1 Timotius 3

₁Iki tembung sing bener: “Wong sing kepéngin nggayuh lungguhan pamongé pasamuan, kuwi kepéngin nindakké penggawéan sing apik.” ₂Mulané pamongé pasamuan kuwi kudu sing tanpa tyiri, sing bojoné siji, bisa ngwasani uripé, wityaksana, sopan, seneng ngekèki pondokan, pinter mulangi, ₃ora kesemsem anggur, ora gampang nesu, sumanak, seneng ngrukunké, ora mata duwiten, ₄dadi pemimpiné brayat sing betyik, sing dihurmati lan diajèni karo anak-anaké. ₅Yèn wong ora bisa mimpin brayaté déwé, kepriyé enggoné bisa ngurus pasamuané Gusti Allah? ₆Aja wong sing durung suwé enggoné mratobat, supaya aja dadi gemunggung lan kena paukuman kaya sing kelakon kanggo iblis. ₇Menèh nduwèni jeneng sing betyik ing sak njabané pasamuan, supaya aja kena digugat wong lan tiba ing jireté iblis.

₈Mengkono uga para diaken ya kudu wong sing kajèn, sing ora méntyla-méntylé, ora kesemsem anggur, ora srakah, ₉nanging wong sing bisa nyimpen wewadiné pertyaya ing sak njeruhné pikiran atiné sing sutyi. ₁₀Wong kuwi ya kudu dijajal ndisik, terus pada ditetepaké ing penggawéan ngladèni kuwi, sakwisé ketara yèn tanpa tyiri. ₁₁Mengkono uga bojoné kudu sing kajèn, sing ora seneng mitenah, bisa ngwasani uripé lan kena dipertyaya ing samubarang. ₁₂Diaken kuwi kudu sing bojoné siji lan betyik enggoné ngurus anak-anaké lan brayaté. ₁₃Awit wong-wong sing betyik enggoné ngladèni kuwi olèh lungguhan sing betyik, terus sak njeruhné pertyaya marang Kristus Yésus bisa ngekèki paseksi karo kendel.

₁₄Kabèh kuwi tak tulis marang kowé, senajan pengarep-arepku bisa gelis niliki kowé. ₁₅Dadi, yèn ana telatku kowé bisa weruh, kepriyé uripé wong sing dadi brayaté Gusti Allah, ya kuwi pasamuané Gusti Allah sing urip, tyagak panyangga lan dasaré kabeneran. ₁₆Sak temené luhur wewadiné pangabekti kita kuwi: