Wong wadon Samaria sing mendem kesugihan
1“Pada rungokna marang tembungé iki,
hé, sapi-sapi ing Basan,
sing manggon ing gunungé Samaria,
sing nindes marang wong apes,
lan ngidak-idak wong mlarat,
sing ngomong marang para bojo lanangé:
Gawanen mréné supaya aku pada ngombé.
2Gusti Allah wis sumpah kanggo kesutyiané:
Lan bakal tekan ing wantyiné
enggonmu pada diangkat karo gantol,
lan turunanmu karo pantying iwak.
3Kowé bakal pada metu ngliwati jebolané bèntèng,
siji-sijiné ngentyeng ing dalané déwé-déwé,
lan kowé bakal disèrèt menyang Hèrmon,”
mengkono tembungé GUSTI.
Pangabektiné Israèl sing ala
4“Pada menyanga ing Bétel lan nggawéa dosa,
menyanga ing Gilgal,
lan tambahana enggonmu nggawé dosa,
ing wayah ésuk pada pasrahna kurbanmu sing dibelèh,
lan ing dina kaping teluné pisungsungmu prasepuluhan.
5Uga ngobonga kurban pamuji karo roti sing karo ragi,
lan nganakna kurban-kurban kebungahan;
kabarna kuwi!
Awit sing mengkono kuwi apa ora wis dadi kesenenganmu, ta, hé wong Israèl?”,
mengkono tembungé GUSTI, Gusti.
Wong Israèl ora gelem mratobat marang Gusti
6“Senajan Aku wis ngekèki marang kowé
untu sing ora kenèngan pangan ing kuta-kutamu kabèh,
lan kekurangan roti ing sak kabèhé panggonan ing panggonanmu,
senajan mengkono kowé pada ora mratobat marang Aku,”
mengkono tembungé GUSTI.
7“Lan Aku wis ngendek udan kanggo kowé,
telung sasi sak durungé waktu panèn;
lan ngekèki udan ing salah sijiné kuta,
lan kuta sijiné ora Tak wènèhi udan,
kebon sing siji kudanan,
lan kebon sing ora kudanan dadi garing.
8Wong sak isiné kuta loro telu pada kangèlan lunga menyang sakwijiné kuta,
arep ngombé banyu, nanging ora bisa marem,
senajan mengkono kowé pada ora mratobat marang Aku,”
mengkono tembungé GUSTI.
9“Aku wis ngukum kowé karo ama pernyakit jagung lan ama pernyakit gandum,
taman lan kebonmu anggur wis Tak dadèkké alum,
uga witmu anjir lan witmu saitun pada dipangan karo walang nganti entèk,
senajan mengkono kowé pada ora mratobat marang Aku,”
mengkono tembungé GUSTI.
10“Aku wis ngirimké lara pès ing tengahmu,
kaya marang wong Egipte;
nom-nomanmu pada Tak patèni karo pedang,
waktu jaranmu pada dirayah.
Tarupmu wis Tak gawé mambu banger,
Tak tekakké ing irungmu,
senajan mengkono kowé pada ora mratobat marang Aku,”
mengkono tembungé GUSTI.
11“Kuta-kutamu wis pada Tak dadèkké molak-malik,
kaya enggoné Aku, Gusti Allah, ngentèkké Sodom lan Gomora,
nganti kowé kaya waé kaya turahané kayu gosong sing dislametké sangka geni,
senajan mengkono kowé pada ora mratobat marang Aku,”
mengkono tembungé GUSTI.
12“Kanggo kuwi, hé Israèl, kowé bakal pada Tak tibani sing kaya mengkono kuwi.
Awit Aku bakal nindakké sing mengkono kuwi
marang kowé,
mulané, hé Israèl, kowé pada tata-tataa bakal ketemu karo Gusti Allahmu!”
13Sak temené Panjenengané sing nggawé gunung-gunung lan nggawé angin,
lan ngekèki weruh marang manungsa apa sing dipikir,
sing nggawé padang lan peteng,
lan sing mlaku ing sak nduwuré puntuk-puntuk,
kuwi GUSTI, Gusti Allah sing ngwasani langit lan bumi, asmané.
