Hiskia ngriyayakké Paskah
1Sakwisé mengkono Hiskia terus kongkonan marang wong Israèl lan wong Yéhuda kabèh, malah ya nggawé layang marang Efraim lan Manasé, supaya pada teka ngriyayakké Paskah kanggo GUSTI, Gusti Allahé wong Israèl, ing griyané GUSTI ing Yérusalèm. 2Ratu lan para penggedéné lan wong sak pasamuan ing Yérusalèm kabèh pada ngrantyam bakal ngriyayakké Paskah ing sasi kaping pindo, 3awit ora pada bisa ngriyayakké ing waktu sak mestiné, jalaran para imam sing nyutyèkké awaké tyatyahé durung nyukupi lan rayat durung nglumpuk ing Yérusalèm. 4Ratu gelem nampani rantyamané kuwi, mengkono uga wong sak pasamuan kabèh. 5Terus pada mutusi ngabaraké ing sak tanah Israèl kabèh, wiwit Bèrsyéba nganti tekan ing Dan supaya pada teka ing Yérusalèm perlu ngriyayakké Paskah kanggo GUSTI, Gusti Allahé Israèl, awit durung pada ngriyayakké karo tyara sing bebarengan kaya sing wis ketulis. 6Para kongkonan terus pada budal gelis-gelis menyang ing sak kabèhé tanah Israèl lan Yéhuda karo nggawa layang sangka ratu lan para penggedéné lan pada ngomongké miturut préntahé ratu mengkéné: “Hé, wong Israèl, pada balia marang GUSTI, Gusti Allahé Abraham, Isak lan Israèl, Panjenengané mesti ya terus bakal mulih marang sak panunggalmu sing ijik kèri, ya kuwi sing pada bisa utyul sangka tangané para ratu ing Asyur. 7Aja pada nandangi kaya para leluhurmu lan para sedulurmu sing pada ora setia menèh marang GUSTI, Gusti Allahé para leluhuré, nganti terus ngalami rusak sing medèni kaya sing wis pada kok deleng déwé kuwi. 8Saiki aja pada ngakokké jitokmu, kaya para leluhurmu. Pasrahna awakmu marang GUSTI lan pada menyanga ing panggonan sutyiné sing wis disutyèkké kanggo sak lawas-lawasé lan pada ngabektia marang GUSTI, Gusti Allahmu, supaya bebenduné sing mulat-mulat minggir sangka kowé kabèh. 9Awit yèn kowé pada bali marang GUSTI, para sedulurmu lan anak-anakmu bakal olèh kawelasan sangka wong-wong sing pada nawan kowé, terus pada bali menyang negara kéné. Awit GUSTI, Gusti Allahmu, kuwi maha trésna lan welas: Panjenengané ora bakal ngénggokké praupan-Né sangka kowé, yèn kowé pada bali marang Panjenengané.”
10Waktu para utusan kuwi pada ngubengi ing kuta-kuta, ngliwati tanah Efraim lan Manasé nganti tekan ing Sébulon, pada diguyu lan dipoyoki. 11Nanging tunggalé wong Asyèr, Manasé lan Sébulon ana sing ngasorké awaké lan pada teka ing Yérusalèm. 12Ing Yéhuda nyatané yèn tangané Gusti Allah ngantepké atiné wong-wong enggoné pada nglakoni préntahé ratu lan para penggedéné, tyotyok karo tembungé GUSTI. 13Wong okèh sing nglumpuk ing Yérusalèm, nganti dadi pasamuan sing gedé banget, pada ngriyayakké dina gedé mangan roti tanpa ragi ing sasi sing kaping pindo. 14Terus pada tandang nyingkirké mesbèh-mesbèhé ing Yérusalèm; uga sak okèhé mesbèh kurban pedupan disingkréhké lan dibuwang menyang legokan Kidron. 15Sakwisé kuwi terus pada mbelèh wedus gèmbèl Paskah ing tanggal patbelas sasi kaping pindo. Para imam lan para wong Lèwi pada rumangsa isin, terus pada nyutyèkké awaké lan nggawa kurban obongan menyang griyané GUSTI. 16Pada ngadek ing panggonané miturut pernatan sing nandangi kanggo wong-wong kuwi déwé-déwé, tyotyok karo Torèté Moses, abdi Gusti Allah; para imam pada nyiramké getih sing digawa karo para wong Lèwi. 17Awit ing sak tengahé pasamuan okèh sing ora nyutyèkké awaké, terus dadi kuwajipané wong Lèwi mbelèh wedus-wedusé gèmbèl Paskah kanggo saben wong sing ora nyutyèkké awaké kanggo GUSTI, awit ora pada sutyi. 18Awit rayat - sing okèh sangka Efraim, Manasé, Isakar lan Sébulon - okèh banget sing ora nyutyèkké awaké. Nanging pada mangan Paskah, senajan ora tyotyok karo apa sing ketulis. Nanging Hiskia ndongakké wong-wong mau, semauré: “GUSTI, sing kebak katrésnan, supaya gelem ngekèki ngapura marang 19kabèh wong sing karo tenan anggèné nduwé kekarepan nggolèki Gusti Allah, ya kuwi GUSTI, Gusti Allahé para leluhuré, senajan kesutyiané ora pantes karo panggonan sutyi.” 20GUSTI ngrungokké marang Hiskia lan bangsa kuwi dililani tetep slamet. 21Pitung dina suwéné wong Israèl ing Yérusalèm enggoné pada ngriyayakké dina gedé mangan roti tanpa ragi karo kabungahan sing gedé, nanging para wong Lèwi lan para imam saben dina pada nggawé kidung pamuji kanggo GUSTI karo ngetokké kekuwatan. 22Hiskia ngekèki pengalem marang sak okèhé wong Lèwi sing enggoné ngladèni GUSTI karo kepinterané. Kaya mengkono enggoné wong-wong pada mangan panganan riyaya ing sak njeruhné pitung dina, karo pasrah kurban keslametan lan masrahaké maturkesuwun marang GUSTI, Gusti Allahé para leluhuré.
23Sakwisé kuwi wong sak pasamuan kabèh pada bebarengan neruské riyayané pitung dina engkas. Terus pada pésta pitung dina engkas karo seneng. 24Awit Hiskia, ratu ing Yéhuda, ngekèki sumbangan marang pasamuan rupa sapi lanang 1.000 lan wedus 7.000. Para penggedéné uga pada nyumbang marang pasamuan sapi lanang 1.000 lan wedus 10.000. Lan para imam wis okèh banget sing pada nyutyèkké awaké. 25Wong sak pasamuan ing Yéhuda pada bungah-bungah, uga para imam lan para wong Lèwi, lan wong sak pasamuan kabèh sing pada teka sangka tanah Israèl lan para wong mantya, sing teka sangka tanah Israèl lan sing manggon ing Yéhuda. 26Kabungahan ing Yérusalèm gedé banget, awit wiwit jamané Salomo, anaké Daved, ing Yérusalèm ora tau ana lelakon sing kaya mengkono kuwi. 27Sakwisé mengkono para imam Lèwi pada ngadek lan mberkahi rayat. Swarané dirungokké karo GUSTI lan pandongané tekan ing griyané sing sutyi, ing swarga.
