Andarané Torèt 28

₁“Yèn karo temen-temen enggonmu mbangun turut marang préntahé GUSTI, Gusti Allahmu, lan temen enggonmu nglakoni sakkèhé pepakon-pepakon sing tak gelarké marang kowé ing dina iki, GUSTI, Gusti Allahmu, mesti bakal ngekèki kaluhuran marang kowé ngungkuli para bangsa ing sak lumahé bumi. ₂Yèn kowé mbangun turut marang préntahé GUSTI, Gusti Allahmu, kowé bakal katekan sakkèhé berkah sing bakal dadi pandumanmu. ₃Kowé bakal diberkahi ing njeruh kuta lan diberkahi ing kebon. ₄Bakal kaberkahan wohé wetengmu, pametuné lemahmu, pametuné kéwan-kéwanmu, ya wetengé sapimu lan wedusmu. ₅Bakal kaberkahan ténggokmu lan wadah kanggo ngolah pangananmu. ₆Bakal kaberkahan yèn kowé mlebu lan bakal diberkahi yèn metu.

₇GUSTI bakal nglilani mungsuhmu sing maju perang nglawan marang kowé, pada kalah ing ngarepmu. Enggoné ngluruk kowé bakal pada metu ing dalan siji, nanging enggoné mblayu sangka ngarepmu bakal pada metu ing dalan pitu. ₈GUSTI bakal mréntahké berkah kanggo lumbungmu lan kanggo samubarang sing kok tandangi; kowé bakal diberkahi ing negara pawèhé GUSTI, Gusti Allahmu. ₉GUSTI bakal netepké kowé dadi umaté sing sutyi, kaya sing wis dijanjèkké karo sumpah marang kowé, angger kowé netepi pepakoné GUSTI, Gusti Allahmu, lan mbangun turut ing dalan sing diduduhké. ₁₀Para bangsa ing sak lumahé bumi terus bakal pada weruh yèn asmané GUSTI disebut kanggo kowé, nganti bakal pada wedi karo kowé.

₁₁Mengkono uga GUSTI bakal nglubèrké kabetyikan marang kowé, ya bab wohé wetengmu, wohé wetengé kéwanmu, pametuné lemahmu ing negara sing wis dijanjèkké karo GUSTI karo sumpah marang para leluhurmu yèn bakal dikèkké marang kowé. ₁₂GUSTI bakal mbukak simpenané kabetyikan sing lubèr, ya kuwi langit, supaya lemahmu dikèki udan ing waktuné lan mberkahi sakkèhé penggawéanmu, nganti kowé bakal ngutangi marang bangsa okèh, nanging kowé déwé ora bakal utang. ₁₃GUSTI bakal ndadèkké kowé pemimpiné bangsa-bangsa lan duduk réwangé. Yèn kowé setia nglakoni tembungé GUSTI, Gusti Allahmu, sing tak gelarké ing dina iki, kowé selawasé bakal olèh kalubèran lan mesti olèh asil. ₁₄Uga yèn kowé ora nyimpang nengen utawa ngiwa sangka sakkèhé préntah sing tak gelarké marang kowé ing dina iki, ya kuwi mèlu allah liyané lan ngabekti marang kuwi.”

₁₅“Nanging yèn kowé ora manut préntahé GUSTI, Gusti Allahmu lan ora nglakoni karo temen sakkèhé pepakoné lan katetepané sing tak préntahaké marang kowé ing dina iki, kowé bakal katekan lan nampani ing sakkèhé bebendu sing mengkéné: ₁₆Kowé bakal kena ing bebendu ana njeruh kuta lan bakal kena bebendu ing kebon. ₁₇Bakal kena bebendu ténggokmu lan wadah kanggo ngolah pangananmu. ₁₈Bakal kena bebendu wohé wetengmu lan pametuné lemahmu, anak-anaké sapimu lan wetengé wedusmu. ₁₉Kowé bakal kena bebendu yèn mlebu, lan kena bebendu yèn metu.

₂₀GUSTI bakal nekakké bebendu, memala lan bebendu ing tengah-tengahmu kanggo sakkèhé penggawéan sing kok tandangi, nganti kowé entèk lan resik karo gelis, awit sangka penggawému sing ala, enggonmu nyingkur ninggal marang Aku. ₂₁GUSTI bakal nekakké lara pès marang kowé, nganti kowé dientèkké sangka negara sing kok parani lan kok enggoni. ₂₂GUSTI bakal ngukum kowé karo lara watuk getih, adem panas, sing nganti nggosongké awakmu, tatu sing mbebayani uga waktu ketiga ngerak, ama lan lara gandum, kabèh kuwi bakal nyerek marang kowé nganti sak entèkmu. ₂₃Langit ing sak nduwuré sirahmu bakal dadi kaya tembaga lan lemah sing kok ambah bakal dadi kaya wesi. ₂₄GUSTI bakal ngedunké udan awu lan bleduk ing negaramu, kabèh mau bakal nibani kowé sangka langit nganti tekan sak entèkmu. ₂₅GUSTI bakal nglilani kowé kalah kabèh karo mungsuhmu. Enggonmu ngluruk bakal mlaku ing dalan siji, nanging enggonmu mblayu sangka ngarepé bakal metu ing dalan pitu; nganti kowé dadi tyilaka sing diweruh karo sak kabèhé kraton ing bumi. ₂₆Layonmu bakal dadi memangsané sak rupané manuk ing awang-awang lan kéwan beburon ing bumi, lan bakal ora ana sing nggusahi.

₂₇GUSTI bakal ngukum kowé karo lara wudun ing Egipte, karo plentung, borok lan kadasen, sing nganti ora bisa mari. ₂₈GUSTI bakal ngukum kowé karo lara édan, lamur lan bubrahé ing pikiran, ₂₉nganti ing wayah awan kowé nganti grayah-grayah, kaya wong lamur ing pepeteng. Sak laku-lakumu bakal ora beja, mung bakal tansah dipulasara lan dirampok, nanging ora ana sing mitulungi. ₃₀Kowé bakal patyangan karo wong wadon, nanging wong liyané sing bakal ngewori turunané. Kowé bakal gawé omah, nanging ora bakal kok enggoni. Kowé bakal gawé kebon anggur, nanging ora bakal ngrasakaké wohé. ₃₁Sapimu bakal dibelèhi ing ngarepmu, nanging kowé ora bakal mangan dagingé; kimarku bakal direbut sangka ngarepmu, lan ora bakal dibalèkaké marang kowé. Wedusmu bakal pada dipasrahké marang mungsuhmu, nanging bakal ora ana sing teka nulungi kowé. ₃₂Anakmu lanang lan wadon bakal dipasrahké marang bangsa liya, kok deleng karo mripatmu déwé, lan saben dina kowé tansah kangen marang anakmu kuwi, nanging kowé ora bakal bisa nandangi apa-apa. ₃₃Sakwijiné bangsa sing ora kok weruh sing bakal mangan pametuné lemahmu lan sakkèhé wohé kangèlanmu; kowé tansah bakal ditindes lan dianiaya. ₃₄Kowé bakal dadi edan awit sangka sing kok sawang karo mripatmu. ₃₅GUSTI bakal nggepuk kowé karo tatu sing mandi ing dengkul lan pupumu lan mrèmèn sangka tlapakan tekan ing putyuké mbun-mbunanmu, sing ora bakal bisa mari. ₃₆GUSTI bakal ngekèkké kowé kabèh lan ratumu sing kok angkat , marang salah sakwijiné bangsa sing ora kok kenal, lan ya ora dikenal karo para leluhurmu; ing kana kowé bakal ngabekti marang allah liyané sing rupa kayu lan watu. ₃₇Kowé bakal dadi sebab sing ndadèkké perkara sing ngidap-idapi, dadi tembungan lan guyonan para bangsa, ing panggonan enggonmu bakal disingkréhké karo GUSTI. ₃₈Kebonmu bakal kok sebari wiji okèh, nanging enggonmu ngunduhi mung setitik, awit bakal dipangani walang. ₃₉Kowé bakal nggawé lan nanduri kebon anggur, nanging kowé ora bakal ngombé utawa nyimpen anggur, awit bakal dipangan uler. ₄₀Kowé bakal nduwèni wit saitun ing sak ubengé panggonanmu, nanging kowé ora bisa nglengani awakmu, awit wohé saitunmu bakal pada gogrok. ₄₁Kowé bakal nduwé anak lanang lan wadon, nanging kuwi ora bakal pada dadi duwèkmu, awit bakal pada dadi tawanan. ₄₂Sak rupané wit-witanmu lan pametuné lemahmu bakal diebyuki grombolan walang. ₄₃Wong mantya ing tengahmu bakal mundak duwur ngungkuli kowé, nanging kowé mundak asor. ₄₄Bangsa liya mau bakal ngutangi marang kowé, nanging kowé ora bakal ngutangi; wong kuwi bakal dadi sirah, nanging kowé bakal dadi buntuté.

₄₅Sakkèhé memala kuwi bakal nekani lan nguber kowé nganti ketututan, nganti kowé terus entèk, awit kowé ora mbangun turut préntahé GUSTI, Gusti Allahmu, ora netepi pepakoné lan katetepané sing pada dipréntahké marang kowé; ₄₆kuwi mau kabèh bakal dadi tanda lan mujijat ing tengah-tengahmu lan ing tengah-tengahé turunmu ing sak lawasé.”

₄₇“Awit kowé ora gelem dadi abdiné GUSTI, Gusti Allahmu, karo bungah lan sak kabèhé ati, senajan wis kalubèran ing samubarang kabèh, ₄₈mulané kowé karo ngalami kaliren lan ngelak, lan karo ngalami wuda lan kekurangan ing samubarang kowé kabèh bakal dadi batur marang mungsuh sing bakal dikongkon karo GUSTI, Gusti Allahmu, nglawan kowé; kuwi bakal ngekèki pasangan wesi ing gitokmu, nganti kowé entèk. ₄₉GUSTI bakal nekakké sakwijiné bangsa sing adoh sangkané, sangka pungkasané bumi, sing tekané kaya manuk garuda sing nyamber; bangsa sing ora kok ngertèni basané; ₅₀bangsa sing kereng, ora nyawang marang wong tuwa lan ora melas marang botyah; ₅₁sing bakal mangan nganti entèk pametuné kéwan-kéwanmu lan pametuné lemahmu, tekan sak entèkmu; ora ngèrèkké gandum, anggur utawa lenga utawa pedètmu lan tyempému, nganti sak entèkmu. ₅₂Kowé bakal ditindes ing ngendiwaé panggonanmu, nganti témbokmu sing duwur lan kuwat sing kok endelké kuwi ing sak ubengé negaramu wis pada ambruk. Malah penindesé kuwi rata ing sak enggon-enggon, ing panggonané negara kabèh, sing wis dikèkké marang kowé karo GUSTI, Gusti Allahmu. ₅₃Ing sak njeruhné kasusahan lan rekasa sangka penggawéné mungsuh kuwi, kowé nganti tegel mangan wohé wetengmu, ya dagingé anak-anakmu lanang lan wadon pawèhé GUSTI, Gusti Allahmu, marang kowé. ₅₄Wong lanang ing tengah-tengahmu sing ringkih déwé lan sing kulina urip pénak lan seneng nguja kesenengané bakal serik marang seduluré, marang bojoné déwé lan marang anak-anaké sing ijik kèri, ₅₅nganti ora gelem ngekèki dagingé anaké sing dipangan kuwi marang salah sijiné wong-wong mau, awit ora ana turahané menèh, ing sak njeruhné susah lan rekasa awit sangka penggawéné mungsuhmu ing ngendiwaé panggonanmu. ₅₆Wong wadon ing tengah-tengahmu sing ringkih lan sing kulina urip pénak lan seneng nguja kesenengané, sing sikilé ora tau ngambah lemah awit sangka enggoné seneng ngumbar kekarepané lan ringkih mau, kuwi bakal serik marang bojoné déwé lan marang anaké lanang lan wadon; ₅₇awit sangka ari-ariné sing metu sangka wetengé utawa awit sangka anak-anaké sing dilairké; jalaran sangka bangeté kekurangané nganti mentala mangan kuwi karo meneng-meneng, ya jalaran sangka susah lan rekasa awit sangka penggawéné mungsuhmu ing panggonanmu.

₅₈Yèn kowé ora nglakoni karo temen sakkèhé tembung ing angger-anggeré Torèt sing ketulis ing kitab iki, lan kowé ora gelem ngajèni Asma sing mulya lan nggegirisi iki, ya kuwi marang GUSTI, Gusti Allahmu, ₅₉GUSTI bakal nekakké memala sing nggumunaké marang kowé lan marang turunmu; memala sing medèni lan suwé lan lara mbebayani lan suwé. ₆₀Panjenengané ya bakal nekakké sakkèhé memala Egipte sing kok wedèni, kabèh kuwi bakal pada némplok ing awakmu, ₆₁uga sak rupané lara lan sak rupané memala sing ora ketulis ing kitab Torèt iki, kuwi bakal ditekakké karo GUSTI marang kowé nganti sak entèkmu. ₆₂Nganti turahanmu mung setitik, sakjané mbiyèn tyatyahmu kuwi kaya lintangé ing langit; mulané mengkono awit kowé ora mbangun turut marang préntahé GUSTI, Gusti Allahmu. ₆₃Pada kaya ing mauné GUSTI seneng ing ati ngapiki nangkar-nangkaraké marang kowé, ya kaya mengkono GUSTI enggoné seneng ing ati ngrusak lan matèni marang kowé, nganti kowé bakal dirubuhké sangka negara sing ijik kok parani bakal kok enggoni. ₆₄GUSTI bakal mbuyarké kowé ing antarané para bangsa, sangka pungkasané bumi tekan ing pungkasané bumi, ing kono kowé bakal ngabekti marang allah liyané sing ora kok kenal lan ya ora dikenal karo para leluhurmu, sing rupa kayu lan watu. ₆₅Ing antarané para bangsa kuwi kowé ora bakal olèh katentreman, lan tlapakanmu bakal ora olèh panggonan; malah ing kono kowé bakal dikèki ati sing semplak, mripat sing kebak rasa kangen lan nyawa sing kelara-lara. ₆₆Uripmu bakal kompal-kampul, awan lan mbengi tansah was-was lan sumelang uripmu. ₆₇Ing wayah ésuk tembungmu: Mbok ya gelis mbengi; lan ing wayah mbengi tembungmu: Mbok ya terus ésuk; awit atimu kebak rasa wedi awit sangka sing kok sawang karo mripatmu. ₆₈GUSTI bakal mbalèkké kowé menyang ing negara Egipte karo numpak kapal, metu ing dalan sing wis Tak omongaké marang kowé: Kowé ora bakal weruh kuwi menèh. Ing kono kowé bakal nawakaké awakmu marang mungsuhmu dadi batur tukon lanang lan wadon, nanging bakal ora ana sing tuku.”