Hoséa 14

₁Samaria kudu nampa ukuman,

awit nglawan marang Gusti Allahé.

Bakal pada mati karo pedang,

bayi-bayiné bakal pada diremuk,

wong wadon sing meteng bakal pada dibedèl.

₂Hé Israèl, pada mratobata marang GUSTI, Gusti Allahmu,

nanging enggonmu keplèsèt kuwi awit sangka kesalahanmu.

₃Pada ngomonga tembung getunmu,

lan mratobat marang GUSTI,

ngomonga marang Panjenengané:

“Panjenengan supaya gelem ngapura kabèh kesalahan,

sing apik supaya terus dikèkké,

banjur kita pada bakal ngunggahké pengaku kita.

₄Asyur ora bakal bisa mitulungi kita;

kita ora bakal numpak jaran,

lan kita ora bakal omongan malih: Duh, Gusti Allah kita!

marang penggawéané tangan kita,

awit Panjenengan trésna botyah lola.”

₅Aku bakal mulihké wong-wong kuwi sangka ninggalké Aku,

lan bakal trésna karo sak legané ati,

awit nesu-Ku marang dèwèké wis mandek.

₆Aku bakal dadi kaya ebun kanggo Israèl,

dèwèké bakal metu kembangé kaya kembang bakung,

lan oyoté tambah-tambah kaya wit Libanon.

₇Pangé pada megar,

lan apiké kaya wit saitun,

lan ambuné wangi kaya wit Libanon.

₈Wong-wong mau bakal pada bali

lan manggon ing pangayoman-Ku,

lan bakal pada tukul kaya tanduran gandum;

lan bakal pada kembang kaya wit anggur,

sing kesuwur kaya anggur ing Libanon.

₉Efraim, brahala-brahala kuwi gegandèngan apa karo Aku?

Aku sing semaur lan mikir marang kowé!

Aku iki kaya wit beros sing kétok ijuh,

sangka Aku enggonmu olèh woh.

₁₀Sapa sing wityaksana, bèn ngerti marang perkara iki kabèh;

sapa sing ngerti, bèn weruh kuwi;

awit dalan-dalané GUSTI kuwi kentyeng,

lan dilakoni karo para wong bener,

nanging para wong sing nglawan pada keplèsèt tiba ing kono.