Andarané Torèt 2

₁Sakwisé mengkono kita pada budal bali menyang ara-ara samun, metu ing dalan sing tekan ing segara Abang, kaya sing wis dipréntahké GUSTI marang aku; uga nganti rada suwé enggon kita ngubengi pegunungan Seir. ₂GUSTI terus ngomong marang aku mengkéné: ₃“Wis tyukup suwé enggonmu pada mlaku ngubengi pegunungan iki, saiki kowé ménggoka ngalor; ₄lan para umat kongkonen mengkéné: ‘Sedéla kowé pada mlaku ngliwati panggonané sedulurmu, turunané Esau, sing pada manggon ing pegunungan Seir, kuwi bakal pada wedi marang kowé, nanging kowé pada sing ati-ati tenan; ₅aja nyerang bangsa kuwi, awit kowé ora bakal Tak wènèhi negarané setitik-titika; awit Esau kuwi wis Tak wènèhi pegunungan Seir dadi duwèké. ₆Bab pangan kowé pada tukua sangka kono karo duwit, supaya kowé pada mangan; lan kowé ya tukua banyu sangka kono karo duwit, supaya kowé pada ngombé. ₇Awit GUSTI, Gusti Allahmu, mberkahi kowé ing sembarang gawèané tanganmu. Gusti wis ngayomi nglemboramu ing ara-ara samun sing jembar kuwi. Selawasé patang puluh taun iki GUSTI, Gusti Allahmu tansah nunggal karo kowé, nganti kowé ora nganti pada kekurangan apa-apa. ₈Sakwisé kuwi kita neruské mlaku, ngliwati panggonané sedulur kita Esau, sing pada manggon ing pegunungan Seir, metu dalan sangka Araba-Yordan, ya kuwi sangka Elat lan ing Esion-Geber.’

Sakwisé kuwi kita pada ménggok ing dalan sing nuju ing ara-ara samun tanah Moab. ₉GUSTI terus ngetokké tembung marang aku: ‘Kowé aja nglawan marang Moab lan aja nyerang bangsa kuwi, awit kowé bakal ora Tak wènèhi apa-apa sangka negarané lan terus dadi duwèkmu, awit negara Ar kuwi wis Tak wènèhaké marang turunané Lot dadi duwèké.’ ₁₀Mbiyèn negara kuwi dienggoni karo bangsa Emim, kuwi bangsa sing gedé lan okèh tyatyahé, lan dedekké duwur kaya bangsa Enak; ₁₁bangsa kuwi dikira bangsa Réfaim kaya bangsa Enak mau, nanging wong Moab ngarani bangsa Emim. ₁₂Dèk mbiyèn pegunungan Seir kuwi dienggoni karo bangsa Hori, nanging turunané Esau wis ngenggoni negarané, lan bangsa kuwi dientèkké lan turunané Esau kuwi terus pada ngenggoni tilas panggonané nggentèni wong-wong kuwi, pada kaya sing ditindakké karo wong Israèl kanggo panggonan pandumané sing dikèkké karo GUSTI. ₁₃Mulané saiki kowé pada lungaa, nyabranga kali Sèrèd. Terus kita ya pada nyabrang ing kali Sèrèd. ₁₄Nanging suwéné enggon kita pada nglembara sangka Kadès-Barnéa nganti tekan ing sabrangé kali Sèrèd mau, telung puluh wulu taun, nganti sak golongané para suradadu kuwi wis pada entèk kabèh sangka tarupé, kaya enggoné wis pada dijanjèkké GUSTI karo sumpah; ₁₅lan tangané GUSTI uga nglawan wong-wong mau, pada ditumpes lan dientèkké sangka tarupé nganti entèk kabèh.

₁₆Bareng bangsa kuwi para suradaduné wis pada entèk mati kabèh, ₁₇GUSTI terus ngomong marang aku mengkéné: ₁₈‘Ing dina iki mlakumu bakal ngliwati tapel watesé tanah Moab, ya kuwi Ing Ar; ₁₉lan nyedaki panggonané wong turunané Amon. Kowé aja nglawan lan aja nyerang bangsa kuwi, awit kowé bakal ora Tak wènèhi apa-apa sangka negara turunané Amon dadi duwèkmu, awit kuwi wis Tak wènèhi marang turunané Lot dadi duwèké. ₂₀Negara kuwi ya dikira negara bangsa Réfaim; pantyèn mbiyèn bangsa Réfaim sing ngenggoni, nanging wong Amon pada ngarani bangsa Samsumim; ₂₁Pawakané kaya wong Enak, gedé duwur. Wongé rosa-rosa, lan tyatyahé okèh banget. Nanging pada ditumpes karo GUSTI; panggonané direbut wong Amon, lan dienggoni. ₂₂Kaya sing wis ditindakké karo GUSTI kanggo turunané Esau sing pada manggon ing pegunungan Seir, waktu Panjenengané matèni bangsa Hori, nganti pada dienggoni negarané lan terus nggentèni manggon ing kono nganti sepréné. ₂₃Uga wong Awi, sing pada manggon ing désa-désané nganti tekan ing Gaza, kuwi pada dientèkké karo wong Kaftor, sing tekané sangka Kaftor; wong Kaftor kuwi terus pada manggon ing kono nggentèni bangsa mau. ₂₄Tata-tataa saiki, kowé budala, nyabranga kali Arnon. Ngertia, Aku ngekèkké Sihon, ratu ing Hèsbon, wong Amori kuwi, uga negarané ing tanganmu; kowé miwitana ngenggoni negara lan perang marang Sihon. ₂₅Ing dina iki Aku miwiti ndadèkké para bangsa ing sak ngisoré langit pada katekan giris lan wedi marang kowé, nganti yèn krungu kabarmu bakal pada gemeter lan ngoplok awit sangka kowé.”

₂₆“Aku terus ngutus kongkonan sangka ara-ara samun Kedémot menyang ing ngarepé Sihon, ratu ing Hèsbon, karo tembung sing kanggo rukunan, uniné: ₂₇Kula supaya dililani metu ngliwati negara sampéyan. Mlaku kula mung bakal nuruti dalan gedé waé, ora nganggo nyimpang ngiwa utawa nengen; ₂₈perkara pangan supaya sampéyan gelem ngedol marang kula, bakal kula bayar nganggo duwit supaya kula bisa mangan, lan kanggo perkara banyu kula supaya sampéyan kèki, bakal kula ngijoli duwit, supaya kula bisaa ngombé; mung waé kula lilanana liwat mlaku; ₂₉kaya enggèn kula dililani karo turunané Esau sing manggon ing gunungan Seir lan karo bangsa Moab sing manggon ing Ar, nganti kula pada nyabrang ing laut Yordan, mlebu menyang ing negara sing dikèkké karo GUSTI, Gusti Allah kula. ₃₀Nanging Sihon, ratu ing Hèsbon, kuwi ora nglilani kita pada ngliwati negarané, awit diwangkotaké pikirané lan diatosaké atiné karo GUSTI, Gusti Allahmu, awit karepé arep ngekèkké negara kuwi marang tanganmu, kaya sing kelakon ing saiki iki.

₃₁GUSTI terus ngomong marang aku: ‘Ngertia, Aku wis miwiti ngekèkké Sihon lan negarané marang kowé, kuwi miwitana ngenggoni negarané supaya dadia duwèkmu.’

₃₂Sakwisé mengkono Sihon suradaduné kabèh terus metuki kita, perang karo kita ing sak tyedaké Yahas, ₃₃nanging GUSTI, Gusti Allah kita masrahaké marang kita, sak nalika terus kita kalahké kabèh para anaké lan suradaduné kabèh. ₃₄Ing waktu kuwi kita ngrebut sakkèhé kutané lan wong isiné saben kuta pada kita tumpes, ya wong lanang, ya wong wadon lan botyah-botyah, ora ana wong siji-sijia sing kita tinggal urip; ₃₅mung kéwan-kéwané waé kita njupuk kanggo kita, kaya uga barang sing direbut sangka kuta-kuta sing wis pada kita rebut mau. ₃₆Wiwit sangka Aroèr, sing sisih pinggir kali Arnon, lan kuta ing panggonan sak uruté kali, nganti tekan ing negara Giléad, ora ana kuta siji-sijia sing ora kerebut awit sangka kuwaté, awit kabèh dipasrahké karo GUSTI, Gusti Allahé kita, marang kita. ₃₇Mung negara turunané Amon kuwi ora kok tyedaki, dadia negara ing sak uruté kali Yabok, dadia kuta-kuta ing pegunungan, tyotyok karo welingé sing dipréntahké karo GUSTI marang kita.”