Wiwitan 33

₁Yakub terus nyawang adoh lan terus weruh Esau teka ditutké wong 400. Yakub terus ngedum anak-anaké, sak bagéan dipasrahké marang Léa, sak bagéan marang Rahèl lan marang abdiné wadon loro-loroné. ₂Baturé wadon loro lan anak-anaké dipernahaké ana ngarep, Léa lan para anaké ing mburiné, Rahèl lan Yosèf ing mburi déwé. ₃Yakub déwé mlaku ing ngarepé lan sendeku ing lemah kaping pitu, nganti tekan ngarepé kakangé. ₄Esau terus mlayoni lan Yakub dikekep, dirangkul guluné lan diambungi, loro-loroné pada nangis. ₅Bareng Esau weruh para wong wadon lan botyah-botyah, terus takon: “Sing pada mèlu kowé kuwi sapa waé?” Semauré Yakub: “Iki anak-anak pawèhé Gusti Allah marang abdimu iki.” ₆Sakwisé mengkono para batur wadon mau uga para anaké pada maju sujut. ₇Léa lan anak-anaké ya maju lan sujut, terus Yosèf lan Rahèl pada nyedaki lan sujut. ₈Esau terus takon: “Karepmu kepriyé kanggo golongan sing kepetuk aku mau?” Semauré: “Kuwi supaya kula olèh kawelasan sampéyan.” ₉Nanging Esau ngomong menèh: “Adikku, aku wis ora kekurangan, duwèkmu tyekelen dadi duwèkmu déwé.” ₁₀Yakub terus ngomong: “Aja ngono ta, yèn kula wis olèh kawelasan ana ngarepé sampéyan, gelema nampani pisungsung iki sangka tangan kula, awit bareng kula weruh praupan sampéyan, kula kaya waé weruh praupané Gusti Allah lan sampéyan gelem nampa kula. ₁₁Mbok sampéyan gelem nampani pisungsung kula sing wis dipasrahké marang sampéyan iki, awit Gusti Allah nindakké kawelasan lan katrésnan marang kula, uga kula wis nduwèni samubarang.” Bareng didesek Esau gelem nampani. ₁₂Semauré Esau: “Hayuk pada budal nerusaké mlaku, mlakumu bakal tak barengi.” ₁₃Nanging Yakub nyauri Esau: “Sampéyan ngerti, yèn anak-anak kula ijik kurang kuwat, uga kula nggawa wedus lan sapi sing ijik nusoni, kuwi yèn dipeksa mlakuné sedina waé, mesti sak kumpulan bakal mati kabèh. ₁₄Sampéyan gelema budal ndisiki kula, nanging kula bakal mlaku alon-alon manut mlakuné kéwan-kéwan ing ngarep kula, uga manut mlakuné anak-anak, nganti kula teka ing ngarepé sampéyan ing Seir.” ₁₅Esau nyauri: “Yèn mengkono, apik kowé tak tinggali wong-wongku sing mèlu aku iki.” Nanging semauré Yakub: “Ora usah mengkono, kula wis tyukup olèh kawelasan ana ngarepé sampéyan iki.” ₁₆Dadi Esau terus bali ing dina kuwi menyang negara Seir. ₁₇Nanging Yakub terus budal menyang Sukot, ing kono nggawé omah, lan bandané digawèkké kandang, mulané panggonan kuwi dijenengké Sukot.

₁₈Mlakuné Yakub sangka Padan-Aram tekan Sikem negara Kanaan karo slamet, terus ngedekké tarupé ing wétané kuta. ₁₉Lemah setitik sing dideki tarupé kuwi olèhé tuku sangka para anaké Hamor, bapaké Sikem, karo rega 100 kesitah.

₂₀Ing kono terus nggawé mesbèh dijenengaké: “Gusti Allahé Israèl kuwi Gusti Allah.”