Keslametan sing gedé
1Mulané kita kudu luwih tliti enggon kita nggatèkké apa sing wis kita krungu, supaya kita ora katut miliné banyu. 2Awit yèn tembungé sing diomongké lantaran para mulékat kuwi tetep kanggo, lan sak rupané panerak lan pambruntakan kuwi nampa balesan sing pantes, 3kepriyé enggon kita bakal utyul, yèn kita nglalèkké keslametan sing semono gedéné, sing wiwitan dikabarké karo Gusti lan diteruské marang kita karo sing pada ngrungokké? 4Nanging Gusti Allah neguhké paseksiné karo tanda-tanda lan mujijat-mujijat lan pangwasa werna-werna uga pawèhé Roh Sutyi, sing dikèkké miturut sak karepé.
Yésus kwasa ing sembarang
5Jalaran ora marang para mulékat, Panjenengané nelukké jagaté sing bakalé teka, sing kita rembukan iki. 6Ana wong sing ngekèki paseksi, ngéné,
“Manungsa kuwi apa ta, nanging nganti Panjenengan élingi,
utawa anaké manungsa, nanging nganti Panjenengan gatèkké?
7Kanggo sak untara waktu Panjenengan wis dadèkké luwih asor setitik tenimbangané karo para mulékat,
lan Panjenengan wis makutani kaluhuran lan kehormatan,
8samubarang wis Panjenengan telukké ing ngisoré tlapakan-Né.”
Awit sak njeruhné nelukké samubarang marang Panjenengané, ora ana siji waé sing kliwatan, sing ora teluk marang Panjenengané. Nanging ing saiki kita pada durung weruh samubarang kabèh wis ditelukké marang Panjenengané. 9Nanging, sing pada kita weruh ya kuwi Yésus sing sak untara waktu didadèkké luwih asor setitik tenimbangané karo para mulékat, sing jalaran nandangi sangsara ninggal, terus dikèki makuta kamulyan lan kehormatan, supaya awit sangka kawelasané Gusti Allah, Panjenengané ngalami pati kuwi kanggo manungsa kabèh.
10Jalaran pantyèn wis sak pantesé Gusti Allah, sing kanggo Panjenengané lan awit Panjenengané samubarang kabèh kuwi digawé, ya kuwi Gusti sing nuntun wong okèh marang kamulyan, uga nyampurnakké Yésus sing nuntun wong-wong marang keslametan, karo ngalami sangsara. 11Jalaran Panjenengané sing nyutyèkké, lan para sing pada disutyèkké kuwi asalé sangka Siji; mulané Panjenengané ya ora isin nyebut sedulur marang wong-wong kuwi, 12Tembungé,
“Kula arep ngabaraké asma Panjenengan marang para sedulur Kula,
lan Kula arep ngidungké pamuji marang Panjenengan ing sak tengahé pasamuan.”
13Lan menèh,
“Aku bakal pertyaya marang Panjenengané,”
lan menèh,
“Sak temené, iki Aku lan para anak sing wis dikèkké karo Gusti Allah marang Aku.”
14Awit kuwi para anak kuwi ya para anaké getih lan daging, mulané Panjenengané terus dadi pada karo para anak mau lan kanggonan kahanan mengkono, supaya awit sangka pati-Né, Panjenengané ngalahké Iblis sing ngwasani pati; 15karo tyara mengkono, Panjenengané ngluwari wong-wong, sing sakjeké urip pada dikwasani dadi batur awit sangka wediné marang pati. 16Awit sak temené duduk para mulékat sing ditrésnani karo Panjenengané, nanging turunané Abraham sing ditrésnani. 17Mulané, ing bab apa waé Panjenengané kudu dipadakké karo para seduluré, supaya dadi imam gedé sing welas lan setia marang Gusti Allah, minangka tebusan kanggo dosa-dosané umat. 18Awit, Panjenengané déwé wis ngalami sangsara sangka digoda, dadi Panjenengané bisa mitulungi wong sing pada kena ing panggoda.
