1Sakwisé kuwi ana tembungé GUSTI marang aku mengkéné: 2“Hé, anaké manungsa, ngadepa marang gunung-gunungé Israèl lan ngomongké nubuat nglawan gunung-gunung kuwi! 3Ngomonga: Hé gunung-gunungé Israèl, rungokna tembungé Gusti, GUSTI! Mengkéné tembungé GUSTI marang gunung-gunung lan puntuk-puntuk, marang jurang-jurang lan legokan-legokan: Aku bakal nekakké pedang marang kowé lan Aku bakal ngrusak puntuk-puntuk panggonanmu masrahké kurban. 4Mesbèh-mesbèhmu bakal dadi sepi mamring lan padupan-padupanmu bakal dirusak; lan Aku bakal ngembrukké para wongmu sing pada dipatèni ing ngarepé brahala-brahalamu. 5Layon-layoné wong Israèl bakal Tak untyalké ing ngarepé para brahalané lan balung-balungmu menyang sak ubengé mesbèh-mesbèhmu. 6Ing ngendi waé manggonmu, kuta-kutamu bakal ambruk lan puntuk-puntuk panggonanmu masrahké kurban bakal sepi mamring, supaya mesbèh-mesbèhmu diremuk lan ditinggal sepi mamring, brahala-brahalamu diejur-ejur lan dientèkké, padupan-padupanmu dilebur lan gawèané tanganmu pada dientèkké. 7Wong-wongmu sing dipatèni pada pating glémpang ing tengahmu lan kowé bakal weruh yèn Aku iki GUSTI.
8Nanging sak bagéan, ya kuwi sing utyul sangka pedang, kuwi bakal Tak lestarèkké urip ing sak tengahé para bangsa, yèn kowé pada disebar-sebar menyang negara-negara kuwi. 9Ing tengahé para bangsa, para wong sing utyul sangka tengahmu sing pada diukum mau, bakal pada éling marang Aku, ya kuwi waktu Aku wis ngremuk atiné sing laku bédang, sing wis ngedohi Aku lan sing mripaté wis ngalih tujuané, sing tansah laku bédang manut marang para brahalané; kuwi déwé bakal ngrumangsani regeté awaké, weruh sing ala sing ditindakké lan muntah weruh kabèh penggawéné sing ala. 10Terus bakal pada weruh, yèn Aku iki GUSTI lan ora ngomong kosong, yèn Aku ngomong bakal nekakké tyilaka marang wong-wong mau.”
11Mengkéné tembungé GUSTI: “Keploka lan nggedruka sikilmu ing lemah lan mbengoka: Awas! Awit sangka kabèh penggawéné turunané Israèl sing njijiki lan ala, wong-wong kuwi bakal pada ambruk mati karo pedang, kaliren lan karo lelara pès. 12Sing adoh bakal mati kena lara pès, sing tyedak bakal ambruk karo pedang, nanging sing utyul lan ditulungi bakal mati kaliren. Mengkono bebendu-Ku bakal Tak tyulké marang wong-wong kuwi. 13Lan kowé bakal weruh, yèn Aku kuwi GUSTI, ya kuwi waktu wong-wongé sing dipatèni pada pating glémpang ing tengahé para brahalané ing sak ubengé mesbèh-mesbèhé, ing saben puntuk sing duwur lan ing saben putyuké gunung, ing sak ngisoré saben wit sing ngrembuyung, ing saben wit terbantin sing ngrempayak, panggonané sing kanggo nganakké kurban sing apik marang kabèh brahalané. 14Aku bakal ngatungké tangan-Ku, bakal nglawan wong-wong kuwi lan tanahé, ing ngendi waé panggonané, bakal Tak entèkké lan Tak dadèkké sepi mamring wiwit ing ara-ara samun nganti tekan Dibla, terus bakal pada weruh, yèn Aku iki GUSTI.”
