1Awit kita wis pada nampani penggawéan iki, sangka kabetyikané Gusti Allah, mulané ati kita ora semplak. 2Nanging kita pada nampik sak kabèhé penggawéan ndelik-ndelik sing ngisin-isinké; kita ora ngapusi lan ora malsu tembungé Gusti Allah, kosok baliné kita ngomongké kabeneran lan awit sangka kuwi kita masrahké kita déwé supaya ditimbang-timbang karo wong kabèh karo sak obahé atiné, ing ngarepé Gusti Allah. 3Yèn Injil sing pada kita wartakké ijik ketutupan uga, mesti kuwi ketutupan kanggo wong sing bakal pada nemu karusakan, 4ya kuwi wong sing ora pertyaya, sing angen-angené wis dilamurké karo allah-allah jaman iki, banjur wong mau ora pada weruh padangé Injilé kamulyané Kristus, sing dadi gambaré Gusti Allah. 5Awit sing pada kita wartakké kuwi duduk awaké déwé, nanging Yésus Kristus Gusti, lan kita sing pada dadi abdimu awit sangka karepé Yésus. 6Awit Gusti Allah sing wis ngomong: “Sangka pepeteng bakal ana pepadang sing semlorot!” Panjenengané uga sing nylorotké pepadangé ing ati kita, supaya kita kepadangan ing kaweruh bab kamulyané Gusti Allah sing kétok ing praupané Kristus.
7Nanging banda iki diwadahi ing kendi lempung, supaya ketara yèn kekuwatan sing ngidap-idapi kuwi asalé sangka Gusti Allah, ora sangka kita déwé. 8Kanggo samubarang kita pada ditindes, nanging ora remuk ketyepit; kita pada kentèkan akal, nanging ora kélangan pengarep-arep; 9kita pada disia-sia, nanging ora ditinggal ijèn; kita pada kebanting, nanging ora nemu tyilaka. 10Kita tansah nggawa patiné Yésus ing awak kita, supaya uripé Yésus uga kebukak ing awak kita. 11Awit kita sing ijik urip iki, tansah dipasrahké marang pati awit sangka Yésus, supaya uripé Yésus uga kebukak ing awak kita sing ora langgeng iki. 12Karo mengkono kuwi, pati tansah nibakké kekuwatané ing awak kita, nanging urip nibakké kekuwatané ing kowé.
13Nanging awit kita pada kanggonan rohé pertyaya sing pada, kaya sing ketulis: “Aku pertyaya, mulané aku ngomong”, awit sangka kuwi kita ya pertyaya lan awit sangka kuwi kita uga ngomong. 14Awit kita pada weruh yèn Panjenengané sing wis nangèkké Gusti Yésus, ya bakal nangèkké kita bareng karo Yésus. Lan bebarengan karo kowé kabèh diadepaké ing ngarepé Gusti. 15Jalaran kuwi kabèh kedadiané awit sangka kowé, supaya kawelasan sing mundak gedé, gegandèngan karo mundak akèhé wong sing dadi pertyaya, njalari mundak lubèré pamuji maturkesuwun marang kaluhurané Gusti Allah.
16Awit sangka kuwi kita pada ora rumangsa semplak, malah senajan kamanungsan kita sing kétok mundak rusak, nanging kamanungsan kita sing batin dianyarké saben dina. 17Awit kasangsarané sing èntèng saiki iki, kuwi ngéntukké kamulyan langgeng sing ngungkuli samubarang kanggo kita kabèh, luwih gedé enggoné ngungkuli kasangsaran kita. 18Awit sing pada kita gatèkké duduk sing kétok, nanging sing ora kétok, awit sing kétok kuwi anané mung sak untara waktu, nanging sing ora kétok kuwi langgeng.
