Owah-owahan sing digawé Yosia
1Yosia waktu dadi ratu umuré wolung taun, nanging enggoné dadi ratu ing Yérusalèm suwéné telung puluh siji taun. 2Ratu nindakké apa sing bener ing ngarepé GUSTI lan uripé kaya Daved, leluhuré lan ora nyimpang nengen utawa ngiwa. 3Ing taun sing kaping wolu pepréntahané, waktu piyambaké ijik enom, piyambaké nggolèki marang Gusti Allahé Daved, leluhuré lan ing taun sing kaping rolas ratu wiwit ngresiki najisé Yéhuda lan Yérusalèm ya kuwi nyingkirké puntuk-puntuk pangurbanan, tugu-tugu brahala, retya-retyané tatahan lan retya-retyané tyitakan. 4Mesbèh-mesbèhé para Baal pada dibubrahi ing ngarepé; dupa-dupa ing duwuré pada dijur-ejur; tugu-tugu brahala pada diremuki lan dideploki, uga retya-retyané tatahan lan retya-retyané tyitakan, terus disawur-sawurké ing kuburané wong sing pada nggawé sajèn kurban marang brahala-brahala kuwi. 5Balung-balungé para imam pada diobongi ing mesbèh-mesbèhé. Kaya mengkono enggoné ratu ngresiki najisé Yéhuda lan Yérusalèm. 6Uga ing kuta-kutané Manasé, Efraim lan Siméon, nganti tekan ing kuta-kutané Naftali, ing kana-kéné wis pada ambruk, 7ratu ngongkon mbubrahi sak kabèhé mesbèh lan tugu brahala, ngremuki lan ndeploki sak kabèhé retya tatahan lan ndeploki sak kabèhé pedupan ing sak ubengé negara Israèl. Sakwisé mengkono ratu terus mulih menyang ing Yérusalèm.
Kitab Torèt ketemu menèh
8Ing taun sing kaping wolulas pepréntahané, sak rampungé enggoné nyutyèkké negara lan griyané GUSTI, ratu terus ngongkon marang Safan anaké Asalya lan Maaséya, pangwasa kuta lan Yoah, anaké Yoakas, tukang nata bandané negara, supaya pada mbangun griyané GUSTI, Gusti Allahé. 9Kuwi terus pada nemoni ing ngarepé imam gedé Hilkia perlu masrahaké duwit sing wis dilebokké menyang griyané Gusti Allah lan sing wis diklumpukké karo para wong Lèwi, ya kuwi para penjaga-gapura, sangka para wong Manasé lan Efraim lan sak kabèhé wong Israèl sing ijik manggon ing kono lan uga sangka wong Yéhuda lan Bényamin, uga sangka para wong sing manggon ing Yérusalèm. 10Duwit mau terus dipasrahké marang para wong sing pada diangkat dadi tukang njaga griyané GUSTI; wong kuwi terus nggunakké duwit kanggo ndandani griyané GUSTI. 11Duwité dibayaraké marang para tukang kayu lan para tukang bangunan, pada dienggo tuku watu tatahan lan kayu kanggo blandar lan kanggo ragangané gedong-gedong, sing wis rusak lan ora kepikir karo para ratu ing Yéhuda. 12Wong-wong mau enggoné pada nindakké penggawéané karo temen. Nanging wong-wong sing pada didadèkké pemimpiné ya kuwi: Yahat lan Obaja, wong Lèwi sangka turunané Mérari; sak terusé sing penggedéné sak kabèhé kuwi Sakaria lan Mesulam sangka turunané Kéhat. Sak okèhé wong Lèwi sing pinter ngunèkké piranti-piranti musik 13pada dadi komendané batur lan nuntun ing sak njeruhné nindakké penggawéan apa waé. Ing antarané para wong Lèwi kuwi ana sing dadi tukang nulis, lurah lan penjaga gapura.
14Waktu pada ngetokké duwit sing wis dilebokké menyang griyané GUSTI, imam gedé Hilkia nemokké kitab Torèté GUSTI, sing wis dikèkké lantaran Moses. 15Imam gedé Hilkia terus ngomong marang Safan, juru tulis negara: “Kula waktu iki nemokké kitab Toret ing griyané GUSTI!” Imam gedé Hilkia terus masrahaké kitab kuwi marang Safan, 16nanging Safan terus nggawa kitab mau ing ngarepé ratu lan uga ngomong mengkéné: “Kabèh préntahé ratu marang para abdi, wis ditindakké. 17Duwit ing griyané GUSTI wis dijukuk lan terus dipasrahké marang para lurah lan para tukang.” 18Safan, juru tulis negara kuwi uga ngomong marang ratu: “Imam gedé Hilkia waktu mau masrahaké kitab marang kula.” Safan terus matyakké sak bagéan ing ngarepé ratu. 19Bareng ratu krungu pitutur-pituturé Toret mau, terus nyuwèk-nyuwèk sandangané. 20Sakwisé mengkono terus ngekèki préntah marang imam gedé Hilkia, marang Ahikam, anaké Safan, marang Abdon, anaké Mika, marang Safan, juru tulis negara mau lan marang Asaya, penggedé abdiné ratu, tembungé: 21“Pada budala, aku pada jalukna pituduh marang GUSTI, kanggo para sing ijik kèri ing Yéhuda, bab pitutur-pituturé kitab sing ketemu iki, awit nesuné GUSTI medèni banget sing disokké marang kita, awit para leluhur kita pada ora netepi tembungé GUSTI karo nindakké sing tyotyok kaya sing ketulis ing kitab iki!”
22Imam gedé Hilkia terus lunga bebarengan karo para penggedé sing pada mikul préntahé ratu, terus pada lunga menyang nabi Hulda, nabi wadon, bojoné juru ngrumat sandangan, ya kuwi Salum, anaké Tokat, anaké Hasra. Nabi wadon kuwi manggon ing Yérusalèm, ing désa anyar. Para penggedé mau terus pada ngomongké perlune enggoné diutus. 23Nabi wadon kuwi terus ngomong: “Mengkéné tembungé GUSTI, Gusti Allahé Israèl: Kowé pada ngomonga marang sing ngutus kowé nemoni ing ngarep-Ku mengkéné: 24Mengkéné tembungé GUSTI: Aku bakal nekakké tyilaka marang panggonan kéné lan marang sing pada ngenggoni, ya kuwi sak kabèhé bebendu sing ketulis ing kitab sing wis diwatyakké ing ngarepé ratu ing Yéhuda, 25awit pada ninggal marang Aku lan pada nggawé sajèn kurban marang allah liyané; sengajané arep nggawé nesuné ati-Ku karo sak kabèhé gawèané tangané. Mulané nesu-Ku sing mulat-mulat bakal disokké ing panggonan kéné lan kuwi ora bakal sirep-sirep. 26Nanging marang ratu Yéhuda sing wis ngutus kowé kabèh njaluk pituduhé GUSTI, kowé pada ngomonga mengkéné: Mengkéné tembungé GUSTI, Gusti Allahé Israèl: Kanggo tembung sing kowé wis krungu kuwi, 27awit kowé wis ngétokké nelangsamu lan ngasorké awakmu ing ngarepé Gusti Allah waktu kowé krungu tembungé kanggo panggonan iki lan kanggo para sing pada ngenggoni, awit kowé ngasorké awakmu ing ngarep-Ku lan nyuwèk-nyuwèk sandanganmu lan nangis ing ngarep-Ku, Aku ya wis ngrungokké kuwi, - mengkéné tembungé GUSTI - 28mulané kowé bakal Tak dadèkké siji karo para leluhurmu lan kowé bakal dikubur ing kuburanmu karo tentrem lan mripatmu bakal ora weruh marang sak kabèhé tyilaka sing bakal Tak tekakké marang panggonan iki lan marang sing pada manggon ing kéné.” Para kongkonan terus pada ngomongké tembungé mau marang ratu.
29Sakwisé kuwi ratu ngongkon nglumpukké sak kabèhé pinituwa ing Yéhuda lan ing Yérusalèm. 30Ratu terus lunga menyang griyané GUSTI, ditutké karo wong Yéhuda lan sing manggon ing Yérusalèm kabèh, para imam, para wong Lèwi, lan wong sak bangsa kabèh, sing gedé lan sing ijik tyilik. Ratu terus matyakké wong mau kabèh sak kabèhé pitutur-pitutur ing kitab perjanjian sing ketemu ing griyané GUSTI. 31Sakwisé mengkono ratu terus ngadek ing panggonané lan nggawé perjanjian ing ngarepé GUSTI, yèn bakal mbangun turut marang GUSTI, netepi pepakoné, pernatané lan katetepané karo sak kabèhé atiné lan karo sak kabèhé nyawané lan bakal nindakké pitutur-pituturé perjanjian sing ketulis ing kitab mau. 32Sak kabèhé wong ing Yérusalèm lan ing Bényamin pada dikongkon mèlu mlebu ing perjanjian kuwi. Nanging para wong Yérusalèm ya pada nandangi miturut perjanjiané Gusti Allah, ya kuwi Gusti Allahé para leluhuré. 33Yosia nyingkirké sak kabèhé retyané sing njijiki ing panggonané wong Israèl kabèh lan ngongkon marang sak kabèhé wong ing tanah Israèl supaya pada ngabekti marang GUSTI, Gusti Allahé. Ing sakjeké uripé Yosia, wong-wong ora pada nyimpang sangka enggoné mbangun turut marang GUSTI, Gusti Allahé para leluhuré.
