Pengasilané para imam lan wong Lévi
1“Awit para imam wong Lévi lan sakkèhé taleré Lévi kabèh aja pada mèlu nduwèni lemah panduman bebarengan karo wong Israèl; sing dadi pandumané ya kuwi kurban bakaran sing dipasrahké marang GUSTI lan apa sing disutyèkké kanggo Panjenengané. 2Aja nduwèni lemah panduman ing antarané para seduluré; GUSTI déwé sing dadi duwèké, kaya sing wis dijanjèkké. 3Iki sing dadi duwèké para imam kanggo rayat ya kuwi enggoné nampani sangka para umat sing pada masrahaké kurban sing dibelèh, dadia sapi utawa wedus, kuwi mengkéné: imam kuwi kèkana sampilé ngarep siji, rahangé loro uga babaté. 4Wiwitané panènanmu gandum lan anggur lan lenga uga wiwitané guntingané wuluné wedusmu kuwi ya pasrahna. 5Awit GUSTI, Gusti Allahmu, wis milih wong kuwi sangka antarané sakkèhé talermu, supaya tansah ngladèni GUSTI lan nganakké pangabekti, ya dèwèké lan para anaké sak lawas-lawasé.
6Yèn ana wong Lévi teka sangka salah sakwijiné kuta sing mlebu panggonané Israèl, ya manggon dadi wong neneka, lan karo karepé déwé nekani panggonan sing bakal dipilih karo GUSTI, 7lan terus nganakké pangabekti atas asmané GUSTI, Gusti Allahé, pada kaya seduluré wong Lévi sing pada ngladèni GUSTI ing kono, 8kuwi kebutuhané digawé pada, kuwi ora diitung karo payuné enggoné ngedol barang warisané sangka leluhuré.”
Bab tukang santèt lan tukang pétungan
9“Yèn kowé wis mlebu ing negara sing dikèkké karo GUSTI, Gusti Allahmu, marang kowé, kowé aja terus sinau nglakoni rereget sing ditindakké karo bangsa-bangsa ing kono. 10Ing tengah-tengahmu aja ana sing ngurbanké anaké lanang utawa wadon karo diobong, utawa dadi tukang santèt, tukang mbedèk, tukang pétungan, tukang sihir, 11sing nandangi jopa-japu, sing njaluk ngerti marang roh pepeteng utawa marang rohé tukang mbedèk, lan sing njaluk tulung marang wong mati. 12Awit sapa sing nglakoni penggawé sing kaya mengkono kuwi reget ing ngarepé GUSTI, lan ya awit sangka regeté kuwi para bangsa mau pada ditundung metu sangka ngarepmu karo GUSTI, Gusti Allahmu. 13Uripmu kudu tanpa tyiri ing ngarepé GUSTI, Gusti Allahmu. 14Awit para bangsa sing negarané arep kok enggoni kuwi pada njaluk tulung marang tukang santèt lan tukang mbedèk, nanging kowé kuwi ora dililani karo GUSTI, Gusti Allahmu, kowé nindakké sing kaya mengkono mau. 15Ana nabi sing sangka tengahmu, sangka antarané para sedulurmu kaya aku iki, bakal didekké karo GUSTI, Gusti Allahmu, kanggo kowé, ya kuwi sing kudu kok rungokké. 16Tyotyok karo apa sing kok jaluk marang GUSTI, Gusti Allahmu, ing mbiyèn ing gunung Horeb, waktu kumpulan pangabekti, tembungmu: Aja nganti kula krungu pitutur-pituturé GUSTI, Gusti Allah, kula aja menèh, weruh geni gedé kuwi, supaya kula aja nganti nemoni pati. 17GUSTI terus ngomong marang aku: Apa sing diutyapké kuwi apik. 18Nabi sing kanggo dèkné kuwi sangka seduluré kaya kowé, kuwi bakal Tak angkat kanggo wong-wong kuwi, lan tembung-Ku bakal Tak dèkèk ing tutuké, lan apa sing Tak préntahaké kuwi bakal diomongké marang wong-wong mau. 19Sapa wong sing ora ngrungokké tembung-Ku sing bakal diomongké karo nabi kuwi kanggo asma-Ku, kuwi mesti Tak jaluki tanggung jawapé. 20Nanging nabi sing kewanenen ngutyapké ngomong atas asma-Ku, nanging duduk Aku sing mréntah ngutyapké, utawa sing nduwé ngomong atas jenengé allah liyané, nabi kaya mengkono kuwi kudu diukuma pati.
21Yèn kowé nduwé pikiran ing sak njeruhné atimu: Kepriyé bisané ngerti marang pitutur sing duduk tembungé GUSTI. 22Kuwi mengkéné: Endi sing diutyapké karo nabi atas asmané GUSTI, nanging tembungé kuwi ora kelakon lan ora bener, kuwi pitutur sing duduk tembungé GUSTI; nabi mau kewanènen enggoné ngutyapaké, aja wedi karo wong sing kaya mengkono kuwi.”
