1Ngertènana, sepira gedéné katrésnané sing dikèkké karo Bapak marang kita, nganti kita pada disebut para anaké Gusti Allah, lan kita pantyèn para anaké Gusti Allah. Mulané jagat ora kenal marang kita, awit jagat kuwi ora kenal marang Panjenengané. 2Para sedulurku sing ditrésnani, saiki kita pada dadi anaké Gusti Allah, nanging durung tyeta kepriyé kahanan kita ing bakalé. Nanging kita pada weruh, yèn Kristus ngétok, kita bakal dadi pada karo Panjenengané, awit kita bakal pada weruh kahanané Panjenengané sak temené. 3Saben wong sing nduwé pengarep-arep mengkono marang Panjenengané, wong kuwi nyutyèkké awaké kayadéné Panjenengané kuwi sutyi. 4Saben wong sing nglakoni dosa, kuwi uga nerak angger-anggeré Gusti Allah, awit dosa kuwi panerak kanggo angger-anggeré Gusti Allah. 5Lan kowé pada weruh yèn enggoné Panjenengané wis teka, kuwi perlu ngresiki sak kabèhé dosa, lan Panjenengané kuwi ora nduwèni dosa. 6Saben wong sing tetep ing Panjenengané, kuwi ora gawé dosa menèh; saben wong sing tetep gawé dosa, kuwi ora tau weruh lan ora tau kenal marang Panjenengané.
7Anak-anakku, kowé aja gelem disasarké karo sapa waé. Sapa sing nindakké apa sing bener, kuwi bener, pada kaya Yésus kuwi bener. 8Sapa sing tetep nindakké dosa, kuwi asalé sangka iblis, awit iblis enggoné gawé dosa wis kawit wiwitan. Nanging tekané Putrané Gusti Allah kuwi supaya nglebur sak kabèhé penggawéané iblis.
9Saben wong sing lairé sangka Gusti Allah, kuwi tansah ora nglakoni dosa; awit wijiné Gusti Allah tetep ing atiné, lan ora bisa tansah nglakoni dosa, awit lairé sangka Gusti Allah. 10Iki tandané para anaké Gusti Allah lan para anaké iblis; sapa waé sing ora nindakké apa sing bener kuwi asalé ora sangka Gusti Allah, mengkono uga sing ora trésna marang seduluré tunggal pertyaya.
Trésnaa marang sedulur tunggal pertyaya
11Awit ya iki kabar sing wis pada kok krungu sangka wiwitan, ya kuwi supaya kita pada trésna-tinrésnan. 12Aja kaya Kain, sing asalé sangka ala lan matèni adiké. Apa sebabé enggoné matèni kuwi? Awit sak kabèhé penggawéané ala, lan penggawéané adiké adil. 13Para sedulur, aja pada nggumun yèn jagat pada sengit marang kowé. 14Kita pada weruh, yèn kita wis pada ngalih sangka pati marang urip, ya kuwi awit kita pada nrésnani marang para sedulur kita tunggal pertyaya. Saben wong sing ora nrésnani, kuwi tetep manggon ing pati. 15Saben wong sing sengit marang seduluré tunggal pertyaya kuwi tegesé matèni seduluré mau. Lan kowé pada weruh, yèn wong sing seneng matèni kuwi ora kanggonan urip langgeng. 16Karo iki enggon kita weruh katrésnané Kristus, ya kuwi: Panjenengané wis masrahké nyawané kanggo kita; dadi kita ya pada nduwé kuwajipan masrahké nyawa kita kanggo sedulur-sedulur kita tunggal pertyaya. 17Sapa sing uripé ing ndonya kalubèran, nanging weruh seduluré tunggal pertyaya kekurangan, nanging nutup lawangé atiné kanggo seduluré mau, kepriyé bisané disebut yèn katrésnané Gusti Allah tetep manggon ing wong kuwi? 18Anak-anakku, enggon kita nrésnani aja karo tembung utawa ilat, nanging karo penggawé lan ing sak njeruhné kabeneran.
Pertyaya ing Gusti Allah
19Mengkono kuwi enggon kita pada mangertèni, yèn asal-usulé kita kuwi sangka kabeneran lan bisa nentremaké ati kita ing ngarepé Gusti Allah. 20Yèn ati kita melèhké kita: Gusti Allah kuwi ngungkuli ati kita lan Panjenengané mangertèni samubarang. 21Para sedulurku sing ditrésnani, yèn ati kita ora melèhké kita, kita pada kuwat ing pertyaya nemoni Gusti Allah, 22lan apa waé sing pada kita jaluk, bakal dikèkké marang kita, awit kita pada netepi sak kabèhé pepakon-Né lan nglakoni apa sing ndadèkké senengé. 23Lan pepakon-Né ya kuwi, supaya kita pada pertyaya marang asmané Yésus Kristus, Putrané, lan supaya pada trésna-tinrésnan tyotyok karo pepakon sing dipréntahké karo Panjenengané marang kita. 24Sapa sing netepi sak kabèhé pepakon-Né, kuwi manggon ing Gusti Allah lan Gusti Allah ing wong kuwi. Nanging enggon kita pada ngerti yèn Gusti Allah manggon ing kita kuwi karo Roh sing wis dikèkké marang kita.
