Ohola lan Oholiba, sedulur kakang adik
1Terus ana tembungé GUSTI marang aku mengkéné: 2“Hé, anaké manungsa, ana wong wadon loro, sing tunggal ibu. 3Wong loro pada dadi wong wadon lonté ing negara Egipte; enggoné nandangi mengkono waktu ijik nom; ing kana susuné diemek-emek lan dadané sing ijik prawan diutyel-utyel. 4Sing tuwa jenengé Ohola nanging sing nom Oholiba. Loro-loroné kuwi duwèk-Ku lan pada nglairké anak lanang lan wadon. Kanggo jeneng-jeneng mau, Ohola kuwi Samaria, nanging Oholiba kuwi Yérusalèm. 5Tyritané Ohola kuwi laku bédang, nanging dadi duwèk-Ku. Banget enggoné gandrung marang para seneng-senengané, para wong Asyur, para pahlawan perang, 6sing nganggo mori wungu tuwa, para bupati lan para sing nyekel pangwasa, kabèh wong nom sing ngganteng, para suradadu numpak jaran. 7Ohola laku bédang karo wong-wong mau, kabèh kuwi wong Asyur pilihan; dèwèké najisaké awaké karo kabèh wong sing pada digandrungi lan karo para brahalané. 8Enggoné laku bédang wiwit sangka negara Egipte kuwi ora dilèrèn-lèrèni, awit wiwit nomé wis nandangi mengkono, dielus-elus dadané sing ijik prawan terus pada ngesokké nglonténé marang dèwèké. 9Mulané terus Tak pasrahké ing tangané para sing didemeni, ing tangané wong Asyur, sing digandrungi. 10Kuwi pada mbukaki kewirangané; anaké lanang lan wadon pada dityekel, nanging dèwèké déwé terus dipatèni karo pedang. Awit sangka kuwi jenengé tansah dadi tembungan ing antarané golongan wong wadon, awit wis ditibani paukuman.
11Senajan Oholiba, adiké, weruh bab kuwi, karep nglonténé tambah nemen lan enggoné laku nglonté ngungkuli yuné. 12Gandrung marang wong Asyur, marang para bupati lan para sing pada nyekel pangwasa, marang para pahlawan perang sing sandangané apik banget, marang suradadu numpak jaran, sing ijik nom kabèh lan ngganteng-ngganteng. 13Aku weruh enggoné najisaké awaké; loro-loroné kelakuané pada. 14Malah enggoné nglakoni sing njijiki tambah ndodro: dèwèké weruh gambar-gambaré ukiran wong lanang ing témbok, gambaré para wong Kasdim, sing diukir karo werna abang, 15bangkèkané sabukan, nganggo serban karo kuntyir, kabèh pahlawan-pahlawan kaya wong Babèl sangka Kasdim, tanah kelairané! 16Sakwisé weruh kuwi mau, terus gandrung marang wong-wong mau, terus kongkonan marani menyang negara Kasdim. 17Terus ana wong Babèl sing pada teka lan nuroni lan najisaké Oholiba karo nglonténé; bareng wis dadi reget terus sumingkir sangka wong-wong mau. 18Awit enggoné nglakoni nglonté kuwi blak-blakan lan mbukaki kewirangané, mulané Tak dohi awit sangka enggon-Ku jelèh, kaya enggon-Ku ngedohi seduluré wadon. 19Enggoné nglakoni nglonté mundak ndodro menèh malah karo kèlingan marang dèk nomé, waktu nandangi nglonté ing negara Egipte. 20Kantya-kantyané sing diajak mlaku nglonté kuwi digandrungi, sing kewirangané kaya kewirangané kimar lan nepsuné kaya planangané jaran. 21Kowé kepéngin marang pokal-gawému sing rusuh waktu nom-nomanmu, waktu wong Egipte pada nguyel-nguyel dadamu lan ngemek-ngemek susumu sing ijik prawan.
22Mulané, hé! Oholiba, mengkéné tembungé Gusti GUSTI: kowé kuwi pantyèn wis ngedohi para senenganmu, nanging kuwi bakal pada Tak omongi tandang nglawan marang kowé, kuwi bakal pada Tak tuntun nglawan sangka sak kiwa tengenmu: 23Wong Babèl lan kabèh wong Kasdim, wong Pekod, wong Soa lan wong Koa, lan kabèh wong Asyur pada bebarengan, para nom-noman sing ngganteng, para bupati lan para pahlawan perang, kabèh suradadu numpak jaran. 24Kuwi bakal pada teka nglawan kowé karo kréta lan glindingan okèh lan karo bangsa-bangsa sak grombolané; pada nata tamèng gedé lan tyilik lan karo topi ing sak kiwa-tengenmu, apa menèh bakal pada Tak pasrahi perkara iki lan kowé bakal diadili miturut angger-anggeré. 25Panasé ati-Ku bakal Tak tibakké marang kowé, nganti wong-wong kuwi pada nindakké marang kowé karo nesuné, irung lan kupingmu bakal diperungi lan turahanmu bakal mati karo pedang. Anak-anakmu lanang wadon bakal pada dityekeli, nanging turahé bakal diobong karo geni. 26Kowé bakal diblèjèti lan reréganmu dirampas. 27Aku bakal ngendek pokal-gawému sing reget lan tumindakmu sing ala wiwit sangka negara Egipte, terus kowé ora bakal nglirak-nglirik marang wong-wong kuwi menèh lan ora bakal ngéling-éling menèh marang wong Egipte.
28Awit mengkéné tembungé Gusti GUSTI: Aku bakal ngekèkké kowé marang tangané wong sing kok sengiti, senajan kowé wis ngedohi wong-wong mau. 29Wong kuwi bakal geting marang kowé, kabèh olèh-olèhé rekasamu bakal dirampas lan kowé ditinggal wuda blejet, nganti kewiranganmu kétok. Tumindakmu sing reget lan pokal-gawému sing ala 30sing nekakké kuwi kabèh marang kowé, awit kowé nandangi nglonté karo ngendelké para bangsa lan najisaké awakmu karo para brahalané. 31Uripmu kuwi niru kelakuané sedulurmu tuwa, mulané kowé bakal Tak ombèni sangka tuwungé. 32Mengkéné tembungé Gusti GUSTI:
Kowé kudu ngombé sangka tuwungé,
tuwung sing jeru lan sing amba tyangkemé,
ya kuwi tuwung sing okèh isiné,
kowé bakal dadi guyon lan diétyé.
33Kowé bakal kebak mendem lan kasusahan.
Tuwungé rasa wedi karo kahanan sepi
kuwi tuwungé Samaria sedulurmu.
34Kuwi kok ombé sak ampasé,
nganti tekan remukané kok krikiti lan kok remes-remes susumu.
Awit Aku sing ngetokké tembung kuwi; mengkono tembungé GUSTI. 35Awit sangka kuwi mengkéné tembungé GUSTI: Awit kowé lali marang Aku lan nyingkur marang Aku, saiki kowé déwé sing nanggung pokal-gawému sing reget lan nglontému.”
36GUSTI terus ngomong marang aku: “Hé, anaké manungsa, apa kowé gelem ngadili Ohola lan Oholiba, lan ngomongi bab tumindaké sing ala? 37Awit wong kuwi pada mlaku bédang, tangané dlèwèran getih, pada mlaku bédang karo tyara nyembah marang para brahalané kanggo pangané. 38Kejaba sangka kuwi pada nduwé pokal gawé mengkéné marang Aku; pada najisaké griya sutyi-Ku ing dina kuwi lan pada nerak kesutyiané dina sabat-Ku. 39Sak terusé waktu pada mbelèh anak-anaké kanggo para brahalané kuwi, ing dina kuwi ya nekani griya sutyi-Ku lan nerak kesutyiané. Tenan iki sing ditindakké ing griya-Ku. 40Tambah menèh pada nyeluk wong-wong sangka panggonan sing adoh karo ngutus kongkonan ngundang wong-wong mau lan kuwi, ya terus pada teka. Awit sangka tekané mau kowé terus adus nganti resik, alismu kok klimisi lan kowé terus nganggo paèsan. 41Kowé lungguh ing peturon sing kabèh apik, ing ngarepé ana méjané sing wis ditatani panganan; peturon iki kok dèlèhi dupa lan lenga duwèk-Ku. 42Terus krungu swarané wong sing pada ramé-ramé, pada seneng-seneng karo dèwèké lan karo para wong tunggalé wong okèh, ditambahi para wong mendem sangka ara-ara samun. Kuwi pada nganggo gelang ing tangané lan makutané sing apik ing sirahé. 43Aku terus mikir: Apa kembang sing wis alum iki ijik mlaku bédang? Wong pada nglonté karo dèwèké, ya karo dèwèké. 44Wong-wong mau enggoné mara kaya tyarané wong nekani wong wadon lonté. Kaya mengkono enggoné pada nekani Ohola lan Oholiba perlu nindakké bebédangan. 45Nanging para wong bener lan sutyi bakal ngadili wong-wong mau kaya wong sing ngadili para wong sing mlaku bédang lan sing ngutahké getih, awit wong-wong kuwi pada mlaku bédang lan tangané dlèwèran getih.”
46Awit tembungé Gusti GUSTI mengkéné: “Bèn ana wong sak golongan sing nglawan marang wong-wong mau, bèn pada disiya-siya lan dirampasi. 47Bakal pada dibandemi watu karo wong sak golongan mau lan dipatèni karo pedangé lan omahé pada diobong nganti entèk. 48Aku bakal ngendek tumindak nglonté ing negara kono lan para wong wadon bakal nggatèkké pepélingé kuwi lan ora bakal nindakké bebédangan menèh kaya sing pada kok lakoni. 49Mlakumu sing nglonté kuwi bakal ditampekké marang kowé lan kowé kudu pada nanggung dosamu, awit kowé pada nyembah para brahala. Ing kono kowé bakal weruh, yèn Aku iki Gusti GUSTI.”