ₈Senajan mengkono sing tak tulis marang kowé kuwi, uga pepakon anyar, awit sing tenan ing Panjenengané lan ing kowé, pepeteng kuwi ilang lan pepadang sing sejati wis semlorot. ₉Sapa sing ngomong yèn manggon ing pepadang, nanging sengit marang seduluré tunggal pertyaya, kuwi ijik manggon ing pepeteng nganti saiki. ₁₀Sapa sing nrésnani marang seduluré tunggal pertyaya, kuwi sing tetep ing pepadang, lan ora dadi sandungan. ₁₁Nanging sapa sing sengit marang seduluré tunggal pertyaya, kuwi manggon ing pepeteng, lan urip ing pepeteng. Wong kuwi ora weruh menyang ngendi parané, awit pepeteng mau wis gawé lamuré mripaté.

₁₂Hé, anak-anak, aku nulis marang kowé, awit dosamu wis pada dingapura awit sangka asma-Né. ₁₃Hé, para bapak, aku nulis marang kowé, awit kowé wis pada kenal marang Panjenengané sing ing wiwitan wis ana. Hé, para wong enom, aku nulis marang kowé, awit kowé wis pada ngalahké sing ala. ₁₄Hé, anak-anak, aku nulis marang kowé, awit kowé wis pada kenal marang Bapak. Aku nulis marang kowé, hé, para bapak, awit kowé pada kenal marang Panjenengané, ing wantyi mbiyèn wis ana. Aku nulis marang kowé, hé, para wong enom, awit kowé pada kuwat, lan pituturé Gusti Allah manggon ing kowé lan kowé wis pada ngalahké sing ala.

₁₅Kowé kabèh aja pada nrésnani ndonya lan samubarang ing kono. Yèn wong nrésnani ndonya, kuwi ora kanggonan katrésnané Bapak. ₁₆Awit samubarang ing ndonya, ya kuwi kepénginané daging lan kepénginané mripat lan sombongé urip, kuwi tekané ora sangka Bapak, nanging sangka ndonya. ₁₇Lan ndonya iki uga kepénginané bakal entèk, nanging sapa sing nglakoni karepé Gusti Allah kuwi tetep urip tekan sak lawas-lawasé.

₁₈Anak-anakku, saiki jaman sing pungkasan. Lan kaya sing wis pada kok rungokké yèn antikristus bakal teka, saiki ya wis okèh antikristus sing pada njedul. Sing mengkono kuwi dadi tanda yèn saiki iki jaman sing pungkasan tenan. ₁₉Pantyèn asalé antikristus kuwi sangka antarané kita, nanging sak temené pada duduk ing antarané kita; awit yèn temen-temen dadi tunggalé kita, mesti tetep pada nunggal karo kita. Nanging kuwi kelakon mengkono, supaya ketara yèn wong-wong kuwi kabèh duduk tunggalé kita. ₂₀Nanging kowé kuwi wis pada dijebatani karo Sing Sutyi lan awit sangka mengkono kowé dadi pada mengertèni. ₂₁Aku nulis marang kowé kuwi ora awit kowé pada ora weruh marang kabeneran, nanging ya awit kowé pada weruh marang bab kuwi, lan uga awit kowé pada weruh yèn sak kabèhé goroh kuwi ora ana sing asalé sangka kabeneran.

₂₂Sapa ta si goroh kuwi? Apa duduk sing nyélaki yèn Yésus kuwi Kristus? Kuwi antikristus, ya kuwi sing nyélaki marang Bapak lan Putra. ₂₃Awit sapa waé sing nyélaki Putra kuwi ya ora pada nduwèni Bapak. Sapa waé sing ngakoni Putra, ya pada nduwèni Bapak. ₂₄Kanggo kowé kabèh, apa sing wis pada kok rungokké kawit wiwitan, kuwi tetepa manggon ing kowé. Yèn apa sing wis kok rungokké kawit wiwitan kuwi tetepa manggon ing kowé, kowé ya bakal pada tetep ing Putra lan ing Bapak. ₂₅Lan perjanjian sing wis dijanjèkké karo Panjenengané piyambak marang kita, ya kuwi urip langgeng.

₂₆Kabèh sing tak tulis marang kowé kuwi mau, ya kuwi bab wong-wong sing arep nasarké kowé. ₂₇Awit jebatan sing wis pada kok tampani sangka Panjenengané kuwi tetep ing kowé. Awit sangka kuwi kowé pada ora perlu diwulangi karo wong liyané. Nanging kayadéné jebatan sangka Panjenengané kuwi mulangi marang kowé bab samubarang lan piwulangé kuwi nyata, ora goroh lan kayadéné enggoné Panjenengané mbiyèn wis mulangi marang kowé, mengkono uga kowé pada tetepa ing Panjenengané.

₂₈Saiki, anak-anakku, pada tetepa ing Kristus, supaya yèn Panjenengané ngétok, kita pada karo tatak lan ora usah isin ing ngarepé ing dina teka-Né. ₂₉Yèn kowé pada weruh yèn Panjenengané kuwi bener, kowé ya pada ngertènana yèn saben wong sing nglakoni apa sing bener, kuwi lairé sangka Panjenengané.