Pawon murup
1Nebukadnésar nggawé retya emas sing duwuré suwidak éluh lan ambané nem éluh, sing didekké ing legokan Dura ing panggonan Babèl. 2Nebukadnésar terus nyeluk nglumpukké para wakil ratu, para sing nggawa pangwasa, para bupati, para juru rembuké negara, para juru gedong, para rèkter, para wong pinter hukum lan sak kabèhé penggedéné tanah, dikongkon nekani enggoné ngresmèkké retya sing wis didekké karo ratu kuwi. 3Para wakil ratu, para sing nggawa pangwasa, para bupati, para juru rembuk negara, para tukang gedong, para rèkter, para pinter hukum lan kabèh penggedéné distrik pada nglumpuk perlu nekani enggoné ngresmèkké retya sing wis diedekaké karo Nebukadnésar. 4Terus ana abdi kongkonan sing mbengok-mbengok karo swara banter: “Mengkéné sing dipréntahké marang kowé kabèh, hé! para bangsa, taleré bangsa lan sing basané apa waé: 5yèn kowé pada krungu swarané trompèt, sulingan, siter, rebab, gambus lan unèn-unèn liyané, kowé terus pada nyembaha marang retya sing wis diedekaké karo Nebukadnésar kuwi. 6Sapa sing ora sujut nyembah, sak nalika kuwi uga bakal dityemplungké ing pawon sing murup.” 7Mulané bareng kabèh bangsa pada krungu uniné trompèt, sulingan, siter, rebab, gambus lan unèn-unèn werna-werna, wong-wong sangka kabèh bangsa, taleré bangsa lan basa, terus pada sujut lan nyembah marang retya emas sing wis diedekaké karo Nebukadnésar kuwi.
8Ing waktu kuwi uga ana wong Kasdim sing pada nyalahké wong Ju. 9Kuwi pada ngomong marang Nebukadnésar: “Duh ratu, supaya langgeng keslametané ratu kula! 10Ratu wis ngabaraké préntah, yèn saben wong sing krungu muniné trompèt, sulingan, siter, rebab, gambus lan unèn-unèn werna-werna, kudu sujut nyembah marang retya emas kuwi, 11lan sapa sing ora sujut nyembah, bakal dityemplungké ing pawon sing murup. 12Ana wong Ju, sing wis dipasrahi pemrintahan ing panggonan Babèl karo ratu kula, ya kuwi Sadrak, Mésak lan Abèdnégo, wong kuwi ora pada perduli marang préntahé ratu, duh ratu: pada ora nyembah marang retyané ratu lan pada ora nyembah marang retya emas, sing wis diedekaké karo ratu.”
13Ing kono Nebukadnésar terus nesu lan préntah, supaya Sadrak, Mésak lan Abèdnégo diteraké. Bareng pada teka ing ngarepé ratu, 14Nebukadnésar ngomong: “Apa bener, hé Sadrak, Mésak lan Abèdnégo, yèn kowé ora pada nyembah marang retyaku lan ora nyembah marang retya emas sing aku ngedekké kuwi? 15Saiki, yèn kowé pada saguh, yèn kowé pada krungu uniné trompèt, sulingan, siter, rebab, gambus, lan unèn-unèn werna-werna, kowé pada sujuta marang retya sing aku nggawé kuwi! Nanging yèn kowé ora pada nyembah, pada sak nalika kowé bakal dityemplungké ing pawon sing murup. Yèn mengkono déwa ngendi sing bisa ngluwari kowé sangka tanganku?” 16Sadrak, Mésak lan Abèdnégo terus ngomong marang Nebukadnésar: “Ora ana gunané abdimu pada semaur ing bab kuwi marang ratu. 17Mbok menawa Gusti Allah kita, sing kita puji saguh ngluwari kita, kita ya pada bakal ditulungi karo Panjenengané sangka pawon murup kuwi lan sangka tangané ratu; 18nanging yèn ora, ratu supaya gelem mangertèni, yèn kita pada ora bakal nyembah marang retyané ratu lan ora bakal nyembah marang retya emas sing diedekaké karo ratu kuwi.”
19Ing kono Nebukadnésar luwih banget nesuné lan malih praupané kanggo Sadrak, Mésak lan Abèdnégo; terus ngongkon, supaya panasé pawon ditikelaké kaping pitu tenimbang karo sing lumrah, 20lan ngongkon marang wong sing rosa sangka antarané suradadu supaya Sadrak, Mésak lan Abèdnégo dibanda lan dityemplungké ing pawon sing murup kuwi. 21Wong telu terus dibanda, karo jubahé, tylanané, topiné lan sandangané liyané, terus dityemplungké ing pawon sing murup. 22Awit sangka banteré préntah ratu, pawon mau dipanaské luwih banget, nganti wong-wong sing pada ngangkat ngunggahké Sadrak, Mésak lan Abèdnégo kuwi pada kobong lan pada mati. 23Nanging wong telu ya kuwi Sadrak, Mésak lan Abèdnégo, pada tiba ing sak njeruhné pawon murup mau karo tali-banda.
24Sakwisé mengkono Nebukadnésar kagèt lan sak nalika terus ngadek lan ngomong marang para mentriné: “Sing kita tyemplungké ing geni karo tali-banda apa ora telu, ta?” Semauré para penggedé mau marang ratu: “Ya bener, duh ratu!” 25Tembungé: “Nanging aku weruh wong papat sing mlaku karo kepénak ing sak tengahé geni; ora pada ketaton, nanging sing kaping papaté kuwi rupané kaya anaké déwa!” 26Nebukadnésar terus nyedekki lawangé pawon sing murup kuwi lan ngomong, tembungé: “Sadrak, Mésak lan Abèdnégo, para abdiné Gusti Allah sing Mahaluhur, metua lan mrénéa!” Sadrak, Mésak lan Abèdnégo terus metu sangka geni. 27Para wakil ratu, para sing nggawa pangwasa, para bupati lan para mentriné pada nglumpuk lan pada weruh, yèn wong-wong kuwi pada ora mempan karo geni kuwi lan rambut ing sirahé ora gosong, sandangané jubah ora apa-apa, malah mambu geni waé ora.
28Nebukadnésar ngomong: “Pinujia Gusti Allahé Sadrak, Mésak lan Abèdnégo! Panjenengané wis ngutus mulékaté lan ngluwari wong-wong, sing pada pertyaya marang Panjenengané lan nerak tembungé ratu lan sing masrahaké awaké, awit pada ora gelem memuja lan nyembah saben allah kejaba Gusti Allahé. 29Mulané Aku ngabaraké préntah: saben wong tunggalé bangsa, taleré bangsa utawa sing basané apa waé, sing ngomongké ngèlèk-èlèk marang Gusti Allahé Sadrak, Mésak lan Abèdnégo, kuwi bakal ditengkel-tengkel lan omahé bakal dirubuhké didadèkké pawuhan, awit ora ana allah liyané sing bisa ngluwari mengkono kuwi.”
30Ratu terus ngekèki pangkat sing duwur marang Sadrak, Mésak lan Abèdnégo ing panggonan Babèl.
