Nang kratoné Babèl
1Ing taun sing kaping telu pepréntahané Yoyakim, ratuné Yéhuda, Nebukadnésar, ratu ing negara Babèl, teka ing kuta Yérusalèm lan ngepung kuta kuwi. 2Yoyakim, ratu ing Yéhuda terus dipasrahké karo GUSTI ing tangané uga sak bagéan piranti griyané Gusti Allah. Kabèh kuwi digawa menyang negara Sinear, menyang omahé déwané.
3Ratu terus ngongkon Aspénas, para penggedéné pegawéné kraton, supaya nggawa wong Israèl, sing ijik turunané ratu lan tyedak turunané wong gedé, 4ya kuwi para nom-noman sing tanpa tyiri, sing ngganteng rupané, sing kanggonan kawityaksanan werna-werna, sing sugih kapinteran lan sing kanggonan pangertèn bab kaweruh, uga sing pada wis bisa ngabdi ing kratoné ratu, terus pada wulangana nulis lan basané wong Kasdim. 5Sak terusé ratu netepké kebutuhan pangané saben dinané wong-wong mau dijukukké sangka pangané ratu lan sangka anggur, sing adaté diombé, kaya mengkono wong-wong mau enggoné pada dirumati sak njeruhné telung taun, lan sakwisé kuwi kudu nyambutgawé kanggo ratu.
6Tunggalé wong mau ana sing klebu wong Yéhuda, ya kuwi Danièl, Hananya, Misaèl lan Asarya. 7Penggedéné pegawéné kraton mau ngekèki jenengé liyané. Danièl diwènèhi jeneng Bèlsasar, Hananya Sadrak, Misaèl Mésak lan Asarya Abèdnégo. 8Nanging Danièl mutusi ora bakal najisaké awaké karo pangané ratu lan anggur sing adaté diombé karo ratu, mulané njaluk marang para penggedéné pegawéné kraton, supaya ora usah najisaké awaké. 9Gusti Allah terus ngekèki kawelasan ing ngarepé penggedéné pegawéné kraton kuwi; 10nanging penggedéné pegawéné kraton kuwi terus ngomong marang Danièl: “Aku wedi, yèn ratu, sing wis netepaké pangan lan ngombému, mikir, yèn kowé kétok kurang seger yèn ditanding karo para nom-noman liyané, terus awit sangka kowé, aku dianggep salah karo ratu.” 11Danièl terus ngomong marang peladèn sing wis diangkat karo penggedéné pegawéné kraton sing dipasrahi Danièl, Hananya, Misaèl lan Asarya: 12“Sampéyan njajal kita sepuluh dina suwéné, kita pada dikèki pangan janganan lan ngombé banyu waé; 13sakwisé kuwi kita njaluk sampéyan mbandingké kahanané kita karo para nom-noman sing pada mangan pangané ratu, yèn wis terus pada dadèkna kaya sing sampéyan karepaké.” 14Penjaluké dituruti, terus pada dityoba suwéné sepuluh dina. 15Bareng wis kliwat sepuluh dina, kahanané nyata luwih betyik lan luwih lemu yèn dibanding karo wong nom-noman sing wis pada mangan pangané ratu. 16Sak terusé peladèn ngrumati saben-saben njupuk pangané lan ombèn-ombèn sing mesti pada diombé wong-wong, terus pada diwènèhi janganan. 17Nom-noman papat pada dikèki karo Gusti Allah kaweruh lan kapinteran bab tulisan lan kawityaksanan werna-werna, nanging Danièl uga kanggonan pangertèn bab wahyu lan impèn rupa-rupa.
18Bareng waktu sing ditetepaké karo ratu wis kliwat, ya kuwi enggoné wong-wong mau kudu terus diteraké, terus pada diajak karo para penggedéné pegawéné kraton nemoni marang ratu Nebukadnésar. 19Terus pada diajak omongan karo ratu lan tunggalé wong-wong mau ora ana sing madani Danièl, Hananya, Misaèl lan Asarya; kabèh pada kerja marang ratuné. 20Saben bab sing mbutuhké kawityaksanan lan pangertèn, sing ditakokké karo ratu marang wong-wong, panemuné wong-wong tikel sepuluh enggoné ngungkuli kepinterané para wong pinter lan para tukang ngramal ing sak ubengé kraton.
21Danièl enggoné ing kono nganti ing taun kaping pisan pepréntahané Korèsy.
