Moab lan Amon kalah
Pungkasané pepréntahané Yosafat
1Sakwisé kuwi turunané Moab lan turunané Amon ngluruk perang nglawan Yosafat, bebarengan karo suradadu bangsa Meunim sak grombolan. 2Terus ana wong sing ngomongi marang Yosafat: “Ana suradadu gedé sing teka sangka sabrangé segara Asin, sangka Edom, sing ngluruk bendara kula. Saiki ing Haséson-Tamar,” ya kuwi En-Gedi. 3Yosafat dadi wedi lan terus mutusi arep nggolèki GUSTI lan préntah pasa ing sak tanah Yéhuda kabèh. 4Wong Yéhuda terus pada nglumpuk njaluk pitulungan GUSTI, pada teka sangka sak kabèhé kuta ing Yéhuda arep nggolèki GUSTI. 5Yosafat terus ngadek ing sak tengahé pasamuané wong Yéhuda lan Yérusalèm ing griyané GUSTI, ing ngarepé plataran sing anyar 6lan ngomong: “Duh GUSTI, Gusti Allahé para leluhur kita, Panjenengan kuwi Gusti Allah ing swarga lan Panjenengan sing ngwasani kabèh kratoné bangsa? Panjenengan sing nduwèni pangwasa lan kekuwatan, ora ana wong sing kuwat nglawan Panjenengan. 7Panjenengan kuwi Gusti Allah kita sing nundungi para wong sing pada manggon ing negara kéné sangka ngarepé umat Panjenengan Israèl lan terus ngekèkké negara iki marang turunané Abraham kantya Panjenengan, kanggo sak lawas-lawasé? 8Terus pada ngenggoni negara iki lan nggawé panggonan sutyi Panjenengan kanggo asma Panjenengan, uga omongé: 9Yèn kita pada katekan tyilaka, ya kuwi pedang, bebendu, lelara pès utawa pailan, kita pada bakal ngadek ing ngarepé griya iki, ing ngarepé Panjenengan, awit asma Panjenengan manggon ing griya iki lan ing njeruhné kangèlan kita pada bakal sambat marang Panjenengan, nganti Panjenengan gelem ngrungokké lan terus ngluwari kita. 10Nanging saiki, turunané Amon lan turunané Moab lan para wong sangka pegunungan Seir! Waktu wong Israèl teka sangka negara Egipte, Panjenengan ora nglilani pada mlebu ing negarané. Awit sangka kuwi terus diadohi lan ora dientèkké. 11Kanggo mbales wong-wong kuwi pada teka lan arep ngusir kita kabèh sangka negara panduman sing wis Panjenengan wariské marang kita kabèh. 12Duh, Gusti Allah kita, apa Panjenengan ora bakal ngekèki ukuman marang wong-wong kuwi? Awit kita pada ora nduwé kekuwatan kanggo ngadepi suradaduné sing gedé, sing bakal nyerang kita kabèh kuwi. Kula pada ora ngerti, apa sing kudu pada kula lakoni, nanging mripat kita mandeng marang Panjenengan.” 13Ing waktu kuwi wong Yéhuda kabèh pada ngadek ing ngarepé GUSTI, uga brayaté karo anak bojoné kabèh.
14Ing kono Yahasiel, anaké Sakaria, anaké Benaya, anaké Matanya, wong Lèwi sangka turunané Asaf, terus kedunan karo Rohé GUSTI ing sak tengahé pasamuan 15lan mbengok: “Pada rungokna, duh para sedulur ing Yéhuda kabèh lan para sing manggon ing Yérusalèm lan ratu Yosafat; mengkéné tembungé GUSTI marang sampéyan kabèh: Kowé aja pada wedi lan aja pada wedi marang suradadu sing gedé iki, awit duduk sampéyan, nanging Gusti Allah sing bakal perang. 16Sésuk kowé pada meduna, metuki marang wong-wong kuwi. Wong kuwi bakal pada munggah menyang unggah-unggahan ing Sis lan kowé bakal pada ketemu karo wong-wong kuwi ing pungkasané legokan ing ngarepé ara-ara samun Yeruèl. 17Ing sak njeruhné peperangan iki kowé ora usah pada perang. Hé Yéhuda lan Yérusalèm, pada ngadeka waé ing panggonanmu lan pada delengen kepriyé enggoné GUSTI ngekèki kemenangan marang kowé. Sésuk kowé pada metuki wong-wong kuwi, GUSTI bakal nunggal karo kowé kabèh.” 18Yosafat terus nyembah, sujut tekan ing lemah. Wong Yéhuda kabèh lan para wong sing manggon ing Yérusalèm uga pada sujut ing ngarepé GUSTI lan pada nyembah marang Panjenengané. 19Wong Lèwi sangka turunané Kéhat lan turunané Korah terus pada ngadek lan mujèké kidung pamuji kanggo GUSTI, Gusti Allahé Israèl karo swara sing banter banget.
20Esuké mruput wis pada mlebu menyang ing ara-ara samun ing Tékoa. Waktu arep pada budal, Yosafat ngadek lan ngomong: “Pada rungokna, hé Yéhuda lan wong Yérusalèm! Kowé pada pertyayaa marang GUSTI, Gusti Allahmu lan sampéyan bakal pada tetep kuwat! Pada pertyayaa marang para nabiné lan sampéyan bakal pada olèh nggawé!” 21Kadung wis njupuk rembukan karo rayat, ratu terus ngangkat wong sing bakal pada nggawé kidungan kanggo GUSTI lan memuji marang GUSTI karo nganggo sandangan sutyi sing semlorot, waktu pada mlaku ing ngarepé wong sing pada nganggo gaman, karo ngomong:
“Pada memujia kidung maturkesuwun kanggo GUSTI awit katrésnan-Né kuwi langgeng sak lawasé!”
22Bareng pada mulai surak-surak lan mujèké kidung pamuji, GUSTI terus nggawé tyegatan kanggo turunané Amon lan turunané Moab lan para wong sing sangka pegunungan Seir, sing pada arep nyerang Yéhuda, terus pada dikalahké. 23Turunané Amon lan turunané Moab terus nyerang wong sing pada manggon ing pegunungan Seir, arep ditumpes lan dientèkké. Sakwisé ngentèkké wong Seir, terus pada patèn-patènan déwé. 24Kadung wong Yéhuda teka ing panggonan pegunungan ing ara-ara samun, terus pada nyawang ing panggonané suradadu, kétok wis pada dadi mayit kabèh pating glétak ing bumi, ora ana sing bisa utyul. 25Yosafat lan suradadu-suradaduné terus medun lan njukuki sembarangé barang-barangé. Pada olèh kéwan-kéwan, banda, sandangan lan barang-barang sing aji. Sing dirampasi kuwi tyatyahé ngungkuli sing bisa digawa. Telung dina suwéné enggoné pada njukuki sembarangé barang-barang mau, awit sangka okèhé. 26Ing dina sing kaping papat pada nglumpuk ing Legokan Pamuji. Ing kono pada ngluhurké GUSTI, mulané panggonan kuwi diarani Legokan Pamuji nganti tekan saiki. 27Sakwisé mengkono wong Yéhuda lan wong Yérusalèm terus pada bali kabèh ngetutké Yosafat, pada bali menyang Yérusalèm karo bungah, awit GUSTI ngekèki kemenangan, awit mungsuhé wis kalah. 28Enggoné mlebu ing Yérusalèm karo harep, siter lan trompèt terus tekan ing griyané GUSTI. 29Sak kabèhé kraton ing negara-negara liyané pada katekan karo rasa wedi, waktu krungu bab enggoné GUSTI perang nglawan para mungsuhé Israèl. 30Nanging kratoné Yosafat ngalami tentrem, jalaran Gusti Allahé ngekèki katentreman rata ing kabèh panggonané.
31Yosafat dadi ratu ing Yéhuda. Waktu dadi ratu umuré telung puluh lima taun, nanging enggoné nggawa pemrintahan ing Yérusalèm suwéné selawé taun. Ibuné asma Asuba, wong wadon, anaké Silki. 32Uripé manut mlakuné Asa, bapaké, ora nyimpang sangka kuwi lan nandangi apa sing bener ing ngarepé GUSTI. 33Mung waé puntuk-puntuk pangurbanan ora disingkréhké. Bangsa kuwi durung mantep atiné marang Gusti Allahé para leluhuré. 34Sak luwihé sejarahé Yosafat, kawit wiwitan nganti tekan ing pungkasan, kabèh kuwi ketulis ing sejarahé Yéhu, anaké Hanani, sing ketulis ing kitab bab para ratu ing Israèl.
35Sakwisé mengkono Yosafat, ratu ing Yéhuda, nganakké rembukané karo Ahazia, ratu ing Israèl, sing mlakuné ala. 36Enggoné nganakké rembukané karo Ahazia kuwi karepé arep nggawé prau-prau sing kena dienggo lelungan menyang Tarsis. Penggawéné kapal-kapal kuwi ing Esion-Geber. 37Nanging Elièser, anaké Dodawa sangka Maresa terus nubuat marang Yosafat, semauré: “Awit sampéyan nganakké rembukané karo Ahazia, mulané GUSTI bakal ngrusak penggawéané sampéyan.” Kapal-kapal mau terus pada remuk lan ora bisa lelungan menyang Tarsis.
