1Pungkasané, para sedulur, penjaluk lan pitutur kita marang kowé ing njeruhné Gusti Yésus: Kowé wis pada krungu sangka kita, kepriyé kuduné mlakumu supaya ndadèkké senengé Gusti Allah. Bab kuwi pantyèn wis pada kok tindakké, senajan mengkono apiké kowé mundak temenana enggonmu pada nandangi mengkono. 2Kowé uga wis pada ngerti marang pituduh-pituduh sing wis pada diwènèhké marang kowé awit sangka asmané Gusti Yésus. 3Awit sing dadi karepé Gusti Allah kuwi: kesutyianmu, ya kuwi supaya kowé pada nyingkiri laku bédang, 4supaya wong tunggalmu ngepèk wong wadon siji dadi bojoné déwé lan urip ing sak njeruhné kasutyian lan sing kajèn, 5ora awit sangka ngumbar hawa-nepsuné, kayadéné tumindaké wong sing pada ora kenal marang Gusti Allah, 6apa menèh wong aja nggawé angèlé utawa ngapusi seduluré tunggal pertyaya. Awit Gusti sing bakal mbaleské kuwi kabèh, kaya sing wis tau pada kita omongké lan tandeské marang kowé. 7Gusti Allah enggoné manggil kita kuwi ora supaya mlaku najis, nanging supaya nindakké apa sing sutyi. 8Mulané sapa waé sing nampik bab iki, kuwi ora nampik manungsa, nanging nampik marang Gusti Allah sing uga wis ngekèkké Rohé sing sutyi marang kowé kabèh. 9Bab katrésnané seduluran ora perlu tak tulis marang kowé, awit kowé déwé wis pada ngulinakké trésna-tinrésnan sangka Gusti Allah. 10Bab kuwi uga pada kok tindakké marang sedulur tunggal pertyaya kabèh ing sak ubengé Makédonia. Nanging, para sedulur, kita ngomong marang kowé, supaya kowé pada luwih mempeng enggonmu nindakké mengkono. 11Uga anggepen sakwijiné panghurmatan yèn bisa urip tentrem, bisa ngurus perkara-perkarané déwé, lan bisa nyambutgawé karo tanganmu, kaya sing wis tau pada kita welingaké marang kowé, 12terus uripmu dadi wong-wong sing diajèni ing ngarepé wong njaba lan ora gumantung marang wong-wong mau.
13Terus para sedulur karep kita, kowé aja nganti pada ora mengertèni bab para wong sing wis mati, supaya kowé aja pada sedih kaya wong-wong liyané sing ora nduwé pengarep-arep. 14Awit yèn kita pertyaya, yèn Yésus wis ninggal lan wis tangi menèh sangka pati, kita uga pertyaya, yèn lantaran Yésus, Gusti Allah bakal nglumpukké wong-wong sing wis mati mau bareng karo Panjenengané. 15Bab kuwi pada kita omongké marang kowé karo tembungé Gusti: Kita sing ijik urip, sing ijik kèri nganti tekan tekané Gusti, babar pisan ora bakal ndisiki sing wis pada ninggal. 16Awit sakwisé ana tenger, ya kuwi yèn penggedéné mulékat nyuwara banter, lan trompèté Gusti Allah diunèkké, Gusti déwé bakal medun sangka swarga, lan wong-wong sing mati ing Kristus bakal pada tangi ndisik. 17Sakwisé kuwi, kita sing ijik urip, sing ijik kèri, bakal pada diangkat bareng karo wong-wong mau ing mega, metuki Gusti ing awang-awang. Mengkono kita bakal bebarengan karo Gusti ing sak lawas-lawasé. 18Mulané kowé pada nglipur-nglipura karo tembung-tembung iki.
