1Bareng wis tekan telung dinané ratu wadon Ester terus nganggo klambiné kraton, terus ngadek ing plataran njeruh madep menyang kraton, ratu mbeneri njagong ing damparé kraton ing palèsé. 2Bareng ratu weruh ratu wadon ngadek ing plataran, ratu wadon Ester mau olèh kawelasané ratu, nganti diitungaké tekené kraton emas sing digawa, ratu wadon Ester terus nyedaki ndemèk putyuké teken kuwi. 3Ratu terus ngomong: “Hé ratu wadon Ester, apa karepmu, lan apa penjalukmu? Mesti bakal tak turuti, senajan nganti separoné kraton.” 4Semauré ratu wadon Ester: “Yèn ana senengé ratu, ratu supaya teka ing pésta sing bakal kula anakaké kanggo sampéyan ing dina kuwi, karo malih Haman supaya dililani mèlu.” 5Préntahé ratu: “Haman omongana supaya gelis-gelis teka, supaya nuruti penjaluké ratu wadon Ester.” Ratu terus teka ing péstané ratu wadon Ester ditutké karo Haman. 6Sak tengah-tengahé ombèn-ombèn anggur ratu terus takon marang ratu wadon Ester: “Penjalukmu apa, mesti kowé dikèki. Karepmu apa mesti keturutan, senajan nganti separoné kraton.” 7Ratu wadon Ester terus ngomong: “Pengarep-arep lan penjaluk kula, ya kuwi: 8yèn kula olèh kawelasané ratu, lan yèn dililani ratu ngekèki kula sing dadi pengarep-arep kula, lan nindakké sing dadi penjaluk kula, supaya ratu gelem teka ing pésta sing bakal kula anakaké malih, lan Haman supaya dililani mèlu, sésuk ésuk kula bakal ngomongké tembung kula.”
9Ing dina kuwi Haman mulih karo bungah lan seneng atiné. Nanging bareng Haman mau weruh Mordekhai ing gapurané kraton, ora ngadek lan ora obah ngurmati ing ngarepé Haman, atiné Haman panas banget marang Mordekhai. 10Nanging Haman ngempet nesuné mau, lan sakwisé mulih ing omahé, terus kongkonan nglumpukké para kantya lan Seresy bojoné. 11Haman nyritakké bab gedéné kasugihané lan kabèh anaké lanang, uga sak kabèhé kaluhurané, sing dikèkké karo ratu, lan enggoné diangkat ngungkuli para penggedéné lan para abdiné ratu kabèh. 12Haman terus ngomong menèh: “Apa menèh ratu wadon Ester enggoné ngomongi ratu marang pésta sing dianakké, ora karo nyeluk wong liyané siji-sijia kejaba mung aku déwé lan aku dityeluk menèh sésuk, mèlu bareng karo ratu. 13Senajan mengkono kuwi kabèh ora maédahi kanggo aku, sak suwéné aku ijik weruh wong Ju Mordekhai sing lungguh ing gapurané kraton.” 14Seresy bojoné, uga para kantyané kabèh pada bebarengan ngomong: “Apiké ngangkana wong nggawé tyagak kanggo nyunduki, sing duwuré sèket éluh, lan sésuk ésuk sampéyan ngomong marang ratu, supaya Mordekhai disunduki ing tyagak kuwi. Sakwisé kuwi, disenengké ing ati enggèn sampéyan mèlu ratu menyang pésta.” Perkara kuwi dipikir apik karo Haman, terus ngongkon nggawé tyagak kanggo nyunduki.
