Panggilan mèlu ngalami sangsara
1Mulané, hé anakku, sing kuwat awit sangka kawelasan ing Kristus Yésus. 2Apa sing kowé wis krungu sangka aku sing diseksèni karo wong okèh, kuwi pertyayakna marang wong-wong sing pada kena dipertyaya, sing uga bisa mulangi wong liyané. 3Mèlua ngalami sangsara kayadéné suradaduné Kristus Yésus sing apik. 4Suradadu sing ijik perang kuwi ora perduli marang perkara-perkara sing gegandèngan karo panguripané, supaya awit sangka mengkono kuwi ndadèkké senengé komendané. 5Wong sing mèlu pertandingan kuwi enggoné bisa pada olèh makutané kemenangan mung yèn miturut tatanan olah-raga. 6Wong tani sing nyambutgawéné karo rekasa kuwi kuduné sing wiwitan ngrasakaké wohé penggawéané. 7Apa sing tak omongké kuwi gatèkna, awit Gusti bakal ngekèki pangertèn bab samubarang marang kowé.
8Elinga: Yésus Kristus, sing wis tangi menèh sangka antarané wong mati, sing dadi tyedak turunané Daved, miturut Injil sing tak wartakké. 9Ya awit sangka ngabaraké Injil kuwi, aku ngalami sangsara, malah dibanda kayadéné wong duraka, nanging tembungé Gusti Allah ora bisa dibanda. 10Mulané, karo sabar aku nglakoni kuwi kabèh kanggo para pilihané Gusti Allah, supaya wong-wong kuwi ya pada olèh keslametan ing Kristus Yésus karo kamulyan sing langgeng. 11Iki tembung sing bener:
“Yèn kita mèlu Panjenengané ing patiné,
kita ya mèlu Panjenengané ing tanginé.
12Yèn kita setia,
kita ya bakal mèlu ngwasani bareng karo Panjenengané.
Yèn kita nyélaki Panjenengané,
kita ya bakal disélaki Panjenengané.
13Yèn kita ora setia, Panjenengané tetep setia,
awit Panjenengané ora bisa nyélaki Panjenengané piyambak.”
Pitutur kanggo ngadepi guru palsu
14Wong-wong pada élingna lan pituturana ing bab kuwi kabèh karo tenan ing ngarepé Gusti Allah, supaya aja pada mbulet tembungé, awit kuwi ora ana gunané babar pisan, malah ngisruhké sing pada ngrungokké. 15Ngupayaa, supaya kowé pantes ing ngarepé Gusti Allah enggonmu dadi abdi ora usah isin, sing nggelarké tembungé kabeneran karo terus terang. 16Nanging singkirana tetembungan sing omong kosong lan ngolok-olok sing mung nambahi duraka. 17Tembungé wong-wong sing mengkono kuwi kasebar kaya lara kangker. Himénéus lan Filétus kuwi tunggalé wong-wong kuwi, 18sing wis nyimpang sangka kabeneran karo enggoné mulangké yèn tanginé wong mati wis kelakon, lan awit sangka kuwi terus nggawé rusaké pertyayané wong liyané. 19Nanging dasaré sing dipasang karo Gusti Allah kuwi kuwat lan nganggo tenger tulisan, tembungé: “Gusti weruh sapa sing dadi duwèké,” lan “Saben wong sing nyebut asmané Gusti kuwi supaya ninggal alané.” 20Ing sak njeruhné omah gedé kuwi sing ketemu ora mung prabot emas lan slaka, nanging uga barang-barang sing digawé sangka kayu lan lemah; sing wiwitan kuwi migunani kanggo keperluané sing luhur, nanging sing pungkasan kuwi kanggo keperluané sing kurang luhur. 21Yèn wong nyutyèkké awaké sangka sing ala, kuwi bakal dadi piranti omah sing mulya, kuwi disutyèkké, dianggep pantes kanggo sing nduwé lan dityawiské kanggo penggawéané sing betyik. 22Mulané ngedohana hawa-nepsuné wong enom, ngupayaa keadilan, kasetian, katrésnan lan katentreman bebarengan karo wong-wong sing pada nyebut Gusti karo ati sing tulus. 23Sak kabèhé perkara sing diotak-atik, sing tanpa pikiran lan sing ora pantes kuwi singkirana. Kowé weruh, yèn perkara-perkara kuwi nukulké tyetyongkrèhan. 24Nanging abdiné Gusti kuwi ora kena tyetyongkrèhan, nanging kudu sumanak marang wong kabèh. Kudu bisa mulangi, sabar, 25lan karo alus bisa nuntun wong sing seneng nglawan, awit mbok menawa Gusti ngekèki kelunggaran marang wong-wong mau bisa mratobat, lan nuntun wong-wong mau nganti pada kenal marang kabeneran; 26lan karo mengkono, terus pada éling menèh, awit wis utyul sangka jireté iblis, sing wis ngwasani wong-wong kuwi nindakné kekarepané.
