1Moses terus lunga sangka tanah rata ing Moab, munggah ing gunung Nébo, putyuké gunung Pisga ing peneré Yériko, terus dikétokké sak kabèhé negara kuwi kabèh karo GUSTI: bawah Giléad tekan ing Dan, 2panggonané Naftali kabèh, tanahé Efraim lan Manasé, tanahé Yéhuda sak kabèhé nganti tekan ing segara kulon; 3tanah Negeb lan Legokan Yordan, legokan Yériko, kuta wit kurma, nganti tekan ing Soar. 4Terus diomongi karo GUSTI: “Iki negara sing Tak janjèkké karo sumpah marang Abraham, Isak lan Yakub, karo tembungku: Turunmu bakal Tak wènèhi negara kuwi. Kowé Tak lilani ndeleng karo mripatmu déwé, nanging kowé ora bakal nyabrang mrana.”
5Moses, abdiné GUSTI terus mati ing kono, ing tanah Moab, miturut tembungé GUSTI. 6Terus dikubur karo Panjenengané ing legokan tanah Moab ing peneré Bèt-Péor, ora ana wong sing weruh kuburané nganti tekan ing dina iki. 7Waktu mati Moses umuré 120 taun, mripaté durung blereng lan durung ilang kekuwatané. 8Wong Israèl terus pada nangisi Moses ing tanah rata Moab suwéné telung puluh dina.
Ing dina petangisané kasusahan awit sangka Moses wis rampung. 9Nanging Yosua anaké Nun kuwi kebak ing rohé kawityaksanan, awit wis ditumpangi tangan karo Moses, mulané wong Israèl pada manut marang Yosua, lan netepi préntahé GUSTI sing wis dipréntahké karo Moses. 10Ing sak terusé wis ora ana nabi menèh sing ngadek ing antarané Israèl sing madani Moses, sing dikenali karo GUSTI adep-adepan, 11ing bab sakkèhé tanda lan mujijat, sing ditindakké awit sangka préntahé GUSTI ing negara Egipte kanggo Parao lan marang sakkèhé para abdiné lan sak ratané negarané, 12uga ing bab sakkèhé penggawéané sing kwasa lan ing bab sakkèhé perkara sing medèni banget sing ditindakké karo Moses ing ngarepé wong Israèl kabèh.
