1Enggoné dadi ratu ing taun sing kaping pitu jamané ratu Yéhu, enggoné dadi ratu ing Yérusalèm lawasé patang puluh taun. Ibuné asmané Sibya, sangka Bèrsyéba. 2Ratu Yoas kuwi nandangi apa sing bener ing ngarepé GUSTI, sak suwéné uripé, diwulangi karo imam Yoyada. 3Nanging senajan mengkono, puntuk pepundèn pada ora disingkréhké. Rayat ijik pasrah kurban lan ngabekti ing puntuk kono. 4Ratu Yoas ngomong marang para imam: Kabèh duwit sing digawa ing griyané GUSTI kanggo pisungsung sutyi, ya kuwi duwit sing klebuné kanggo tyatyah jiwa, duwit tebusan jiwa miturut pernatan sing wis kanggo saben wong, lan kabèh sing digawa mlebu ing griyané GUSTI, awit sangka karepé atiné wong, 5kuwi bèn ditampani karo para imam déwé, siji-sijiné sangka kenalané lan kuwi dienggo ndandani apa sing rusak ing griya kono, ing ngendi waé ketemu ana sing rusak.
6Nanging ing taun sing kaping telulikur ing jaman ratu Yoas, para imam meksa durung ndandani karusakan omah. 7Mulané ratu Yoas terus nyeluk imam Yoyada lan para imam liyané, pada diomongi mengkéné: Kenèng apa sampéyan kok ora pada ndandani karusakan omah? Mulané saiki sampéyan ora pada olèh menèh nampani duwit sangka para kenalan-kenalamu menèh, nanging kuwi sampéyan pasrahké kanggo ndandani karusakan omah kuwi. 8Para imam terus pada setuju ora bakal nampani duwit sangka rayat, nanging ya ora usah ndandani karusakan omah kuwi.
9Imam Yoyada terus njupuk peti, tutupé dikèkké bolongan, terus disèlèhké ing sandingé mesbèh, ing sisih tengené wong sing mlebu ing griyané GUSTI. Para imam sing jaga lawang saben nampani duwit sangka wong sing mlebu ing griyané GUSTI, terus dilebokké ing peti mau. 10Yèn peti kuwi wis kétok isiné okèh, juru tulisé ratu teka bareng karo imam gedé, kabèh duwit ing griyané GUSTI dibuntel lan diitung. 11Duwit sing tyatyahé wis ditemtokké dipasrahké marang para tukang sing dipasrahi njaga griyané GUSTI lan terus mbayarké duwit mau marang para tukang kayu, marang tukang-tukang bangunan sing nggarap griyané GUSTI, 12marang tukang watu lan para tukang natah watu. Duwit mau uga kanggo tuku kayu lan watu sing bakal ditatahi kanggo ing griyané GUSTI, sak terusé duwit kuwi dikanggokké kanggo kabèh keperluané ndandani omah. 13Nanging duwit sing dipasrahké ana griyané GUSTI kuwi ora kanggo nggawé bokor slaka, péso, bokor kanggo nyirami, trompèt, utawa piranti emas lan slaka sing kanggo griyané GUSTI, 14nanging kuwi dipasrahké marang para tukang kanggo ndandani griyané GUSTI. 15Sakwisé mengkono wong sing pada dipasrahké duwit supaya diwènèhké marang tukang-tukang kuwi, ora dijaluki pétungan, awit kabèh kuwi pada nyambutgawéa karo jujur. 16Nanging duwit kurban denda lan duwit kurban ngluwari dosa kuwi ora dipasrahké marang ing griyané GUSTI, kabèh kuwi dadi pandumané para imam.
17Waktu semono ratu Hasaèl, ratu ing negara Aram ngluruk perang nglawan Gat, terus bisa direbut. Ratu Hasaèl terus duwé karep arep nyerang Yérusalèm, 18nanging ratu Yoas, ratu ing Yéhuda, terus njupuk sakkèhé pisungsung sutyi sing wis disutyèkké karo para leluhuré, ya kuwi ratu Yosafat, ratu Yoram lan ratu Ahazia, para ratu ing Yéhuda, lan pisungsungé déwé sing sutyi, uga emas ing gedong simpenan ing griyané GUSTI lan ing kraton, kuwi kabèh dikirim marang ratu Hasaèl, ratu ing Aram, nganti ratu Hasaèl ora ngluruk Yérusalèm.
19Sak luwihé sejarahé ratu Yoas lan kabèh sing ditindakké, kuwi wis ketulis ing kitab sejarahé para ratu ing Yéhuda. 20Para pegawéné pada nganakké komplotan terus matèni ratu Yoas ing omahé ing Milo, ing dalan sing medun tekan ing Sila. 21Yosakar anaké Siméat, lan Yosabad anaké Somer, kuwi para pegawéné sing matèni. Ratu terus dikubur ing sandingé para leluhuré ing kutané ratu Daved. Amasia, anaké, terus dadi ratu nggentèni dèkné.
