Dina palèrènan sing dityawiské karo Gusti Allah
1Awit sangka kuwi, hayuk pada sing ati-ati, supaya aja nganti ana wong ing tengahmu sing dianggep kèri, senajan perjanjian bab mlebu ing panggonané Panjenengané ijik kanggo. 2Awit kita uga pada dikabari kabar kabungahan, pada kaya wong-wong kuwi, nanging tembung sing diwartakké kuwi tanpa guna kanggo wong-wong mau, jalaran ora bebarengan ing pertyaya karo wong-wong sing pada ngrungokké. 3Awit, kita sing pada pertyaya, bakal mlebu ing panggonan palèrènan, kaya sing diomongké karo Panjenengané,
“Sak nalika Aku sumpah sak njeruhné nesu-Ku:
Wong-wong kuwi mesti pada ora bakal mlebu ing panggonan palèrènan-Ku.”
Senajan penggawéané wis rampung wiwit jagat digawé. 4Awit bab dina kaping pitu kuwi wis tau ana tembungé ngéné: “Lan ing dina kaping pitu Gusti Allah mandek sangka penggawéané kabèh.” 5Ing tembungé kuwi, kita matya: “Wong-wong kuwi bakal ora mlebu ing panggonan palèrènan-Ku.” 6Dadi, wis tyeta yèn ana sak untara wong sing bakal mlebu ing panggonan palèrènan kuwi, nanging wong-wong sing wis luwih ndisik dikabari kabar kabungahan kuwi ora mlebu, awit ora pada mbangun turut. 7Mulané, Panjenengané nemtokké dina menèh, ya kuwi “dina iki”, nalika Panjenengané ngomong lantaran Daved suwé sakwisé kuwi, kaya sing wis disebut ing ngarep mau,
“Ing dina iki, yèn kowé pada krungu swarané,
aja pada mangkotké atimu!”
8Jalaran, yèn Yosua wis nglebokké wong-wong kuwi ing panggonan palèrènan, mesti sakwisé mengkono Gusti Allah ora bakal ngomongi dina liyané menèh. 9Dadi ijik ana dina palèrènan, dina kaping pitu kanggo umaté Gusti Allah. 10Awit sapa sing wis mlebu ing panggonan palèrènané Gusti Allah, wong kuwi déwé wis lèrèn sangka sak kabèhé penggawéané, pada kaya Gusti Allah enggoné mandek sangka penggawéané. 11Mulané luwih betyik kita ngupaya mlebu ing palèrènan kuwi, supaya aja nganti ana sing tiba awit nuladani marang pambruntakan sing kaya mengkono.
12Awit tembungé Gusti Allah kuwi urip lan kuwat lan luwih landepé tenimbangané sak kabèhé pedang sing landepé kiwa-tengen. Nunjem jeru nganti misahké nyawa lan roh, ros-rosan lan sungsum; bisa ngadili pikiran lan angen-angené ati kita. 13Ora ana sing urip siji waé sing ketutup ing ngarepé Gusti, jalaran samubarang kabèh kétok kebukak lan ngeblak ing ngarepé mripaté Gusti, sing nuntut supaya kita pada ngekèki tanggung jawap kita.
Gusti Yésus dadi Imam Gedé
14Awit kita pada nduwé Imam Gedé, sing wis munggah ngliwati sak kabèhé langit, ya kuwi Yésus, Putrané Gusti Allah, mulané kita pada ngantepana pengaku pertyaya kita. 15Awit Imam Gedé kita kuwi duduk imam gedé sing ora bisa ngrasakaké sak kabèhé keringkihané kita. Nanging malah sing pada karo kita, Panjenengané wis ngalami digoda nanging ora nggawé dosa. 16Awit kuwi hayuk pada mara karo kendel marang damparé kawelasan, supaya kita pada olèh kabetyikan lan nemu kawelasan sing njalari kita ditulungi ing wantyiné.
