Kidung pesambat kanggo Tirus
1Ana tembungé GUSTI marang aku mengkéné: 2“Hé, kowé anaké manungsa, ngutyapna pesambat kanggo Tirus, 3lan ngomonga marang Tirus, sing manggon ing dalan sing tekan segara lan sing mlaku dagang karo para bangsa ing puluh-puluh ing pinggiré segara sing okèh: Mengkéné tembungé Gusti GUSTI:
Hé Tirus, kowé ngomong:
aku iki kapal sing apik.
4Negaramu ing tengah segara;
Tukang bangunanmu nggawé apikmu karo sampurna.
5Awakmu sekujur
sing digawé kayu beros sangka Senir,
tukang-tukang njupuk kayu tyemara sangka gunung Libanon
digawé tyagaké layarmu.
6Wit gedé sangka Basan
kanggo nggawé dayunganmu;
gladakmu sing digawé gading
mlengkung karo kayu tyemara sangka pinggiré segara Kitim.
7Layarmu sing digawé
mori lenan alus
sing werna-werna rupané
sangka negara Egipte;
kuwi dadi tetengeranmu.
Lan tarupmu sing digawé
kain wungu tuwa
lan kain wungu nom
sangka pinggiré segara Elisa.
8Wong Sidon lan wong Arwad
sing dadi tukang dayungmu;
tukang-tukangmu, hé Tirus, para wong wijaksana,
kuwi pada dadi pelautmu.
9Para pinituwa lan tukang-tukang sangka Gebal pada mèlu kowé
arep ndandani karusakanmu.
Kabèh kapal laut uga para pegawéné pada nekani kowé
arep ngijolké barang dagangané.
10Wong Parsia, Lidiya lan Libia,
sing pada dadi suradadumu
ing antarané suradadumu.
Tamèng lan topi dityantolké ing kowé;
kuwi kabèh nambahi kamulyanmu.
11Wong Arwad uga para suradaduné pada mènèk ing témbok-témbokmu mubeng lan wong Gamad pada mènèk ing panggung-panggungmu; pada nyantèlké tamèng-tamèngé ing témbok-témbokmu mubeng, kuwi pada njalari sampurnané apikmu.
12Tarsis dedagangan karo kowé awit sangka akèhé lan werna-wernané barang dagangan; pada ngijolké slaka, wesi, tembaga putih lan tembaga ireng karo barang-barangmu. 13Yawan, Tubal lan Mèsèk pada dedagangan karo kowé; kuwi pada ngijolké batur tukon, barang sangka tembaga karo barang dagangmu. 14Wong-wong ing Bèt-Togarma ngijolké jaran kréta, jaran tunggangan lan jaran bihal karo barang-barangmu. 15Wong Rodos dedagangan karo kowé; bawah pinggiré segara okèh sing dadi panggonan pasaranmu; kuwi pada nggawa gading lan kayu ireng kanggo urup-urupan. 16Edom dedagangan karo kowé, awit sangka akèhé pametumu; kuwi pada ngijolké watu-watu abang, kain wungu nom, sandangan werna-werna, kain mori lenan alus, inten lan watu-watu mulwa, diijolaké karo barang-barangmu. 17Yéhuda lan negara Israèl dedagangan karo kowé; kuwi pada ngijolké gandum sangka Minit, blendok mur, madu, lenga lan balsem diijolaké karo barang dagangmu. 18Damaskus dedagangan karo kowé awit sangka akèhé pametumu, awit sangka akèhé barangmu sing werna-werna. Anggur sangka Helbon, wulu wedus sangka Sakar, 19lan anggur diijolaké barang-barangmu; wesi sing wis digemblèng sangka Uzal, kayu teja lan tebu ketemu ing antarané barang dagangmu. 20Dédan dedagangan karo kowé ing bab lulang kanggo lapaké jaran. 21Arab lan kabèh penggedéné Kedar dedagangan karo kowé ing bab tyempé, wedus gèmbèl lanang lan wedus lanang; ya kuwi sing kanggo dedagangan karo kowé. 22Para pedagang ing Syéba lan ing Rama pada dedagangan karo kowé; kuwi pada ngijolké sak kabèhé bumbu-bumbu sing apik déwé, sak kabèhé watu-watu sing larang-larang lan emas, diijolaké karo barang-barangmu. 23Haran, Kané, Eden, Asyur lan Kilmat dedagangan karo kowé. 24Kuwi pada dedagangan ing pasar-pasarmu ing bab jubah sing luwih apik, kain wungu tuwa, sandangan sing werna-werna, kasur sing werna-werna lan tali plintiran sing kuwat. 25Kapal-kapal Tarsis pada nggawa barang dagangan iki kanggo kowé.
Kowé kebak momotan sing abot
ing tengah segara.
26Kowé digawa karo para tukang dayungmu menyang segara sing jembar banget.
Nanging ing tengah segara kuwi kowé kena karo lésus sangka wétan.
27Banda duwèkmu, barangmu, dagangmu,
pegawéné jaranmu lan pelautmu
para tukangmu lan para langgananmu
uga kabèh suradadumu sing bareng kowé,
malah kabèh sing pada numpak,
pada kelep ing segara ing waktu kowé ambles.
28Krungu jeritané para pelautmu kuwi
tanah daratan gemeter.
29Wong kabèh pada ninggal kapal-kapalé,
kabèh sing pada ndayung.
Kabèh penggedé kapal lan para pegawéné
pada mlayu menyang daratan.
30Pesambat banter, jeritan ngaru-ara
krungu ing kowé;
pada ngewur-ewuri awu nang sirahé,
gulung-gulung ing lebu.
31Pada gundul, awit sangka kowé
lan pada nganggo salin kasusahan;
pada nangis, atiné ora karu-karuan awit sangka kowé
pesambat sing banget.
32Sak njeruhné ngaduh-aduh awit sangka kowé
pada nangis karo sambat-sambat:
Sapa sing kaya Tirus sing wis dientèkké
ing tengahé segara kuwi.
33Sak tekané barangmu sangka segara
kowé nggawé wareké bangsa okèh,
karo banda duwèkmu lan dagangmu sing okèh,
kowé nyugihké para ratu ing ndonya.
34Saiki kowé dirusak lan dientèkké
sangka segara lan kelep menyang dasaré segara;
dagangmu lan kabèh wongmu sing pada numpak
kelep bareng karo kowé.
35Wong pinggiré segara kagèt kabèh weruh kowé;
para ratuné pada gemeter, praupané mrengut.
36Bangsa-bangsa sing pada dedagangan, ngeses-ngeses ing bab kowé,
pungkasané uripmu nggegirisi
lan kowé entèk ing sak lawas-lawasé.”
