Kuwajipané wong bebojoan
1Mengkono uga kowé para wong wadon, pada manuta marang bojomu, supaya yèn ana wong lanang sing pada ora pertyaya marang tembungé Gusti, senajan tanpa tembung pada dadia pertyaya awit tindak-tandukmu sing sutyi, 2yèn pada nyawang uripé sing sutyi lan bener kuwi. 3Sing dadi patyakanmu aja sing kétok njaba, ya kuwi karo nglabang rambut, nganggo mas-masan utawa karo sandangan sing apik-apik, 4nanging reréganmu kuwi kamanungsané batinmu sing ora kétok, sing ora bisa rusak, sing asalé sangka roh sing andap asor, tentrem, sing aji banget ing ngarepé Gusti Allah. 5Awit ya kaya mengkono kuwi, tyarané para wong wadon sutyi mbiyèn enggoné nganggo, ya kuwi wong wadon sing pengarep-arepé marang Gusti Allah lan pada ngajèni marang bojoné, 6pada kaya Sara enggoné manut marang Abraham lan nyebut Abraham kuwi bendarané. Nanging kowé kuwi pada dadi anaké, angger kowé nandangi betyik lan ora wedi ing antyaman.
7Semono uga kowé, para wong lanang, uripa karo wityaksana karo bojomu, sing klebu golongan sing ringkih! Pada ajènana kayadéné kantya tunggal warisan sangka kawelasan, ya kuwi panguripan, supaya pandongamu aja nganti dialang-alangi.
Katrésnan lan katentreman
8Sak terusé kowé kabèh pada dadia siji, tunggal rasa, nrésnani para sedulur tunggal pertyaya, melas ati, lan andap asor. 9Aja mbales sing ala karo sing ala, utawa pisuhan karo pisuhan, nanging kosok baliné, kowé pada mberkahi, awit ya kanggo sing mengkono kuwi enggonmu pada dipanggil, ya kuwi supaya pada olèh berkah. Awit,
10“Sapa sing arep nrésnani urip
lan ngalami dina sing betyik,
kudu ngendek ilaté sangka sing ala,
lan lambéné sangka tembung sing kebak goroh.
11Wong kuwi kudu ngedohi sing ala lan nglakoni kabetyikan;
kudu nggolèki katentreman lan ngupaya supaya bisa nggayuh perkara kuwi.
12Jalaran mripaté Gusti kuwi tumuju marang para wong sing bener,
lan kupingé ngrungokké marang sambaté wong-wong sing njaluk pitulungan,
nanging praupané Gusti kuwi nglawan marang wong sing pada nindakké sing ala.”
Sabar ing sak njeruhné kasangsarané
13Lan sapa ta sing bakal nindakké sing ala marang kowé, yèn kowé sregep nggawé betyik? 14Nanging senajan kowé kudu ngalami sangsara awit sangka mlaku bener, kowé bakal rahayu. Mulané kuwi aja wedi marang apa sing pada diwedèni wong-wong mau, lan aja nganti wedi. 15Nanging pada nyutyèké Kristus Gusti ing sak njeruhné atimu dadi Gustimu! Lan tansah pada bisaa ngekèki jawaban marang saben wong sing njaluk ngerti marang kowé bab pengarep-arep ing kowé, mung waé karo tyara alus lan andap asor, 16lan karo pikiran ati sing sutyi, supaya wong sing pada ngarani ala marang kowé, awit tumindakmu sing betyik ing Kristus, kuwi pada kewirangan awit sangka pitenahé. 17Jalaran luwih betyik ngalami sangsara awit nandangi betyik, yèn kuwi dikarepké karo Gusti Allah, tenimbang ngalami sangsara awit nandangi ala. 18Awit Yésus Kristus uga wis ngalami pati sepisan awit dosa kita kabèh, Panjenengané sing tanpa kesalahan, mati kanggo wong-wong sing pada nduwé kesalahan, supaya kita pada bisa diadepaké marang Gusti Allah: Panjenengané sing sak tyara manungsa wis dipatèni, nanging ditangèkké miturut karo Roh, 19lan ing sak njeruhné Roh kuwi uga, Panjenengané ngekèki tembungé marang para roh sing ana paukuman, 20ya kuwi marang roh-rohé para wong sing mbiyèn nalika jamané Noah pada ora mbangun turut marang Gusti Allah, nalika Gusti Allah tetep ngentèni karo sabar, ing wantyiné Noah nggawé prau, lan mung wong setitik, ya kuwi wong wolu, sing dislametké sangka banjir. 21Semono uga kowé saiki ya pada dislametké karo bebasané lelakon mau, ya kuwi baptis - sing ora tegesé ngresiki regetané awak, nanging kanggo penjaluk marang Gusti Allah supaya dikèki pikiran ati sing betyik - awit sangka tanginé Yésus Kristus, 22sing munggah menyang swarga, njagong ing sak tengené Gusti Allah, sakwisé sak kabèhé mulékat, pangwasa lan kekuwatan ditelukké marang Panjenengané.
