1Kaya dèk mbiyèn aku uga ngamping-ngampingi, nguwatké lan ngréwangi piyambaké, ya kuwi ing taun kaping pisan pepréntahané Darius, wong Média kuwi.”
Ratu ing negara lor lan ratu ing negara kidul
2“Awit sangka kuwi kowé bakal tak omongi kabenaran. Bakal ana ratu telu menèh sing ngadek ing negara Pèrsia, terus sing kaping papaté kuwi bakal olèh kasugihan sing gedé ngungkuli liyané mau lan yèn wis dadi kuwat awit sangka kasugihané, terus bakal ngupaya karo ngetokké kekuwatan nglawan kratoné Yunani.
3Sakwisé kuwi bakal ana ratu sing gagah lan rosa, sing mréntah karo pangwasa sing gedé lan nandangi sak karepé déwé. 4Nanging ijik waé ngadek, kratoné bakal petyah lan dipisah-pisah miturut kéblat papat ing langit, nanging ora tiba ing turunané lan ora kanggonan pangwasa kaya dèwèké; awit kratoné bakal ambruk lan terus dadi duwèké wong liyané, duduk wong-wong iki.
5Ratu ing negara kidul bakal dadi kuwat, nanging salah sijiné penggedéné suradadu pangwasané bakal ngungkuli dèwèké lan bakal nyekel pemrintahan, malah pangwasané terus dadi gedé. 6Sakwisé taun kuwi loro-loroné terus pada komplotan: anak-anaké wadon ratu negara Kidul bakal nekani ratu negara lor lan pada nganakké perjanjian, nanging anaké wadon mau ora bakal tetep kanggonan pangwasa sing gedé, uga turunané ora bisa tetep: anaké wadon mau bakal dipasrahké uga para sing ngetutké, anak sing dilairké lan wong sing ngrabi. 7Nanging ing waktu kuwi bakal ana trubusan sing tukul tunggal sak oyot karo anaké wadon mau lan bakal ngadek nggentèni wong mau, kuwi terus bakal ngluruk ratu ing negara lor lan mlebu ing bèntèngé lan nandangi sak wenang-wenang marang wong-wong ing kono lan bakal kwasa. 8Malah para déwané lan retya-retyané tyitakan uga banda-bandané slaka lan emas bakal pada diusungi dadi sing direbut menyang Egipte, terus lèrèn sak untara taun ora perang karo ratu ing negara lor. 9Sakwisé mengkono ratu iki bakal nyerang kraton ratu ing negara Kidul, nanging ya terus bali menyang ing negarané déwé.
10Anak-anaké terus bakal tata-tataa arep perang lan nglumpukké suradadu okèh; terus ana tunggalé siji sing bakal nyerang nglawan dèwèké, samubarang kabèh ketutupan lan kelepan kaya katekan banjir; lan bareng nyerang sing kaping pindo bakal nganti tekan ing bèntèngé mungsuhé. 11Ratu ing negara kidul kuwi terus nesu lan maju perang nglawan ratu ing negara lor, sing wis nglumpukké suradadu sing okèh lan suradadu sing okèh iki bakal dipasrahké ing tangané mungsuhé. 12Bareng suradadu sing okèh kuwi wis dikalahké, atiné nganti dadi gemunggung; nanging senajan wis ngentèkké wong pirang-pirang puluh èwu, pangwasané ora tetep. 13Ratu ing negara Lor terus bakal nglumpukké suradadu okèh sing kaping pindoné, luwih okèh tenimbang sing kaping pisan lan sakwisé sak untara taun bakal ngluruk perang mungsuhé karo suradadu gedé lan piranti perang sing okèh. 14Ing waktu kuwi bakal okèh wong sing terus ngadek nglawan ratu ing negara kidul; uga tunggalé bangsamu sing seneng nyiksa bakal ngadek nglawan, nganti wahyu mau bakal kelakon, nanging wong-wong bakal pada kejengklok. 15Ratu ing negara lor terus bakal teka lan ngedekké galengan-galengan kanggo ngepung lan ngrebut kuta bèntèng. Suradadu ing negara kidul bakal ora bisa nandingi, senajan para suradaduné pilihan ya ora bisa ngadepi; ora ana kekuwatan sing bisa nglawan. 16Ratuné sing terus nyerang bakal nandangi sak wenang-wenang lan ora ana wong siji-sijia sing bisa nandingi; kuwi bakal ngenggoni negara Apik, lan bakal dikwasani sak kabèhé pisan. 17Sakwisé mengkono bakal terus ngupaya bisané ngwasani kratoné wong liyané kuwi kabèh lan bakal nganakké perjanjian karo dèwèké, anaké wadon diwènèhké kanggo ngrusak kraton kuwi, nanging sengajané ora bisa olèh-gawé lan ora bakal njalari untungé. 18Sakwisé mengkono terus ngluruk tanah-tanah pinggiré segara lan okèh sing bakal direbut; nanging bakal ana sakwijiné penggedéné suradadu sing ngendek enggoné nggawé kisinan kuwi, malah bakal gentèn nggawé wirangé ratu mau. 19Terus bakal ngluruk kuta-kuta bèntèng ing negarané déwé, nanging bakal kesandung lan tiba, terus wis ora ketemu menèh.
20Nanging sing bakal nggentèni kuwi wong sing kongkonan juru pajek ing bawah panggonané kraton sing apik déwé, nanging let sak untara dina ratu mau bakal dientèkké ora awit sangka bebendu utawa perang.
21Terus digentèni karo wong sing asor, sing ora kanggonan kaluhurané ratu; nanging ora kenyana-nyana wong kuwi dadakan teka lan ngrebut kraton mau karo tyara lityik. 22Suradadu sing teka lan mbanjiri bakal dikéntéraké lan dientèkké ing ngarepé, malah uga ratu komplotané. 23Wiwit enggoné nggawé perjanjian karo dèwèké, bakal dadi wong lityik lan bakal maju lan dadi mundak gedé pangwasané, senajan suradaduné setitik. 24Ora kenyana-nyana terus mlebu ing panggonan pangwasané ing negara kuwi sing subur déwé lan nindakké sing durung tau digawé karo para bapaké lan leluhuré, ya kuwi ngawut-awut rayahan lan sing direbut lan banda ing sak tengahé rayaté; uga bakal tumuju ing panggonan sing ana bèntèngé, nanging kuwi mung sak untara waktu.
25Pangwasané lan kekendelané bakal dienggo nglawan ratuné negara kidul karo nggunakké suradadu okèh; lan senajan ratu ing negara kidul kuwi bakal tata-tata perang karo suradaduné sing okèh banget lan sing gedé, nanging ora bisa ngadepi, awit ana rantyaman sing ditujokké marang dèwèké, 26lan wong-wong sing pada mangan tunggal sak méja bakal ndadèkké patiné: suradaduné bakal kéntér lan okèh wong sing mati dipatèni. 27Ratu loro-loroné pada nduwé kekarepan sing ala; waktu pada lungguh bebarengan ngadep méja, pada goroh-gorohan; nanging bab kuwi bakal tanpa nggawé, awit durung tekan wantyiné pungkasané jaman sing ditemtokké. 28Ratu ing negara Lor kuwi terus bakal bali menyang negarané karo nggawa banda okèh lan atiné ngrantyam arep nglawan perjanjian sutyi, lan kuwi ya terus ditindakké, terus mulih menyang negarané.
29Ing waktu sing wis ditemtokké terus bakal ngluruk negara kidul menèh, nanging sing kaping pindo iki ora bakal pada karo sing kaping pisan, 30awit bakal dilawan karo kapal-kapalé wong Kitim, terus ilang kekendelané. Terus mulih karo ati sing ngantyam-antyam marang perjanjian sutyi lan bakal nandangi mengkono uga. Sakwisé bali, bakal nggatèkké marang wong-wong sing pada ninggal perjanjian sutyi.
31Suradaduné bakal njedul lan bakal nggawé najisé panggonan sutyi, ya kuwi bèntèngé, ngguwak kurban saben dinané lan nganakké sing ora pantes lan sing ngrusak. 32Lan wong-wong sing nandangi duraka marang perjanjian bakal dibujuk-bujuk didadèkké murtad karo tembung-tembung sing lunyu; nanging umat sing manut marang Gusti Allahé bakal tetep kuwat lan tetep mlakuné. 33Lan wong-wong tunggalé umat kuwi sing wityaksana bakal ndunungké marang wong okèh, nanging ing sak untara waktu suwéné bakal pada ambruk karo pedang lan geni, jalaran diukum lan dirampas. 34Bareng pada ambruk, terus olèh pitulungan setitik lan okèh wong sing bakal pada ngguyupi karo sing lamis. 35Para wong wityaksana bakal ana sak untara sing ambruk, kanggo nyoba, disaring lan kanggo ngresiki wong-wong mau, nganti tekan ing pungkasané jaman; awit pungkasané jaman kuwi durung tekan ing wantyiné sing wis ditetepaké.
36Ratu kuwi bakal nandangi sak wenang-wenang, bakal ngluhurké lan nyombongké uripé ing ngarepé saben allah. Uga ing ngarepé Gusti Allah sing ngungkuli sak kabèhé allah, bakal ngutyapké tembung-tembung sing ora pantes blas lan bakal beja nganti tekan ing entèkké bebendu; awit apa sing wis ditetepaké kuwi bakal kelakon. 37Uga para allahé para leluhuré ora diperduli; sing dipuji-puji karo para wong wadon uga saben allah ora dirèwès, awit dèkné sing diluhurké ngungkuli kuwi kabèh. 38Nanging kanggo gantiné kuwi kabèh, bakal ngabekti marang déwané bèntèng-bèntèng, déwa sing ora dikenal karo para leluhuré, kuwi bakal disembah-sembah karo nggawa emas lan slaka lan watu-watu lan barang-barang sing okèh ajiné. 39Lan bakal nyerang bèntèng-bèntèng sing kuwat karo pitulungané déwa mantya kuwi. Sapa sing ngakoni déwa iki, bakal dilubèri kaluhuran, bakal didadèkké wong sing ngwasani wong okèh lan bakal diwènèhi berkah tanah.
40Nanging ing pungkasané jaman bakal diperangi karo ratuné negara kidul; nanging ratu negara lor bakal ngebyuki karo kréta lan suradadu jaran lan kapal okèh; bakal mlebu ing negara-negara kaya banjir sing mbanjiri lan ngelepi kuwi kabèh. 41Semono uga negara Apik ya bakal dileboni lan bakal okèh wong sing ambruk; nanging sing utyul sangka tangané: tanah Edom, tanah Moab lan panggonané turunané Amon sing pilihan. 42Terus bakal ngatungké tangané marang negara-negara, senajan negara Egipte ora bakal bisa utyul. 43Banda emas lan slaka lan kabèh barangé negara Egipte sing aji bakal dikebeki lan wong-wong Libia lan ing Etiopia bakal diukum. 44Nanging bakal kagèt karo kabar sangka wétan lan sangka lor, terus ngluruk karo nesu banget arep ngentèkké lan ngentèkké wong okèh. 45Terus ngedekké tarup-tarup kamulyan ing antarané segara lan gunung Apik sing sutyi, nanging sakwisé mengkono terus bakal ninggal ndonya, ora ana wong siji-sijia sing mitulungi.”
