Andarané Torèt 6

₁“Iki préntahé, pepakon lan pernatan sangka GUSTI, Gusti Allahmu, sing dipréntahké marang aku kanggo mulangi marang kowé, supaya pada dilakoni ing negara sing kok parani lan bakal kok enggoni, ₂supaya kowé wedi lan ngajèni marang GUSTI, Gusti Allahmu, netepana sakkèhé préntah lan pepakoné sing tak terusaké marang kowé, ya kowé kabèh anak-putumu sak jekmu urip, supaya dawa umurmu. ₃Mulané, hé Israèl, pada rungokna! Kuwi kabèh pada lakonana karo temen-temen, supaya kowé pada diganjar slamet lan supaya pada tangkar-tumangkar, kaya sing wis dijanjèkké karo GUSTI, Gusti Allahé para leluhurmu, marang kowé ing negara sing lubèr mèlek lan madu.

₄Hé Israèl, rungokna, GUSTI kuwi Gusti Allahé kita, GUSTI kuwi siji. ₅Awit kuwi kowé trésnaa marang GUSTI, Gusti Allahmu, karo sak kabèhé atimu lan sak kabèhé nyawamu lan sak kabèhé kekuwatanmu. ₆Préntah-préntah sing dikèkké marang kowé ing dina iki, kuwi pada gatèkna, ₇lan pada wulangna bola-bali marang anak-anakmu lan rembuken ing waktu kowé ijik lungguhan ing omahmu, ing waktu kowé nalika lelungan lan ing waktu ijik ngglétak utawa ing waktu kowé tangi. ₈Lan menèh pada talènana ing tanganmu kanggo tanda, lan dadia tenger pengéling-éling ing batukmu, ₉uga pada tulisana ing kusèné lawangé omahmu lan ing gapuramu.

₁₀Nanging mbésuk yèn wis kelakon kowé dituntun karo GUSTI, Gusti Allahmu mlebu ing negara sing wis dijanjèkké karo sumpah marang para leluhurmu, Abraham, Isak lan Yakub, bakal dikèkké marang kowé. Lan Gusti bakal ngekèki; kuta-kuta sing gedé lan apik sing duduk gawéanmu, ₁₁lan omah-omah sing kebak isi dandanan werna-werna sing apik, nanging duduk kowé sing ngisèni; lan sumur-sumur duduk kowé sing ngeduk, uga kebon anggur lan kebon saitun sing duduk tanduranmu. Lan yèn kowé wis mangan nganti warek, ₁₂terus sing ati-ati aja nganti lali marang GUSTI sing wis ngetokké kowé sangka negara Egipte, sangka penggawéan peksa. ₁₃Kowé wedia lan ngajèni lan ngabektia marang GUSTI, Gusti Allahmu, lan enggonmu sumpah kuwi mung kanggo asma-Né. ₁₄Aja nyembah allah liya-liyané, tunggalané allah-allahé para bangsa ing sak kiwa-tengenmu; ₁₅awit GUSTI, Gusti Allahmu, kuwi Gusti Allah sing sujana ing tengahmu, supaya aja nganti nesuné GUSTI, Gusti Allahmu murup marang kowé, nganti kowé dientèkké resik sangka bumi.

₁₆Kowé aja njajal GUSTI, Gusti Allahmu, kaya enggonmu wis pada njajal Panjenengané ing Masa. ₁₇Préntahé GUSTI, Gusti Allahmu, kuwi pada tetepana, mengkono uga pepélingé lan pepakoné sing wis dipréntahké marang kowé. ₁₈Uga menèh kowé nglakonana apa sing bener lan sing apik ing ngarepé GUSTI, supaya kowé bakal slamet, lan mlebu lan ngenggoni negara sing apik sing wis dijanjèkké nganggo sumpah karo GUSTI marang para leluhurmu, ₁₉lan nundungi sakkèhé mungsuhmu sangka ngarepmu, kaya sing wis dijanjèkké karo GUSTI.

₂₀Lan mbésuk yèn anakmu takon marang kowé: ‘Apa tegesé pepakon lan katetepan lan pernatan sing dipréntahké karo GUSTI, Gusti Allah kita, marang sampéyan, kuwi kaya apa?’ ₂₁Terus anakmu mau semaurana: ‘Kita dèk mbiyèn pada dadi abdiné Parao ing negara Egipte, nanging GUSTI wis ngetokké kita sangka negara Egipte karo tangan sing rosa. ₂₂GUSTI nindakké tanda-tanda lan mujijat sing gedé lan nggawé memala ditujokké marang negara Egipte, marang Parao lan brayaté kabèh sing pada kita weruh, ₂₃nanging kita terus pada ditokké sangka kono bakal dituntun mlebu, nang negara sing wis dijanjèkké karo sumpah marang para leluhuré kita. ₂₄Kita pada diomongi karo GUSTI, Gusti Allahé kita, supaya nglakoni sakkèhé pepakon kuwi lan supaya pada wedi lan ngajèni marang GUSTI, Gusti Allahé kita, supaya kita tansah slamet lan supaya kita dilestarèkké urip kaya ing dina iki. ₂₅Dadiné yèn kita pada nglakoni sakkèhé pepakon kuwi lan temen-temen ing ngarepé GUSTI, Gusti Allah kita, kaya enggon kita pada dipréntahké, kuwi bakal diitung dadi kabenerané kita.”