Ezra 7

₁Sakwisé lelakon mau, nalika jamané Artahsasta dadi ratu ing negara Pèrsia, Ezra kuwi anaké Seraya; anaké Asarya, anaké Hilkia, ₂anaké Salum, anaké Sadok, Sadok anaké Ahitub, ₃anaké Amarya, anaké Asarya, anaké Merayot, ₄anaké Serahya, anaké Uzi, anaké Buki, ₅anaké Abisua, anaké Pinéhas, anaké Eléazar, anaké Harun, ya kuwi imam gedé Harun. ₆Ezra kuwi budal sangka Babèl. Piyambaké kuwi Jurukitab, ngwasani Torèté Moses, pawèhé GUSTI, Gusti Allahé Israèl. Lan ratu ngekèki apa sing dijaluk, awit tangané GUSTI, Gusti Allahé, ngayomi piyambaké.

₇Sak terusé ya ana wong Israèl sak golongan sing budal bali menyang Yérusalèm lan uga para imam lan para wong Lèwi, lan para penyanyi, para penjaga gapura lan para abdi ing griyané Gusti Allah; kelakoné kuwi ing waktu taun sing kaping pituné jamané Artahsasta. ₈Tekané Ezra ing Yérusalèm kuwi ing sasi kaping lima, ya kuwi ing taun kaping papaté jamané Artahsasta. ₉Bener ing sasi kaping pisan tanggal sepisan enggoné budal sangka Babèl, nanging tekané ing Yérusalèm ing sasi kaping lima tanggal sepisan, awit diayomi karo tangané Gusti Allah sing Mahakwasa. ₁₀Awit wis kuwat tékaté Ezra enggoné arep mriksa lan nindakké Torèté GUSTI, uga mulangi bab pernatan lan katetepan ing Israèl.

₁₁Iki turunané layang pawèhé Artahsasta marang Ezra, imam lan juru kitab, wong pinter ing bab isiné sak kabèhé pepakon lan pernatané GUSTI marang Israèl:

₁₂“Aku Artahsasta, ratuné para ratu, tekaa marang Ezra, imam lan juru Torèté Gusti Allahé swarga, lan sak terusé. Saiki, ₁₃aku wis préntah ngongkon yèn saben wong kratonku sing ijik kegolong wong Israèl lumrah utawa para imamé lan para wong Lèwi, yèn nduwé karep arep bali menyang Yérusalèm, kuwi dililani budal mbarengi mlakumu. ₁₄Awit kowé kuwi diutus karo ratu lan para juru rembuk pitu, supaya mriksa tanah Yéhuda lan Yérusalèm pepakoné angger-anggeré Gusti Allahmu sing dadi gondèlanmu, ₁₅lan nggawaa slaka lan emas sing dadi pisungsungé kebungahan sangka ratu lan para jururembuké ngadep marang Gusti Allahé Israèl sing manggon ing Yérusalèm, ₁₆uga sak kabèhé slaka lan emas sing bakal kok tampani sangka sak kabèhé propinsi Babèl, lan pisungsung kebungahan kurbané rayat lan para imam sing kanggo omahé Gusti Allahé ing Yérusalèm. ₁₇Mulané duwité kok kanggokna tuku karo sing temen sapi-sapi lanang, wedus-wedusé gèmbèl lanang lan tyempé-tyempé wedus gèmbèl karo kurban panganan lan kurban ombèn-ombèn, terus pada kok pasrahna ing mesbèh omahé Gusti Allahmu ing Yérusalèm. ₁₈Nanging kanggo turahé emas lan slaka mau, kowé lan para sedulurmu dililani nggunakké kuwi kanggo apa waé sing pada kok anggep apik kanggo pangabekti ing omahé Gusti Allahmu. Kuwi pasrahna marang Gusti Allahmu. ₁₉Mung piranti-piranti waé sing dipasrahké marang kowé kanggo pangabekti ing ngarepé Gusti Allahmu ing Yérusalèm. ₂₀Nanging liyané sak pira sing ijik dibutuhaké kanggo omahé Gusti Allahmu, kanggo ragaté dadi tanggunganmu, kuwi kena kok bayar sangka gedong simpenané bandané kraton. ₂₁Sakwisé kuwi, aku, Artahsasta wis préntah ngongkon marang kabèh tukang gedong ing panggonané sabrangé kali Efrat mengkéné: Apa penjaluké imam Ezra, juru Torèté Gusti Allahé swarga, kudu ditindakké karo ati-ati, ₂₂kena nggunakké slaka nganti tyatyahé 100 talénta, gandum nganti 100 kor, anggur nganti 100 bat, lenga uga 100 bat, lan uyah tanpa wates. ₂₃Samubarang kabèh sing dilandesi préntahé Gusti Allahé swarga, kuwi digatèkké karo temen-temen kanggo griyané Gusti Allahé swarga, supaya aja nganti pepréntahané ratu lan para anaké ketiban bebendu. ₂₄Karo menèh kowé pada tak wènèhi weruh, ora sak mestiné yèn kabèh para imam lan wong Lèwi, para penyanyi, para penjaga gapura lan para abdi ing griyané Gusti Allah, pada kudu mbayar pajek, bulubekti utawa kurban. ₂₅Mulané kowé, hé Ezra, miturut ing kawityaksanané Gusti Allahmu, sing kok enggo patokan, kowé ngangkata penggedé-penggedé lan rèkter-rèkter, supaya pada ngadili rayat kabèh sing manggon ing sabrangé kali Efrat, ya kuwi wong-wong sing pada weruh marang angger-anggeré Gusti Allahmu, nanging sapa sing durung weruh kuwi pada wulangana. ₂₆Saben wong sing ora nggatèkké angger-anggeré Gusti Allahmu lan angger-anggeré ratu kèkana paukuman sing sak mestiné, dadia diukum pati, dibuwang, didenda utawa dilebokné paukuman.”

₂₇Pinujia GUSTI, Gusti Allahé para mbah kita, sing karo mengkono wis gelem ngrogoh atiné ratu, terus piyambaké nggawé apiké griyané GUSTI ing Yérusalèm, ₂₈lan ndadèkké aku ditrésnani karo ratu lan para juru rembuké lan kabèh penggedéné ratu sing kwasa.