1Bab ngladèni marang para sutyi ora perlu aku nulis menèh marang kowé. 2Awit aku wis weruh kanggo sak legané atimu, mulané kowé pada tak elem ing ngarepé wong Makédonia. Omongku: “Akaya wis tata-tata wiwit taun sing kepungkur.” Kesregepanmu wis dadi semangaté kanggo wong okèh. 3Nanging enggonku kongkonan sedulur-sedulur kuwi supaya pengalemku marang kowé aja nganti ketemu tanpa guna, nanging supaya ketara enggonmu tata-tata karo tenan kaya sing wis tak omongké, 4supaya, yèn wong-wong Makédonia teka bareng karo aku, aja nganti weruh enggonmu durung tata-tata, terus kita - supaya ora nyebut kowé kabèh - rumangsa pada kewirangan ing bab pertyayaku kuwi. 5Mulané tak anggep perlu, yèn sedulur-sedulur kuwi tak kongkon gelis budal ndisiki, supaya bisa ngurus luwih ndisik pawèh sing wis dadi kesaguhanmu mbiyèn, banjur mengko wis tyumawis kanggo tanda-buktiné kawelasané atimu lan duduk pawèh peksan.
6Iki gatèkna: Wong sing nyebar setitik, ya bakal manèni setitik, lan wong sing nyebar okèh, uga bakal manèni okèh. 7Saben wong ngekèki kaya sing dadi éklasé atiné, aja karo sedih utawa awit kepeksa, awit Gusti Allah kuwi nrésnani wong sing ngekèki karo bungah. 8Lan Gusti Allah kwasa nglubèrké werna-werna kawelasan marang kowé kabèh, supaya kowé pada tansah ketyukupan ing samubarang lan pada kalubèran enggonmu nglakoni sak rupané penggawé betyik. 9Kaya sing ketulis,
“Panjenengané ngedum-edum,
Panjenengané ngekèki marang wong mlarat,
keadilané tetep ing sak lawas-lawasé.”
10Panjenengané sing nyawiské wiji kanggo sing nyebar lan roti kanggo pangan, Panjenengané uga bakal nyepakké wiji marang kowé lan ditikelké lan nukulké pametuné kabeneranmu; 11kowé bakal disugihké karo sak rupané kawelasan ati sing nukulké tembung maturkesuwun marang Gusti Allah awit sangka kita. 12Awit peladènan katrésnan sing kok tindakké iki ora mung nyukupi kepentingané para sutyi waé, nanging uga nglubèrké tembung maturkesuwun marang Gusti Allah. 13Lan awit sangka enggonmu mantep ing sak njeruhné ngladèni iki, wong kuwi pada ngluhurké Gusti Allah awit sangka manutmu ing bab ngakoni Injilé Kristus lan sangka kawelasané atimu ing bab ngedum-edum samubarang kanggo wong-wong mau uga wong kabèh. 14Lan menèh sak njeruhné pandongané, kowé uga pada dikangeni awit sangka kawelasané Gusti Allah sing nglubèri kowé. 15Pamuji maturkesuwun marang Gusti Allah awit sangka kawelasan pawèhé Gusti sing ora bisa diomongké karo tembung kuwi!