Daved dadi ratu ing Yéhuda
1Daved terus ngomong marang GUSTI, tembungé: “Kula apa Panjenengan karepaké budal menyang salah sijiné kuta ing Yéhuda?” Tembungé GUSTI: “Lungaa!” Daved terus ngomong: “Kula dikongkon menyang ngendi?” Tembungé GUSTI: “Menyanga ing Hébron!” 2Daved terus lunga mbrana, ditutké bojoné loro pisan: Ahinoam, wong wadon sangka Yisreèl, lan Abigail, randané Nabal, wong Karmèl. 3Daved uga ngajak para wong sing ngetutké mlakuné, saben wong karo brayaté lan pada manggon ing Hébron. 4Wong Yéhuda terus pada nekani, lan pada nglengani dèkné dadi ratuné para turunané Yéhuda.
Waktu Daved dikèki weruh, yèn para wong Yabèsy-Giléad pada ngubur Saul, 5Daved terus kongkonan wong menyang Yabèsy-Giléad, karo diweling: “Supaya kowé pada kaberkahan sangka GUSTI, awit kowé wis ngétokké katrésnanmu marang Saul, ratumu, ya kuwi enggonmu pada ngubur layoné. 6Mulané GUSTI supaya nindakké kawelasan lan kasetiané marang kowé. Aku uga bakal nindakké kabetyikan iki marang kowé, awit kowé wis nindakké perkara sing kaya mengkono kuwi. 7Sing kuwat atimu saiki lan pada dadia wong sing gagah lan rosa-rosa, senajan ratu Saul wis mati; nanging aku wis dijebatani karo turunané Yéhuda dadi ratuné.”
Peperangané Daved lan Isybosèt
8Abnèr, anaké Nèr, penggedéné suradadu Saul, wis njukuk Isybosèt, anaké Saul lan digawa menyang Mahanaim, 9lan diangkat dadi ratuné tanah Giléad, wong Asyuri, Yisreèl, Efraim lan Bényamin, malah ngwasani sak negara Israèl kabèh. 10Isybosèt anaké Saul ing waktu semono umuré patang puluh taun, waktu ngadek ratu, ngwasani bangsa Israèl, nanging enggoné dadi ratu suwéné rong taun. Mung turunané Yéhuda sing mèlu Daved. 11Daved enggoné ngwasani tyedak turunané Yéhuda ing Hébron suwéné pitung taun setengah.
12Abnèr, anaké Nèr, karo suradadu-suradaduné Isybosèt, anaké Saul ngluruk sangka Mahanaim menyang ing Gibéon. 13Yoab, anaké Seruya lan suradadu-suradaduné Daved uga nantang. Enggoné ketemu ing telaga Gibéon, terus pada ngepung maju ing kono. Sing siji ing sisih kéné, sijiné ing sisih kana. 14Abnèr ngomong marang Yoab: “Bèn wong nom-noman pada maju, pada perang tanding ing ngarep kita.” Semauré Yoab: “Apik.” 15Terus pada maju perang karo diitung; rolas sangka taler Bényamin, suradadu-suradaduné Isybosèt, anaké Saul, lan rolas sangka suradadu-suradaduné Daved. 16Wong-wong kuwi pada tyekel-tyekelan sirahé, lan pada pedang-pedangan wetengé, nganti pada mati ambruk. Mulané panggonan kono dijenengké Helkat-Hasurim; peneré ing sak tyedaké Gibéon. 17Ing dina kuwi kedadiané perang ngidap-idapi, lan Abnèr lan sak balané pada dikalahké karo suradadu-suradaduné Daved.
18Anaké lanang Seruya telu, ya kuwi Yoab, Abisai lan Asaèl pada ing kono; Asaèl kuwi playuné kaya kidang ing ara-ara. 19Asaèl enggoné ngoyak nututi Abnèr ora ménggak-ménggok ngiwa utawa nengen. 20Abnèr terus nolèh lan takon: “Apa iki kowé Asaèl?” Semauré: “Ya aku.” 21Abnèr terus ngomong menèh: “Tyekelen salah sakwijiné wong nom-noman kuwi lan rebuten gamané.” Nanging Asaèl ora gelem mandek enggoné ngoyak Abnèr. 22Abnèr terus ngomong sepisan engkas: “Mandeka enggonmu nguber aku. Apa kowé njaluk tak gepuk nganti ambruk? Kepriyé aku bisa nyawang marang kakangmu Yoab!” 23Nanging Asaèl ora gelem mandek. Abnèr terus njojoh wetengé Asaèl karo tumbaké, nganti tembus ing gegeré, nganti ambruk ing kono lan mati ngenggon. Kabèh wong sing pada teka ing panggonané Asaèl sing ambruk lan mati mau, pada mandek.
24Nanging Yoab lan Abisai pada ngoyak-oyak Abnèr. Bareng wis mingslepé srengéngé lan pada teka ing sak tyedaké gunung Ama, ing wétané Giak, ing sisih ngarepé ara-ara samun Gibéon, 25turunané Bényamin pada ngumpul ing sak mburiné Abnèr dadi sak kumpulan lan pada tata-tata ing putyuké gunung. 26Abnèr terus mbengok marang Yoab: “Apa pedang kuwi kudu terus waé anggèné mangan? Apa sampéyan ora ngerti, yèn pungkasané bakal ngrasaké pait. Nganti sak pira suwéné enggèn sampéyan ora gelem mréntah marang suradadu, supaya pada mandek anggèné ngoyak-oyak para seduluré?” 27Semauré Yoab: “Kanggo asmané Gusti Allah sing urip, yèn sampéyan ora ngomong ngono, wiwit wantyi ésuk rayat ora pada mundur anggèné ngoyak seduluré.” 28Yoab terus ngunèkké trompèt, nganti kabèh rayat pada lèrèn enggoné nguber wong Israèl lan ora perang menèh.
29Sewengi muput Abnèr enggoné lunga ditutké sak balané ngliwati Araba-Yordan, nyabrang ing laut Yordan, mèh sedina muput enggoné pada mlaku terus, nganti tekan ing Mahanaim. 30Waktu Yoab wis mandek enggoné ngoyak-oyak Abnèr lan nglumpukké kabèh balané, terus pada weruh yèn balané Daved ana sing ilang wong songolas, klebu Asaèl. 31Nanging balané Daved olèh matèni tyatyahé 360 sangka taler Bényamin, balané Abnèr. 32Terus pada njukuk layoné Asaèl lan dikubur ing kuburané bapaké ing Bètléhèm. Yoab terus lunga karo sak balané ing mbengi kuwi uga, nanging tekané ing Hébron, waktu wis padang byar.