Andarané Torèt 27

₁Moses karo tuwa-tuwané Israèl terus mréntahké marang bangsa kuwi mengkéné: “Kowé pada nggatèkna sakkèhé pepakon sing tak préntahaké marang kowé ing dina iki. ₂Lan yèn kowé wis pada nyabrang laut Yordan mlebu ing negara pawèhé GUSTI, Gusti Allahmu, marang kowé, terus kowé ngedekna watu sing gedé-gedé lan laburen, ₃kuwi terus tulisana sakkèhé tembungé angger-anggeré Torèt iki, ya kuwi yèn kowé wis nyabrang mlebu ing negara pawèhé GUSTI, Gusti Allahmu, marang kowé, negara sing lubèr mèlek lan madu, kaya sing wis dijanjèkké karo GUSTI, Gusti Allahé para leluhurmu marang kowé.

₄Nanging yèn kowé wis pada nyabrang laut Yordan, watu sing tak préntahaké marang kowé ing dina iki, kuwi terus pada dekna ing gunung Ebal lan pada laburen. ₅Uga menèh kowé nggawéa mesbèh kanggo ngadep marang GUSTI, Gusti Allahmu, ing kono, mesbèh watu, nggawéné aja nganggo piranti wesi. ₆Mesbèhé GUSTI, Gusti Allahmu, kuwi digawé sangka watu sing ora ditatah, lan enggonen masrahaké kurban obongan marang GUSTI, Gusti Allahmu. ₇Kowé ya masrahaké kurban keslametan, lan panganen ing kono lan bungah-bungaha ing ngarepé GUSTI, Gusti Allahmu. ₈Sak terusé watu-watu mau pada tulisana sakkèhé tembungé angger-anggeré Torèt iki, tulisané sing tyeta lan terang.”

₉Moses lan para imam turunané Lévi uga terus ngomongi marang wong Israèl kabèh, mengkéné: “Menenga lan rungokna, hé wong Israèl. Ing dina iki kowé wis dadi umaté GUSTI, Gusti Allahmu; ₁₀mulané kowé pada mbangun turuta marang tembungé GUSTI, Gusti Allahmu, lan nglakonana pepakoné lan katetepané sing tak gelarké marang kowé ing dina iki.”

₁₁Ing dina kuwi Moses mréntahké marang bangsa kuwi, tembungé:

₁₂“Yèn kowé wis pada nyabrang ing laut Yordan, sing kudu ngadek ing gunung Gérisim perlu mberkahi bangsa kuwi, ya kuwi taleré Siméon, Lévi, Yéhuda, Isakar, Yosèf lan Bényamin. ₁₃Nanging sing kudu ngadek ing gunung Ebal perlu nyepatani ya kuwi taleré Rubèn, Gad, Asyèra, Sébulon, Dan lan Naftali. ₁₄Para wong Lévi terus miwitana ngomongi marang wong Israèl kabèh karo swara sing banter: ₁₅Kenaa bebendu wong sing gawé retya ukir-ukiran utawa tyitakan, gawèané tukang, sing dadi regeté ing ngarepé GUSTI, lan sing didekké ing panggonan sing ndelikké. Wong sak bangsa kabèh terus pada semaura bareng: Amin!

₁₆Kenaa bebendu wong sing ngrèmèhké marang bapak ibumu. Wong sak bangsa kabèh terus pada semaura bareng: Amin! ₁₇Kenaa bebendu wong sing ngelih patoké watesé lemahé sak pepadané. Wong sak bangsa kabèh terus pada semaura bareng: Amin! ₁₈Kenaa bebendu wong sing nasarké wong lamur ing dalan. Wong sak bangsa kabèh terus pada semaura bareng: Amin! ₁₉Kenaa bebendu wong sing ngrampas wewenangé wong mantya, botyah lola lan randa. Wong sak bangsa kabèh pada semaura bareng: Amin! ₂₀Kenaa bebendu wong sing tyampur turu karo bojoné bapaké, awit bukaki putyuk moriné bapaké. Wong sak bangsa kabèh terus pada semaura bareng: Amin! ₂₁Kenaa bebendu wong sing laku bédang karo saben kéwan. Wong sak bangsa kabèh terus pada semaura bareng: Amin! ₂₂Kenaa ing bebendu wong sing ngantyani turu karo seduluré wadon, anaké bapaké utawa anaké ibuné. Wong sak bangsa kabèh terus pada semaura: Amin! ₂₃Kenaa bebendu wong sing ngantyani turu karo ibu maratuwané. Wong sak bangsa kabèh terus pada semaura bareng: Amin! ₂₄Nampaa ukumané Gusti Allah wong sing matèni sak pada-pada ing panggonan sing ndelik. Amin!

₂₅Kenaa bebendu wong sing nampani upah supaya matèni wong sing tanpa dosa. Wong sak bangsa kabèh terus pada semaura bareng: Amin! ₂₆Kenaa ing bebendu wong sing ora netepi ing tembungé angger-anggeré Torèt iki karo tumindaké. Wong sak bangsa kabèh terus pada semaura bareng: Amin!”