1 Tésalonika 5

₁Nanging para sedulur, kanggo waktu lan wantyiné ora perlu ditulis kanggo kowé, ₂awit kowé déwé wis pada weruh karo tyeta, yèn dinané Gusti kuwi tekané kaya maling ing wantyi mbengi. ₃Yèn wong-wong pada omong: Kabèh tentrem lan ora ana bebaya - nanging dadakan wong-wong pada katekan tyilaka, kayadéné wong wadon meteng jalaran mbayi - mesti bakal pada ora bisa ngéndani. ₄Nanging kowé, para sedulur, kowé pada ora urip ing pepeteng, nganti kowé pada kagèt ing dina kuwi sing tekané kaya maling, ₅awit wong kabèh kuwi pada dadi anaké pepadang lan anaké awan. Kita kuwi duduk wong-wongé wengi utawa wong-wongé pepeteng. ₆Awit sangka kuwi apiké kita aja pada turu kaya wong-wong liyané, nanging pada tangia lan jaga-jaga. ₇Jalaran wong sing pada turu, kuwi turuné ing wantyi mbengi, lan sing pada mendem, kuwi enggoné mendem ing wantyi mbengi. ₈Nanging kita iki wong-wongé awan, mulané kita pada sing ati-ati, kudu nganggokké jubahé pertyaya lan katrésnan lan kupluké pengarep-arepé keslametan. ₉Awit Gusti Allah ora netepaké kita supaya nampani bebendu, nanging supaya olèh keslametan awit Yésus Kristus, Gusti kita, ₁₀sing wis ninggal kanggo kita, supaya kita, dadia jaga-jaga, dadia turu, pada urip bareng karo Panjenengané. ₁₁Mulané kowé pada éling-élingna lan mbanguna marang pepada, kayadéné sing pantyèn pada kok lakoni.

₁₂Penjalukku marang kowé kabèh, para sedulur, pada hurmatana wong-wong sing mempeng ing penggawé ing tengahmu, sing nuntun kowé ing Gusti lan sing ngekèki pepéling marang kowé, ₁₃lan supaya pada kok ajèni sing banget karo katrésnan awit sangka penggawéané. Tansah pada uripa karo rukun ing tengahmu.

₁₄Kita uga pada ngekèki pepéling marang kowé, para sedulur, wong sing uripé pada ora ketata, élingna; wong sing pada tyilik atiné bombongen; wong sing pada ringkih, bélanana; sing sabar marang wong kabèh. ₁₅Pada gatèkna, supaya aja ana wong sing mbales ala marang wong sing nggawé ala, nanging tansah pada ngupayaa marang sing betyik, marang pepadamu lan marang wong kabèh.

₁₆Tansah pada bungaha. ₁₇Aja mandek enggonmu ndedonga. ₁₈Pada maturkesuwun ing sembarang perkara, awit kuwi sing dikarepké karo Gusti Allah ing Kristus Yésus kanggo kowé.

₁₉Aja nyirep Roh, ₂₀lan aja ngrèmèhké nubuat. ₂₁Periksanen samubarang kabèh, lan tyekelen sing betyik.

₂₂Pada ngedohana sak rupané sing ala.

₂₃Supaya Gusti Allah sing nduwé katentreman kuwi nyutyèkké kowé ing sak kabèhé lan supaya roh, jiwa lan badanmu dijaga karo tanpa tyiri nalika tekané Yésus Kristus, Gusti kita. ₂₄Panjenengané sing manggil kowé kuwi setia, Panjenengané uga bakal nggenepi.

₂₅Para sedulur, kita pada dongakna.

₂₆Salamku kabèh marang para sedulur tunggal pertyaya karo ambungan sing sutyi.

₂₇Kanggo asmané Gusti penjalukku karo banget marang kowé, supaya layang iki diwatyakké marang sedulur tunggal pertyaya kabèh.

₂₈Kawelasané Yésus Kristus, Gusti kita, nunggal ing kowé kabèh.