Urip dadi anak pepadang
1Awit sangka kuwi pada nuladanana marang Gusti Allah, kaya anak-anaké sing ditrésnani 2lan pada uripa ing katrésnan, kayadéné Kristus Yésus uga wis trésna kowé kabèh lan masrahké Panjenengané kanggo kita kanggo pisungsung lan kurban sing apik kanggo Gusti Allah. 3Nanging, laku bédang lan sak rupané penggawé rusuh utawa kesrakahan kuwi aja nganti ketemu ing tengahmu, senajan mung disebut waé aja, kaya ngono sak pantesé kanggo para sutyi. 4Semono uga aja ngomong tetembungan sing kotor, tylemang-tylemong utawa sembrana - awit kuwi kabèh ora pantes - nanging luwih apik ngomonga pamuji maturkesuwun. 5Awit pada élinga tenan bab iki: Ora ana lonté, wong sing reget utawa sing srakah, ya kuwi sing nyembah brahala, pada olèh panduman ing kratoné Kristus lan Gusti Allah. 6Aja nganti kowé kena disasarké karo tetembungan sing omong kosong, awit perkara-perkara sing mengkono kuwi nekakké nesuné Gusti Allah kanggo wong-wong duraka. 7Awit sangka kuwi aja nganti kowé kekantyan karo wong-wong kuwi. 8Pantyèn, mbiyèn kowé kuwi pepeteng, nanging saiki kowé kuwi pepadang ing Gusti. Mulané uripa kaya anak-anaké pepadang. 9Awit wohé pepadang kuwi mung sak rupané kabetyikan, keadilan lan kabeneran. 10Lan tlitinen apa sing dadi senengé Gusti. 11Aja mèlu-mèlu pertingkahé pepeteng sing ora ngetokké woh apa-apa. Nanging kosok baliné welèhna pratingkah-pratingkah kuwi: 12Awit mung ngutyapké waé apa sing ditindakké karo wong-wong kuwi ing pandelikan, kuwi wis jenengé saru. 13Nanging samubarang sing wis kebukak karo pepadang kuwi dadi kétok, awit kabèh sing kétok kuwi pepadang.
14Awit sangka kuwi ana tembung:
“Melèka, hé kowé sing turu lan tangia sangka antarané wong mati, sak nalika Kristus bakal madangi kowé.”
15Awit sangka kuwi, pada nggatèkna tenan kepriyé mlakuné uripmu, aja kaya wong sing bodo, nanging kaya wong sing wityaksana, 16lan kanggokké waktu sing ijik ana, awit jaman iki ala. 17Mulané aja pada bodo, nanging ngupayaa supaya kowé ngerti, apa sing dadi karepé Gusti. 18Lan aja nganti kowé mendem anggur, awit anggur kuwi nggugah hawa-nepsu, nanging kebeka karo Roh, 19lan pada ngomonga kanggo siji lan sijiné nganggo masmur, kidung pamuji lan kidung kasukman. Ngidunga lan surak-suraka kanggo Gusti karo sak tulusé ati. 20Tansah memujia maturkesuwun marang Gusti Allah lan Bapak, kanggo samubarang ing asmané Gusti kita Yésus Kristus.
Katrésnané Kristus kuwi dasaré urip bebojoan
21Andap asora marang siji lan sijiné ing sak njeruhné wedi lan ngajèni marang Kristus. 22Para wong wadon, manut mituruta marang bojomu lanang kayadéné marang Gusti, 23awit sing lanang kuwi sesirahé sing wadon, kayadéné Kristus ya sesirahé pasamuan. Ya Panjenengané sing dadi Juruslameté badané. 24Awit sangka kuwi kayadéné pasamuan sujut marang Kristus, ngono uga para wong wadon marang sing lanang kanggo sembarang perkara. 25Para wong lanang, pada trésnaa marang bojomu wadon kayadéné Kristus enggoné wis trésna pasamuané nganti masrahké Panjenengané kanggo pasamuan kuwi, 26supaya dadi sutyi, sakwisé Panjenengané nyutyèkké pasamuan karo padusan banyu lan tembungé; 27karo mengkono pasamuan dipapanaké ing ngarepé, apik tanpa tyiri lan ora njengkerut utawa sak rupané kuwi, terus pasamuan dadi sutyi lan tanpa tyiri. 28Mengkono uga para wong lanang kudu trésna marang bojoné wadon kaya marang awaké déwé: Sapa sing trésna marang bojoné wadon déwé, kuwi nrésnani awaké déwé. 29Awit ora tau ana wong sengit marang awaké déwé, nanging awaké mau malah diopèni lan diupakara, pada kaya Kristus marang pasamuan, 30awit kita iki pérangané badan-Né. 31Awit sangka kuwi wong lanang bakal ninggal bapak lan ibuné lan rumaket marang bojoné, terus wong loro kuwi dadi daging siji. 32Iki perkara gedé, nanging sing tak karepké ya kuwi gegayutané Kristus karo pasamuan. 33Dadi kanggo kowé: Pada trésnaa marang bojomu déwé kaya marang awakmu déwé, nanging para wong wadon pada ngajènana marang sing lanang.
