Perang karo Og
1Kita terus ménggok lan mlaku nuju marang negara Basan; Og, ratu ing Basan, terus metuki kita lan perang nglawan kita uga kabèh suradadu-suradaduné ing Edrèi. 2Nanging GUSTI ngomong marang aku: “Kowé aja wedi karo wong kuwi, awit kuwi bakal Tak pasrahké ing tanganmu, lan suradaduné kabèh uga negarané, kowé tandanga kaya enggonmu wis nindakké marang Sihon, ratu bangsa Amori sing manggon ing Hèsbon. 3Nanging GUSTI, Gusti Allahé kita, terus ya ngekèkké Og, ratu ing Basan marang kita uga suradaduné kabèh, sak nalika kita kalahké, nganti wong ora ana siji-sijia sing bisa utyul. 4Ing waktu kuwi sak okèhé kuta-kutané terus kita rebut, ora ana siji-sijia sing kèri, tyatyahé kuta suwidak; sak kabèhé panggonan ing negara Argob kabèh, kratoné Og ing Basan. 5Kuta kuwi kabèh kuwat karo témbok duwur, lan gapurané nganggo slorokan kantyingé lawang, kejaba kuwi ijik ana kuta pirang-pirang sing tanpa témbok. 6Kabèh sing manggon terus pada kita entèkké, kaya sing wis kita nindakké marang Sihon, ratu ing Hèsbon; wong isiné saben kuta pada kita tumpes kabèh, ya wong lanang ya wong wadon kabèh botyah-botyahé; 7nanging kéwan-kéwané kabèh lan barang sing direbut sangka kuta-kuta mau pada kita rampas kanggo kita déwé.
8Kaya mengkono dadiné ing waktu kuwi kita pada ngrebut negara ing sabrangé laut Yordan sangka pangwasané ratu bangsa Amori loro kuwi, wiwit sangka kali Arnon nganti tekan ing gunung Hèrmon; 9Hèrmon kuwi karo wong Sidon dijenengké Siryon, nanging bangsa Amori ngarani Senir, 10sak okèhé kuta ing tanah rata sing duwur, panggonané Giléad lan sak tanah Basan kabèh, tekan ing Salka lan Edrèi, kuta-kutané kratoné Og ing Basan. 11Mung Og, ratu ing Basan, kuwi sing ijik slamet sangka antarané turahé wong Réfaim; nanging ambèné kuwi ambèn wesi; kuwi ijik ing Raba ing panggonané wong turunané Amon! Dawané sangang éluh, lan ambané patang éluh, miturut ukurané éluh sing lumrah.
Tanah ing wétané laut Yordan diedum
12Nanging negara kuwi waktu semono wis pada kita kwasani, wiwit sangka Aroèr ing pinggiré kali Arnon, nganti tekan separoné pegunungan Giléad uga kuta-kutané, kuwi terus tak wènèhaké marang turunané Rubèn lan turunané Gad; 13Turahé negara Giléad lan sak tanah Basan kabèh, tilas kratoné Og, ya kuwi panggonané negara Argob kabèh, kuwi tak wènèhaké marang separoné taler Manasé. Tanah Basan kuwi kabèh diarani negarané wong Réfaim. 14Yair anaké Manasé olèh panduman panggonan ing tanah Argob kabèh nganti tekan ing panggonané wong Gesur lan wong Maaka, nanging tanah Basan kuwi terus dijenengké Hawot-Yair, miturut jenengé déwé, nganti sepréné. 15Makir kuwi tak wènèhi tanah Giléad. 16Turunané Rubèn lan turunané Gad pada tak wènèhi sak bagéan tanah Giléad tekan ing kali Arnon, ya kuwi separoné kali kuwi uga pinggiré, lan ing sisih kana nganti tekan ing kali Yabok, watesé tanahé turunané Amon; 17sak terusé Araba-Yordan lan laut Yordan kabèh pinggiré, wiwit sangka Kinèrèt nganti tekan ing segara Araba, ya kuwi Segara Asin, ing sak ngisoré pèrèngé gunung Pisga mengétan.
18Ing waktu kuwi kowé pada tak préntahi mengkéné: ‘GUSTI, Gusti Allahmu, wis ngekèkké negara iki marang kowé dadi duwèkmu, nanging sepira tunggalmu sing gagah rosa-rosa, pada nyabranga karo nganggo gaman ing ngarepé para sedulur-sedulurmu, wong Israèl; 19Mung bojomu lan anakmu sing ijik botyah lan kéwan-kéwanmu, —aku weruh yèn kéwan-kéwanmu okèh—, kuwi pada tinggalen ing kuta-kuta sing wis tak wènèhaké marang kowé; 20nganti tekan GUSTI wis ngekèki katentreman marang para sedulurmu pada kaya kowé, dadi ya wis pada nduwèni tanah sing bakal dikèkké karo GUSTI, Gusti Allahmu, marang para sedulurmu ing sabrangé laut Yordan. Sakwisé mengkono kowé pada muliha menyang ing panggonan pandumanmu déwé-déwé sing wis tak wènèhaké marang kowé.’
21Lan ing waktu kuwi Yosua tak préntahi mengkéné: ‘Mripatmu déwé wis weruh sembarang sing wis ditindakké karo GUSTI, Gusti Allahmu marang ratu loro kuwi; kaya mengkono uga GUSTI ya bakal nindakké marang sakkèhé kraton sing bakal kok luruki. 22Mulané aja wedi, awit GUSTI, Gusti Allahmu sing mimpin perangmu.’
Moses ora dililani mlebu negara Kanaan
23Ing waktu semono aku ya njaluk kawelasan marang GUSTI, tembungé: 24‘Duh Gusti Allah, Panjenengan wis miwiti ngétokké kaluhuran Panjenengan lan tangan Panjenengan sing kwasa marang abdi Panjenengan, awit ing swarga lan ing bumi, apa ana allah liyané sing bisa nindakké penggawé sing ngidap-idapi kaya Gusti? 25Supaya kula dililani nyabrang weruh negara sing apik ing sabrangé laut Yordan, ya negara pegunungan sing apik kuwi, lan gunung Libanon.’ 26Nanging GUSTI nesu marang aku awit sangka kowé, lan ora nuruti penjalukku, malah aku diomongi karo GUSTI: ‘Wis tyukup, kowé aja ngomong menèh marang Aku bab perkara kuwi. 27Kowé munggaha menyang putyuké gunung Pisga, terus delengen mengulon, ngalor, ngidul lan mengétan lan matké sing tenan, awit kowé bakal ora nyabrang ing laut Yordan iki. 28Lan kowé mréntaha marang Yosua; bombongen lan kuwatké atiné, awit kuwi sing bakal nyabrang nuntun mlakuné bangsa iki, ya dèwèké kuwi sing bakal nuntun nganti pada nduwèni negara sing bakal kok deleng kuwi. 29Kaya mengkono dadiné kita pada mandek ing panggonan peneré Bèt-Péor.”
