2 Samuèl 20

₁Waktu semono ing kono nalika ana wong dursila, jenengé Séba, anaké Bikri, wong Bényamin, kuwi ngunèkké trompèt lan ngomong:

₂Sakkèhé wong Israèl terus pada ninggal Daved lan mèlu Séba anaké Bikri, nanging wong Yéhuda tetep setia marang ratuné, pada ngetutké mlakuné wiwit sangka laut Yordan nganti tekan ing Yérusalèm.

₃Sak tekané Daved ing Yérusalèm, terus nyeluk bojoné wayuh sepuluh, sing ditinggal njaga kraton, terus dilebokké menèh ing sakwijiné omah tutupan; ratu ngingoni para wong wadon kuwi nanging ora diparani. Pada didadèkké kaya randa nganti sak patiné.

₄Daved ngomong marang Amasa: “Para wong Yéhuda klumpukna sak njeruhné telung dina, sakwisé tekakna mréné!” ₅Amasa terus budal nglumpukké wong Yéhuda, nanging kuwajipané diulur-ulur nganti kliwat waktuné sing ditemtokké karo ratu. ₆Daved terus ngomong marang Abisai: “Ing waktu iki Séba anaké Bikri kuwi kanggo kita luwih mbebayani tenimbang karo Absalom, mulané kowé waé nglumpukna suradadu-suradaduné bendaramu, lan wong kuwi uberen aja nganti mlebu ing kuta pager watu sak nalika mrutyut sangka tangan kita.” ₇Yoab, wong Krèti, wong Plèti lan sakkèhé para suradadu pada budal nututi. Pada metu Yérusalèm arep ngoyak Séba anaké Bikri.

₈Bareng tekan ing sak tyedaké watu gedé ing Gibéon, Amasa wis ndisiki ing kono. Nanging Yoab nggawa piranti perang lan sabukan, karo nyengkelit pedang ing bangkèkané. Waktu njangkah maju, pedangé utyul lan tyeblok. ₉Yoab ngomong marang Amasa: “Sampéyan slamet, sedulur!” lan nyekel jangguté karo tangané tengen Amasa arep diambung. ₁₀Amasa ora ngira yèn pedangé ing tangané Yoab, Yoab nyudukké pedang kuwi ing wetengé, nganti jeroané kutah ing bumi. Enggoné nyuduk ora usah mindo, awit wis tekan ing pati. Yoab karo Abisai seduluré terus ngoyak Séba anaké Bikri. ₁₁Lan ana sakwijiné suradaduné Yoab ngadek sak tyedaké layoné kuwi lan ngomong: “Sapa sing rumaket marang Yoab lan milih Daved, gelis nututana Yoab.” ₁₂Ing waktu kuwi Amasa gemlétak getihé ing tengah dalan gedé. Bareng wong kuwi weruh, yèn kabèh wong pada ndeleng, layoné Amasa terus disingkréhké sangka dalan gedé menyang ing ara-ara, ditutupi jubah, awit weruh, yèn saben wong sing teka mbrana pada mandek ndeleng. ₁₃Sakwisé layoné disingkréhké sangka dalan gedé, wong kabèh pada mlaku terus ngetutké Yoab ngoyak-oyak Séba anaké Bikri. ₁₄Séba wis ngliwati panggonané sakkèhé taler Israèl nuju menyang Abel-Bèt-Maakha. Lan kabèh suradadu-suradaduné wong Bikri wis nglumpuk lan ngetutké dèwèké. ₁₅Nanging suradadu-suradaduné Yoab wis tekan ing kono lan terus ngepung dèwèké ing Abel-Bèt-Maakha, terus pada ngunduk-ngunduk lemah kanggo tamèng ing ngarepé kuta, nganti mèpèt tekan ing témbok njaba, nanging sakkèhé wong sing mèlu Yoab pada ngeduk témboké kuta kuwi supaya ambruk.

₁₆Terus ana sakwijiné wong wadon sangka kuta kono sing pinter ing pikiran, karo mbengok: “Rungokna ta! Rungokna ta! Ngomonga marang Yoab: Kula njaluk nyedek mréné, supaya kula bisa ngomong marang sampéyan.” ₁₇Yoab terus nyedaki wong wadon mau. Wong wadon mau terus takon: “Apa sampéyan Yoab?” Semauré: “Ya aku iki Yoab.” Wong wadon mau terus ngomong: “Muga ngrungokna tembungé abdimu.” Semauré: “Ya.” ₁₈Wong wadon kuwi terus ngomong: “Waktu ndisik lumrah wong omongan mengkéné: Apiké wong sing njaluk weruh ing Abel lan ing Dan: apa kuwi wis diilangi apa sing wis ditetepaké karo wong-wong sing setia ing Israèl? ₁₉Nanging sampéyan kuwi kok bakal ngrusak salah sijiné kuta, sakjané iki kuta wiwitan ing Israèl. Kenèng apa sampéyan kok bakal ngrusak tanah pandumané GUSTI?” ₂₀Yoab terus nyauri: “Supaya aku didohké sangka karep ngrebut lan ngrusak! ₂₁Sakjané ora mengkono. Nanging ana sakwijiné wong sing diarani Séba anaké Bikri sing wis ngangkat tangané nglawan marang Daved. Pasrahana wong siji kuwi marang tanganku, aku bakal mundur sangka kuta kéné.” Wong wadon mau terus ngomong marang Yoab: “Apik, sirahé bakal kula untyalké ing ngarepé sampéyan sangka mburiné témbok iki.” ₂₂Wong wadon kuwi terus mlebu rembukan karo wong sak kuta kabèh karo kawityaksanan. Sakwisé kuwi wong kuta kono terus pada ngetok sirahé Séba anaké Bikri lan diuntyalké marang Yoab. Yoab terus ngunèkké trompèt, lan sak balané kabèh pada bubar ninggal kuta kuwi, mulih menyang panggonané pisah-pisahan. Yoab terus bali menyang Yérusalèm ngadep ing ngarepé Daved.

₂₃Yoab didadèkké penggedéné kabèh suradaduné Israèl, lan Benaya anaké Yoyada dadi komandané wong Krèti lan wong Plèti. ₂₄Adoniram dadi mandoré wong kerja peksa, lan Yosafat anaké Ahilud dadi sing njaga banda, ₂₅Seya dadi juru tulis negara; Sadok lan Abyatar dadi imam. ₂₆Ira wong Yair ya dadi imamé Daved.