Yérusalèm dikepung Sanherib
1Sakwisé lelakon sing ngomongké kasetiané Hiskia, Terus Sanherib, ratu negara Asyur, teka lan nyerang Yéhuda. Kuta-kuta pager watu pada dikepung lan arep direbut. 2Bareng Hiskia weruh yèn Sanherib teka arep merangi Yérusalèm, 3ratu terus rembukan karo para penggedéné lan para penggedéné suradadu lan arep nutup sak kabèhé sumber ing sak njabané kuta, kabèh pada setuju arep ngréwangi. 4Terus ana wong okèh, sing pada nglumpuk lan nutupi kabèh sumber lan kali sing mili sangka sak tengahé negara. Tembungé mengkéné: “Apa perlune para ratu Asyur sak tekané terus pada olèh banyu okèh?” 5Karo ngetokké kekuwatan Hiskia mbangun menèh kabèh témbok sing wis ambruk lan nggawé menara ing sak nduwuré. Uga témbok liyané ing sak njabané témbok mau. Ratu terus uga nguwati Milo ing kutané Daved lan terus nggawé tumbak lan tamèng okèh banget. 6Terus ngangkat penggedéné perang sing mimpin rayat, pada dikongkon nglumpuk ing ngarepé ing alun-aluné gapurané kuta lan pada ditentremké atiné karo tembungé sing mengkéné: 7“Pada sing kendel lan tatak ing ati! Aja pada wedi lan kagèt marang ratu Asyur lan suradadu-suradaduné sing ngetutké, awit sing ngréwangi kita kuwi tyatyahé ngungkuli sing mèlu dèwèké. 8Sing mèlu dèwèké kuwi tangan manungsa, nanging sing ngréwangi kita kuwi GUSTI, Gusti Allah kita, Panjenengané ngréwangi kita lan sing mimpin perang kita.” Awit sangka tembungé Hiskia, ratu ing Yéhuda sing mengkono kuwi rayat terus mantep menèh atiné.
9Sakwisé kuwi Sanherib, ratu Asyur, sing ijik ngepung Lakis karo suradaduné kabèh, terus ngutus penggedé menyang Yérusalèm, marang Hiskia, ratu ing Yéhuda lan marang sak kabèhé wong Yéhuda ing Yérusalèm: 10“Mengkéné tembungé Sanherib, ratu Asyur: Apa sing pada kok arep-arep, nanging kowé pada tetep ing Yérusalèm sing dikepung iki? 11Hiskia kuwi apa ora ngapusi kowé kabèh, supaya pada mati keluwèn lan ngelak, nanging omongané: GUSTI, Gusti Allah kita, bakal ngluwari kita sangka tangané ratu Asyur? 12Hiskia kuwi ta sing nyingkirké sak kabèhé puntuk pangurbanan lan mesbèhé GUSTI kuwi lan sing ngomong marang Yéhuda lan Yérusalèm: Kowé mung kudu sujut lan nyembah ing ngarepé mesbèh siji lan ngobong kurban ing kono? 13Apa kowé ora pada weruh, apa sing tak tindakké marang kabèh bangsa ing negara-negara liyané? Apa para allahé bangsa-bangsa ing negara kuwi wis tau bisa nylametaké negarané sangka tanganku? 14Tunggalé sak kabèhé allahé bangsa-bangsa sing wis dientèkké karo para leluhurku kuwi, sapa sing bisa ngluwari bangsané sangka tanganku? Apa ya Gusti Allahmu bisa ngluwari kowé kabèh sangka tanganku? 15Mulané saiki, aja nganti Hiskia ngapusi lan mbujuk kowé karo tyara mengkéné iki! Kowé aja pada ngandel marang dèwèké, awit ora ana allahé bangsa utawa kraton ngendi waé sing bisa nylametaké bangsané sangka tanganku lan sangka tangané para leluhurku, apa menèh Gusti Allahmu kuwi, mosok bisa ngluwari kowé kabèh sangka tanganku!” 16Lan ijik okèh menèh sing diutyapké para pegawéné Sanherib mau, sing nglawan GUSTI Allah lan Hiskia abdiné. 17Sanherib uga nggawé layang sing kebak nyatyat lan ngèlèk-èlèk marang GUSTI, Gusti Allahé Israèl, sing isiné mengkéné: “Kaya para allahé bangsa-bangsa sak okèhé negara liyané ora bisa ngluwari bangsané sangka tanganku, mengkono uga Gusti Allahé Hiskia ya ora bakal bisa nylametaké bangsané sangka tanganku.” 18Lan menèh para penggedé mau pada mbengok karo swara banter ing basa Yéhuda marang rayat Yérusalèm ing sak nduwuré témbok, kanggo medèni lan nggawé kagèté, supaya bisa ngrebut kuta kuwi. 19Enggoné pada ngomongké bab Gusti Allahé Yérusalèm kuwi pada kaya kanggo para allahé bangsa-bangsa liyané, gawéané tangané manungsa.
Yérusalèm luwar sangka tangané Sanherib
20Awit sangka kuwi Hiskia lan Nabi Yésaya, anaké Amos terus ndedonga lan sambat marang swarga. 21GUSTI terus ngutus mulékat sing ngentèkké kabèh suradadu sing gagah lan rosa-rosa, para pengarep lan penggedéné suradadu ing tarupé ratu Asyur, terus pada bali menyang negarané karo ngalami kewirangan. Ratu Asyur dipatèni karo pedang karo para anaké déwé waktu mlebu ing omah allahé. 22Kaya mengkono enggoné GUSTI ngluwari Hiskia lan para wong sing manggon ing Yérusalèm sangka tangané Sanherib, ratu Asyur lan sangka tangané sak kabèhé mungsuhé. Lan Panjenengané mberkahi katentreman marang wong kabèh ing ngendi-endi. 23Akèh wong sing pada nggawa pisungsung menyang Yérusalèm kanggo GUSTI lan barang-barang sing aji kanggo Hiskia, ratu ing Yéhuda mau. Wiwit waktu semono piyambaké diluhurké karo sak okèhé bangsa.
Hiskia lara lan diwaraské
24Ing dina kuwi Hiskia terus lara, nganti arep mati. Ratu terus ndedonga marang GUSTI lan Panjenengané terus ngomong marang piyambaké lan ngekèki sakwijiné tanda sing nggumunaké. 25Nanging Hiskia ora ngétokké matur kesuwuné kanggo kabetyikan sing dikèkké marang piyambaké, awit ratu dadi sombong, terus piyambaké lan Yéhuda lan Yérusalèm terus katekan ing memala. 26Nanging ratu terus ngrumangsani sangka gemunggungé mau lan terus ngasorké piyambaké, ya piyambaké ya para wong sing manggon ing Yérusalèm, terus nesuné GUSTI ora ditibakké ing jamané Hiskia. 27Hiskia dikèki kasugihan lan kamulyan sing gedé banget. Ratu terus nggawé gedong-gedong kanggo nyimpen barang-barang emas, slaka lan watu-watu sing larang-larang, wangi-wangian, tamèng-tamèng lan werna-werna barang sing apik-apik, 28uga gedong-gedong kanggo nyimpen pametuné gandum, anggur lan lenga lan kandang-kandang kanggo kéwan sing gedé-gedé lan kandang-kandang kanggo kumpulané wedus. 29Ratu nggawé kuta-kuta lan terus nduwé wedus lan sapi okèh, awit Gusti Allah ngekèki banda okèh banget marang piyambaké. 30Hiskia uga wis ngongkon mbendung ilèn-ilèn Gihon ing sisih nduwur lan diilèkké mengulon, menyang kutané Daved. Sak okèhé upayané Hiskia olèh nggawé. 31Kadung para kongkonané ratu-ratu ing Babèl pada nemoni ing ngarepé perlu takon bab tanda sing nggumunaké sing wis kelakon ing negara; ing waktu kuwi Gusti Allah ninggalké piyambaké kanggo njajal, supaya kétok apa ing sak njeruhné atiné.
32Sak luwihé sejarahé Hiskia lan penggawéané sing nyatakké kasetiané, kuwi kabèh ketulis ing Wahyuné Nabi Yésaya anaké Amos, ing layang bab para ratu ing Yéhuda lan ing Israèl. 33Hiskia terus dililani lan nunggal karo para leluhuré, lan dikubur ing unggah-unggahan sing nuju ing kuburané para anaké Daved. Waktu matiné wong sak tanah Yéhuda kabèh lan para sing manggon ing Yérusalèm pada ngekèki hurmaté marang piyambaké. Manasé, anaké, terus dadi ratu nggentèni piyambaké.
